เ เ ด่ ค น รั ก ข อ ง บ ท ก วี

...   ๑. เห็นสายน้ำฉ่ำเย็นก่อเป็นร่าง มวลดอกไม้กลีบบางกลางผีเสื้อ โอ้ลมล่องท้องทะเลคลื่นเห่เรือ ผุดหยดเหงื่อของอดีต~ปัจจุบัน   ๒. อนาคต  ฉายเงาวาดเค้าภาพ ในวูบวาบหยาดน้ำค้างระหว่างฝัน ดุจเดือนดาวพราวล่วงดวงตะวัน ลึกเงียบงันแบ่งปันเผยเฉลยนัย   ๓. บทกวี  กลั่นรินไหลจากไกลโพ้น ส่งปลอบโยนโยกคลอนคนอ่อนไหว ข้ามขุนเขาเฝ้าไกวเปลทะเลไกล เพื่อย้อมใจเชื่อมฝันของฉัน~เธอ   ๔. บทกวี  แห่งสายลมและแสงแดด จึ่งคลายแผดด้วยหนาวลมห่มเสนอ ชั่วรุ่งรางทางแพร่งพบสบตาเจอ สุดล้นเอ่อละเมอร่ำห้วงทำนอง   ๕. บทกวี  ถิ่นท้องทุ่งคุ้งบ้านเกิด ยินแว่วเปิดจิตวิญญาณ์ทุกคราหมอง ผ่านซีดเซียวเขียวขจีฝั่งสีทอง ดังกึกก้องห้องหัวใจไขภวังค์   ๖. บทกวี  ทิพย์เสบียงตะเกียงไฟ ส่องขับไล่,อุ่นไอเอื้อส่งเชื้อหวัง หากศรัทธามิสลายจนพ่ายพัง เราคงยังพบกันอีก......ในบทกวี   ๗. เห็นสายน้ำฉ่ำเย็นก่อเป็นรุ้ง หอมกลิ่นฟุ้งจรุงสล้างแม้ต่างสี บันดาลมอบปลอบซอกทุกข์ปลุกชีวี กล่อมนาทีที่ขมหวานของกาลโลก   ก ล่ อ ม น า ที ที่ ข ม ห ว า น ข อ ง ก า ล โ ล ก  ! ! !   ...

ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-07-29 19:31:23

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3678205)
ไม่ยอมจดทะเบียนกับใครเลย นะเจ้าบทกวี ผ่านไป ผ่านไป และผ่านไป ทรัพยากรแห่งความรักจะหมดโลกอยู่แล้ว รู้ไหม
ผู้แสดงความคิดเห็น มุ้งมิ้ง วันที่ตอบ 2014-07-29 22:54:03

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล