ปฐมพยาบาล คำอธิบายการปฐมพยาบาลเบื้องต้นจากการถูกงูไวเพอริดกัดซึ่งมีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดการบาดเจ็บที่สำคัญบริเวณที่ถูกกัด (ดูรายการในส่วนความเห็น) รายละเอียด 1. หลังจากตรวจดูให้แน่ใจว่าผู้ป่วยและผู้ดูได้เคลื่อนตัวออกจากระยะที่งูโจมตีแล้ว ควรให้ผู้ถูกกัดมีความมั่นใจและโน้มน้าวให้นอนราบและอยู่นิ่งๆ หลายคนจะหวาดกลัว กลัวความตายอย่างกะทันหัน และในอารมณ์นี้ พวกเขาอาจประพฤติตนไร้เหตุผลหรือถึงขั้นตีโพยตีพายได้ พื้นฐานสำหรับการรับรองคือข้อเท็จจริงที่ว่าการถูกพิษกัดหลายครั้งไม่ส่งผลให้เกิดพิษ การลุกลามที่ค่อนข้างช้าไปสู่พิษร้ายแรง (หลายชั่วโมงหลังจากการกัดแบบ elapid วันภายหลังการถูกงูพิษกัด) และประสิทธิผลของการรักษาทางการแพทย์สมัยใหม่   ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับงูกะปะ  2. ไม่ควรแก้ไขบาดแผลที่ถูกกัดไม่ว่าด้วยวิธีใดๆ การเช็ดด้วยผ้าชุบน้ำหมาดๆ หนึ่งครั้งเพื่อกำจัดพิษบนพื้นผิวไม่น่าจะส่งผลเสีย (หรือผลดี) มากนัก แต่ไม่ควรนวดแผล 3. ควรถอดแหวนหรือเครื่องประดับอื่น ๆ ทั้งหมดบนแขนขาที่ถูกกัด โดยเฉพาะที่นิ้ว เนื่องจากอาจทำหน้าที่เป็นสายรัดหากเกิดอาการบวมน้ำ 4. แขนขาที่ถูกกัดควรถูกตรึงอย่างมีประสิทธิผลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้โดยใช้เฝือกหรือสลิงที่ได้รับการยกเว้น หากมี การพันผ้าพันแผลด้วยเครปของแขนขาที่เฝือกถือเป็นรูปแบบการตรึงการเคลื่อนไหวที่มีประสิทธิภาพ 5. หากมีความบกพร่องในการทำงานของอวัยวะสำคัญ เช่น ปัญหาเกี่ยวกับการหายใจ ทางเดินหายใจ การไหลเวียนโลหิต การทำงานของหัวใจ สิ่งเหล่านี้จะต้องได้รับการสนับสนุนเป็นอันดับแรก โดยเฉพาะการถูกกัดจนทำให้เกิดอัมพาตแบบอ่อนแรง รวมถึงอัมพาตทางเดินหายใจ ทั้งทางเดินหายใจและการหายใจอาจบกพร่อง ต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วนและยาวนาน ซึ่งอาจรวมถึงเทคนิคการถ่ายเทอากาศที่หมดอายุด้วยปากต่อหน้ากาก (ปากต่อปาก) ไปพบแพทย์โดยด่วน