หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
การดำเนินชีวิตตามรอยพระพุทธเจ้า โดย ฑีพัตรยศ สุดลาภา | |
( นาย ฑีพัตรยศ สุดลาภา ) teapatyost341455@hotmail.com อโรคยา ปรมา ลาภา ความที่ไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ แท้จริง ในที่นี้ศาสนาพุทธของไทยเราจะสอนเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับ กรรม หรือการ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เวรกรรมในที่นี้ก็คือ การที่ มีการสอนถึงเรื่องราวของคนหมู่มาก หรือศาสนา และภาษา จะสังเกตได้ว่า ภาษาไทยนั้น ไม่ว่าจะบริหารงานทางด้านไหน ก็จะไม่พ้นคำว่า กรรม ตลอดทุกๆคำ เช่น การอุตสาหกรรม เกษตรกรรม การพานิชยกรรม ถ้าเป็นพวกทำงานด้วยแรงงาน ภาษาไทยเรียกว่า กรรมกร หรือถ้าเป็นการตั้งตนขึ้นมาตัดสินอะไรสักอย่าง สักเรื่อง ภาษาไทย เรียกว่า กรรมการ หรือ กรรมาธิการรวมทั้งเรื่องราวที่มีความเปลี่ยนแปลงแห่งโลกอนาคต ภาษาไทย เรียกว่า นวัตกรรม และกรรม ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิต ด้วยภาษาไทยนั้น ยังมีอีกมากมาย ที่คนไทยยังไม่เข้าใจวิถีการดำรงชีวิตแบบคนไทยนั้น มีคำว่า กรรม เข้ามาเกี่ยวข้องกับการบ่งบอกในการดำรงภาษาเพื่อ ให้มีการดำรงคงอยู่ในภาษาไทยจะได้ใช้การสื่อสารในคำพูด ให้มีขึ้นต่อไปอีกในอนาคตที่ไม่รู้สิ่งจบสิ้น (ในความเข้าใจ) และการที่คนเราจะดำเนินชีวิตอยู่ได้นั้น คนจะต้องพึ่ง ภาษา โดยเฉพาะ ภาษาไทย เป็นภาษาที่มนุษย์เรา คนไทยจะต้องใช้ในการสื่อสาร และใช้ในการบริหารในทุกๆเรื่องในประเทศไทยเรา ภาษาจึงมาเป็นความเข้าใจในลำดับที่ ๑ ก่อนใคร และภาษายังช่วยให้คนฉลาดขึ้น เพราะถ้าเป็นคนไทย ศาสนาพุทธ พูดภาษาไทยไม่เป็น หรือ ฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องนั้น ก็ย่อมจะไม่เจริญ ทั้งทาง กาย วาจา ใจ และอีกทั้ง วัตถุต่างๆที่ถูกสร้างขึ้นด้วย กรรม และมีต่อในอนาคตโดยมิมีที่สิ้นสุด และยังมีคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในเรื่อง ของ กุศลธรรม ๑๐ คือการทำดี ประกอบด้วย ๑ กายกรรม ๓ คือ - การไม่ทำลายชีวิต - เคารพสิทธิผู้อื่น - ไม่ประพฤติผิดในกาม ๒ วจีกรรม ๔ คือ - การไม่พูดเท็จ - การไม่พูดส่อเสียด - การไม่พูดหยาบ - การไม่พูดเพ้อเจ้อ
๓ มโนกรรม ๓ คือ - การไม่อยากได้ของผู้อื่น - การไม่คิดพยาบาท - ไม่ผิดจากครองธรรม ที่ท่านได้เห็นจากที่กล่าวมานั้น ล้วนแล้วแต่เป็น กรรม ที่มีขึ้นในความเป็นคนไทย ศาสนาพุทธ แต่เป็นกรรมที่ดีและน่ายึดถือ เพราะไม่ใช่เป็น กฏแห่งกรรม แต่ถ้าป็นกฏแห่งกรรมแล้วนั้น ย่อมไม่มีใครจะปฏิเศษในสิ่งของการกระทำ หรือการที่ถูกพระเจ้าลงโทษในกฏแห่งกรรม หรือสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่ก็อาจเป็นคำสอนให้คนมีความเชื่อในกฏแห่งกรรมนั้นด้วย และ อโรคยา ปรมา ลาภา ความที่ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ มักจะก่อผลให้เกิดผลบุญกุศลต่อตนเองอย่างดียิ่งทั้งทางด้าน กาย วาจา จิตใจ และ สังคม ในการเอาชีวิตอยู่รอดของคนโดยเฉพาะ คนชาวพุทธแห่งเรา ในความเชื่อ ของคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและทางด้านการทำชีวิตของตนเราให้อยู่รอดทางด้านการบริหารบ้านเมืองก็ดี ทางด้านการใช้ชีวิตในการทำงานก็ดี อีกทั้งชีวิตทางสังคมทางด้านครอบครัวก็ดี ถ้าคนเรามิมีโรคภัยต่างๆนาๆเข้ามากรายกล้ำ ก็จะถือว่าตนมีผลพวงแห่งการทำความดี แล้วมีพระเจ้าคอยคุ้มครองอยู่ และในเรืองของการมีหนี้สินในการบริหารบ้านเมืองของรัฐบาลนั้น ผมคิดว่า บางครั้งในชีวิตมนุษย์ ก็ถูกก่อตั้งขึ้นด้วยหนี้สิน เพราะถ้าคนเรามีหนี้สินที่ต้องชำระแล้ว มักจะก่อให้เกิดความซื่อสัตย์ และซื่อตรงภายในจิตใจของบุคคลในแต่ละฝ่าย และบางทีหนี้สินก็อาจจะมาจากการบริหารครอบครัวหรือตัวบุคคลคนนั้นมีการใช้หนี้สินเข้ามาผันแปรในการดำเนินชีวิตเพื่อให้ตนเองได้มีความสุขในอนาคตข้างหน้า ที่ว่าและประกอบด้วย การกระทำ การดำเนินชีวิตนั่นล่ะคือการใช้หนี้ เพราะไม่แน่นอนในการบริหารบ้านเมืองต่อไปในอนาคตกาลนั้น คนเราอาจเกิดมามีหนี้ตามติดตัวมาโดยที่ไม่ต้องก่อก็มีเอง นั่นเพราะการบริหารชีวิตทางครอบครัวล้มเหลว หรือการล้มเหลวทางด้านการบริหารชีวิตในทางสังคมในระบอบของการเมืองก็อาจจะเป็นไปได้ในทุกๆแห่งกรณีของการตั้งความให้สืบการดำเนินชีวิตต่อไปในอนาคตว่าจะมีหนี้สิน หรือจะร่ำรวยตามความสืบต่อไป ในการกระทำ ฑีพัตรยศ สุดลาภา teapatyost341455@hotmail.com | |
ผู้ตั้งกระทู้ ฑีพัตรยศ สุดลาภา :: วันที่ลงประกาศ 2008-04-09 16:39:42 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 875831 |