แก้ไขครับ
เห็นเมนู มื้อเย็นนี้ ช่างน่าแดก
อาหารแปลก หัวไอ้เข้ ตัวใหญ่ใหญ่
อยากจะกิน ให้อิ่มหนำ ในหัวใจ
แต่ไม่ได้ กินชิ้นโปรด ที่โปรดปราน
แมร่งไม่รู้ ใครเสือกเอา ไปกินก่อน
ใจร้าวรอน แสนเจ็บปวด น่าสงสาร
กูหากิน เคยสั่งแดก มาหลายร้าน
โดนเขาด่า ไอ้สันดาน แมร่งโง่แท้
เสือกสั่งแดก ของดีดี ที่หากยาก
อ้ายขี้กลาก แมร่งไม่รู้ มันช่างแย่
แมร่งจะแดก แดกอะไร เสือกไม่แล
ลิ้นไอ้แข้ ลิ้นไอ้เข้ มีหรือไอ้ควาย
อ้าวกูเพิ่งรู้ ว่าไอ้เข้ ไม่มีลิ้น
กูโง่สิ้น ตาสว่าง เคยขวนขวย
หากินลิ้น ของไอ้เข้ มานมนวย
เลยต้องซวย โดนเขาด่า ไปฟรีฟรี
ขอนะครับ อาหารนี้ ที่มาโชว์
คนหน้าโหล อย่างผม ชอบจานนี้
กินอร่อย แค่เสียดาย ลิ้นไม่มี
ขอสักที กินให้หนำ แก้ช้ำใจ
สัตว์มากล้วน ย่อมมีลิ้น เพื่อชิมรส
ลิ้นไม่คด เหมือนลิ้นคน อย่าสงสัย
ลิ้นคนนั้น มากยิ่งแท้ ความพลิ้วไหว
กลับกลอกได้ แปรเปลี่ยน ตามรูปการ
ลมลิ้นปาก แสนหวาน ระรื่นหู
น่าอดสู แฝงยาพิษ คิดสังหาร
อย่าหลงเชื่อ คารม อ้อยน้ำตาล
ต้องเจ็บปวด ร้าวราน ในชีวี
ว่าเรื่องลิ้น ของไอ้เข้ ก่อนลาจาก
ยินลมปาก คนยกหาง ว่าตนดี
เชื่อถ้อยคำ เอื้อยเอ่ย ถ้อยวจี
ขออย่ามี ลิ้นเหมือนเข้ อย่าอวดตน
ฯลฯ
|