หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
จะขอไปให้ถึง...ซึ่งพระเจ้า | |
จะขอไปให้ถึง...ซึ่งพระเจ้า
แม้ไม่อาจเป็นพระเจ้า ขีดลิขิตทุกย่างก้าวดังความฝัน ให้สองมือนี้โชกเลือดชั่วนิรันดร์ จะขอทำทุกอย่างนั้นให้เป็นจริง
วิทยาการ วิทยาการที่สูงยิ่ง วิทยาศาสตร์ใดใดใช้อ้างอิง ยอมทอดทิ้งมโนธรรม...ประจำตน
“...คุณรู้สึกเสียใจ...หรือไม่...?...” “...ผมไม่เคย...คิดเสียใจ...ไม่เคยสน...” “...คุณละเมิด...ศักดิ์ศรี...ความเป็นคน..” “...หรือยังมีประชาชนที่เท่าเทียม?”
ท่ามกลางห้องแสงริบหรี่ยังส่องสว่าง บนเก้าอี้รอประหารอันโหดเหี้ยม อดีตหมอ...ฆาตกร...สุดเหี้ยมเกรียม กับสองมืออันยอดเยี่ยมสื่อความตาย
“...คุณทดลอง...คุณฆ่าคนไปหลายร้อย... คนเป็นร้อย เหล่านั้นคือผู้เสียหาย เพื่อสนองความใฝ่ฝันอันงมงาย คนที่โดนคุณทำร้ายผิดอะไร?”
“จะขอไปให้ถึง...ซึ่งพระเจ้า ไม่สนว่าจะปวดร้าวสักเพียงไหน ไม่เคยสนว่าผู้ใดจะเสียใจ มือทั้งคู่...ต้องยิ่งใหญ่...ไปกว่านี้...”
บนเก้าอี้รอประหารอันว่างเปล่า มืดดับลงพร้อมข่าวฉาวอันอึงมี่ อัจฉริยะ-ฆาตกร-สิ้นชีวี ...ไฟอีกห้องที่เคยมีมืดดับลง…
ร่างน้อยยังคงมีลมหายใจ สมองไม่รับรู้อะไรดังประสงค์ ครั้งหนึ่งร่างนี้เคยอยู่คง เคยยืนตรงด้วยรอยยิ้มอันงดงาม
“คุณพ่อคะ...พระเจ้ามีจริงไหม? หนูมีปีกโบกโบยไปจะบินข้าม บนท้องฟ้ามีเมฆขาววับวาววาม พ่อและหนูจะบินตามไปด้วยกัน”
“จะขอไป...ให้ถึง...ซึ่งพระเจ้า ต่อให้พาความปวดร้าวไปถึงสวรรค์ ต่อให้แลกหมื่นแสนชีพล้านชีวัน ฝันของพ่อปลุกลูกนั้น...ต้องเป็นจริง!!!”
| |
ผู้ตั้งกระทู้ กระบี่ใบไม้ (rainny4111-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2012-05-04 21:10:04 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2271074) | |
กระบี่ใบไม้ ฝีปากแหลมคมเสมอ กินใจจริงๆ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น วิวัฒน์ บัตรเจริญ วันที่ตอบ 2012-05-04 21:35:01 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2271204) | |
เศร้า ค่ะ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ภูสุภา วันที่ตอบ 2012-05-05 17:15:01 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2271224) | |
“...คุณรู้สึกเสียใจ...หรือไม่...?...” “...ผมไม่เคย...คิดเสียใจ...ไม่เคยสน...” “...คุณละเมิด...ศักดิ์ศรี...ความเป็นคน..”
---อ่านบทนี้แล้วคิดถึงหนังสือสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน ของ วินทร์ เลียววาริณ ครับ ชอบครับ ร.ศ. | |
ผู้แสดงความคิดเห็น รัตนโกสินทร์ศก วันที่ตอบ 2012-05-05 19:50:42 |
ความคิดเห็นที่ 4 (2271272) | |
“คำถามเจ้าเด็กน้อย” เจ้าเด็กน้อยเอ๋ยเธอรู้บ้างไหม พระเจ้าอยู่แห่งหนใดในสวรรค์ ศรัทธาที่พวกเจ้าเฝ้ารอวัน ฤาเพียงฝันอันสิ้นหวังสู่ฝั่งฟ้า สวรรค์ พิภพ นรก บาดาล สถิตสถานวิมานเสน่หา สองเท้าก้าวย่างทั่วนครา แสวงหาพระเจ้าประทานพร “กระบี่ใบไม้” คมกระบี่ ผ่าสวรรค์ ทุกชนชั้นทันเทียมเปี่ยมคำสอน ถึงต่างจิตคิดต่างใจอย่าร้าวรอน งามสลอนแท้จิตไซร้ใช่พระองค์ ฯลฯ ขอน้อมคารวะจากใจ "ทรชนบ้านนอก" | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-05-06 01:24:27 |
ความคิดเห็นที่ 5 (2271273) | |
ขอแก้หน่อยนะครับ
"แสวงท้าพระเจ้าประทานพร"
...
ขอน้อมคารวะจากใจ
"ทรชนบ้านนอก" | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-05-06 01:27:30 |
ความคิดเห็นที่ 6 (2271342) | |
เมื่อวิทยาศาสตร์เจริญขึ้น "พระเจ้า" ก็ไม่มีที่ยืน ทุกอย่างไม่ใช่พระเจ้าลิขิต มีแต่มือมนุษย์เท่านั้นที่ลิขิต และทำลาย ในที่สุดก็คงจะรู้ว่า มนุษย์นั่นแหละคือ "พระเจ้า" ผู้สร้างและผู้ทำลาย
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีิพิจิก วันที่ตอบ 2012-05-06 12:20:56 |
ความคิดเห็นที่ 7 (2271422) | |
จริงครับ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น วิวัฒน์ บัตรเจริญ วันที่ตอบ 2012-05-06 21:30:35 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 870630 |