ชาวเอสกิโมใช้ภาษากลางร่วมกันซึ่งให้กำเนิดภาษาถิ่นที่หลากหลายอันเป็นผลมาจากระยะทางที่ห่างไกลระหว่างประชากรชาวเอสกิโม ในบรรดาภาษาถิ่นเหล่านี้ได้แก่ อินูเปียตุน, อินูวิอาลักตุน, อินุยนากตุน, อินุกติตุต, อินุกตุน, กาลาอัลลีสุต และตูมินิสุต ภาษาถิ่นเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด ชาวเอสกิโม กับภาษา Sugcestun, Yugtun และ Yupigestun ที่พูดโดย Sugpiat, Yupiit และ Yupiget ใน Alaska และ Chukotka นักมานุษยวิทยาบางคนโต้แย้งว่ายูปีอิตมีความแตกต่างทางวัฒนธรรมจากชนชาติเอสกิโมอื่นๆ แต่ชาวยูปีตได้ตัดสินใจทางการเมืองเพื่อกำหนดให้เป็นชาวเอสกิโม คำว่าเอสกิโมซึ่งใช้กับชาวเอสกิโมมาช้านาน อาจมาจากชาวมิคมักทางตะวันออกของแคนาดา ซึ่งมีคำในภาษาของพวกเขาคล้ายกับภาษาเอสกิโมซึ่งหมายถึง ผู้กินเนื้อดิบ ชาวเอสกิโมไม่เคยเรียกตัวเองว่าเอสกิโมจนกระทั่งคำนี้ได้รับการแนะนำโดย ชาวใต้ เมื่อชาวยุโรปและประเทศอื่น ๆ เริ่มใช้คำนี้ในต้นศตวรรษที่ 16 คำนี้แสดงถึงการรับประทานเนื้อดิบในเชิงลบ และสันนิษฐานว่าเป็นความหมายเชิงลบทางวัฒนธรรมมากขึ้นเรื่อยๆเนื่องจากคำนี้ขยายเวลาแบบแผนที่ทำให้ชาวเอสกิโมเสื่อมเสีย คำว่าInuitแปลว่า มนุษย์ ในภาษาอังกฤษ แม้จะมีการตีความความหมายของมันเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่คำว่าเอสกิโม- เคยใช้กันอย่างแพร่หลายในอลาสก้า - ถือเป็นการดูหมิ่นและน่ารังเกียจ ในศตวรรษที่ 21 มันถูกแทนที่ด้วยชื่อInuitอย่าง กว้างขวาง