หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
ระเหยฟ้าซึมดิน | |
ระเหยฟ้าซึมดิน
ระยับประดับภาพ แห่งห้วง กลิ้งบ้างนิ่งบ้างวาบ- วาวเพชร จนเหือดจนหลั่งหร้วง สู่ฟ้าซึมดิน ฯ
๏ สุกรขุดหน่อเหง้า เผือกบอน คูนอวบอรชร หยัดไส้ เสาะย่ำระยำรอน กลิ้งแยก เป็นสอง เพียงวับกลับกลืนใกล้ นิ่งน้ำธรรมดา ฯ
๏ วายุว่ายุเย้า กระเด็น ร่องลิ่มร้อนสบเย็น วาตร้อย เขียวพื้นยกแผ่นเป็น ชันขอบ อุ้งแอ่งน้ำบ่อน้อย ระริกก้อนใจกลาง ฯ
๏ เขามาด้วยมีดพร้า คมลับ เสาะอวบแห่งลุ่มทรัพย์ ชีพเลี้ยง ข้าวหมากหมกใบจับ จีบห่อ แกงกิ่งก้านกินเกลี้ยง เผือกเนื้อขนมกวน ฯ
๏ เขามาด้วยหน้าที่ แห่งพร้า กลิ้งร่วงดุจน้ำตา หยดหล้าง ระเหยสู่เวหา คือถูก หากสิทธิ์คือคำอ้าง "น่าถี้" คืออะไร ฯ
๏ กลิ้งเถิดกลิ้งเก็จแก้ว กลางใจ ระเหิดเถิดท่องไป ควบคว้าง ร่วงเถิดร่วงสู่ไพร ควบแผ่น ชุ่มพื้น หมู-มีด-ลมอย่าอ้าง น่าถี้เขาเรา ๚ะ๛ | |
ผู้ตั้งกระทู้ ไวกูณฐ์ มาลาไทย :: วันที่ลงประกาศ 2011-08-04 18:47:06 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 875826 |