หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
บทกวี ฤๅลิขิตฟ้ามากั้นรัก | |
“ท่ามกลางคืนเหน็บหนาวดาวไร้เมฆ ดูวิเวกหวั่นไหวชวนไห้หวน เสียงลมหวิวปลิวไหวคล้ายใจครวญ ภาพเก่าชวนหวนหาให้อาลัย หยดน้ำตาคั่งค้างหว่างร่องแก้ม สะอื้นแซมเกินกลั้นด้วยหวั่นไหว กลางคืนหนาวเช้าร้อนอ่อนฤทัย ชลนัยน์ไหลหลั่งทั้งอุรา เสียงเต้นรัวหัวใจยามไหวเปลี่ยว ใจห่อเหี่ยวร่วงโรยเฝ้าโหยหา สายลมคลึงดึงร่วงพวงน้ำตา หยาดหยดรดบนหน้าข้ารำพัน ฤๅฟ้าแกล้งให้ห่างนุชสุดสวาท จนชีวาตม์ทรมาแทบอาสัญ ด้วยรักร้างจางสวาทขาดสัมพันธ์ ฟ้าลงทัณฑ์สาปใจให้ตรอมตรม ลิขิตฟ้ามากั้นใจฤทัยโศก แสนวิโยคกล้ำกลืนสุดขื่นขม เฝ้าโหยหาอาลัยใจระทม ใจโศกซมคิดถึงเจ้าเยาวมาลย์”
| |
ผู้ตั้งกระทู้ กานท์ธีรา (kajasras777-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2011-05-29 15:15:53 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2181694) | |
บรรยายได้เด่นชัดมากค่ะ
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปภพพร วันที่ตอบ 2011-05-29 20:00:39 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2181889) | |
กลอนลีลาเก๊าเก๋าเยาวเรศ จะอ้อยอิ่งอิดเอื้อนถึงเรือนไหน | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราศรีพิจิก วันที่ตอบ 2011-05-30 11:44:37 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2182281) | |
ละมุนมานปานชโลมโดยโฟมนุ่ม
มรสุมรักสมัยใจเสมือน
จิตหวั่นไหวใจหวาดหวั่นเมื่อมันเยือน
ยากแชเชือนเบือนบิดจิตประคอง
เฝ้าถนอมออมอิ่มพรายพริ้มฝัน
ช่างเสกสรรบรรยายไม่หม่นหมอง
ไม่เลือกกาลเวลามาทดลอง
มันเป็นของของมันธรรมดา
เพียงรู้รักรู้ลึกและพินิจ
มายาจิตหรืออย่างไรให้ศึกษา
รักมีลักษณ์สูง-ต่ำล้ำราคา
แล้วแต่ว่าใครจะเห็นตามเป็นจริง | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (naimit-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2011-05-31 13:09:56 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 872981 |