ปัจจัยความไม่ไร้น้ำหนักอย่างหนึ่งที่อาจส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงของไมโครไบโอมในอวกาศของหนูคือข้อเท็จจริงที่ว่าพวกมันไม่สามารถมีส่วนร่วมใน coprophagy ซึ่งเป็นพฤติกรรมปกติของสัตว์ฟันแทะที่พวกมันกินอุจจาระของตัวเอง ซึ่งจะนำจุลินทรีย์กลับคืนสู่ลำไส้ อย่างไรก็ตาม สัตว์ฟันแทะที่กลับมาจากอวกาศหลังจากผ่านไป 4.5 สัปดาห์สามารถมีส่วนร่วมใน coprophagy ได้เมื่อกลับมา และสิ่งนี้อาจมีส่วนช่วยให้ไมโครไบโอมของพวกมันฟื้นตัว แม้ว่าการศึกษานี้จะชี้ให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของไมโครไบโอมในระหว่างการเดินทางในอวกาศ ผู้เขียนกล่าวว่าจำเป็นต้องมีการทำงานมากกว่านี้เพื่อทำความเข้าใจความเชื่อมโยงที่เป็นไปได้ระหว่างไมโครไบโอมและความหนาแน่นของกระดูก สถานีอวกาศ พวกเขาวางแผนที่จะดำเนินการวิจัยต่อไปบนโลกนี้ หากเราสามารถทราบได้ว่าจุลินทรีย์ชนิดใดที่สนับสนุนการรักษาความหนาแน่นของกระดูก มันสามารถช่วยให้นักบินอวกาศมีสุขภาพที่ดีขึ้นในอวกาศ นักวิจัยกล่าวว่าข้อมูลนี้ยังสามารถช่วยให้ผู้คนกลับมาบนโลกที่ประสบกับการสูญเสียมวลกระดูกจากสาเหตุที่ไม่เกี่ยวกับแรงโน้มถ่วง สิ่งนี้อาจนำไปสู่เครื่องมือใหม่สำหรับการจัดการโรคต่างๆ เช่น โรคกระดูกพรุนหรือโรคกระดูกพรุน ดังนั้นจึงไม่ใช่แค่เรื่องโดดเดี่ยวในอวกาศ Shi กล่าว