(*-* ฉาวอำ CHALAM ตัวหนังสือมีชีวิต *-* 2007/06/13 :ผู้เขียน)
http://chalam.exteen.com/20070613/entry
เมื่อวาน "คนอ่านหนังสือ" มีโอกาสได้นั่งจับเข่าคุยกัน ถึงเรื่อง "มนต์เสน่ห์ของหนังสือ "และ " ซีไรท์ " ** แต่กอ่นเดิมที จำได้ว่า สมัยผมเรียน มัธยมปลาย ถ้าผมอ่านหนังสือเล่มใด แล้วชอบ ผมจะแนะนำหนังสือเล่มนั้นให้เพื่อนต่อไปเรื่อยๆ เวียนอ่านกันไป หนังสือในรุ่นนั้นที่ดังๆ คือพวก ศพ ศพใต้เตียง ศพท้ายรถ ต่างๆนานาๆ เป็นหนังสือปมฆาตกรรม ซ่อนเงื่อน หนังสือ ขำขำ ก็ของโน้ตอุดม พวกหนังสือกวีซีไรท์ อย่างตลิ่งสูงซุงหนัก คำพิพากษา หนังสือพวกนี้เป็นสินค้าที่ ถุกบอกต่อ โดยปากต่อปาก ** หลายต่อหลายครั้งที่ผมถูกอาจารย์ตี "เรื่องการอ่านหนังสือ ผิดเวลา" ผมชอบแอบอ่าน ศพทั้งหลาย ในเวลาเรียน ผมว่าหนังสือมีพลัง และมนต์สะกดจิตผม เมื่อใดที่เริ่มอ่านแล้ว วางไม่ลงจริงจริง อาการนี้ผมว่ามันคล้ายโรคติดต่อนะ เพราะเพื่อนผมจะคอยมาเร่งให้ผมอ่านหนังสือให้จบ แล้วเพื่อนผมจะได้ยืมต่อ แล้วก็อยุ่ในวงจรวัฎจักรเดียวกัน ผมว่าผมโชคดีนะ ที่อาจารย์ยังเข้าใจพวกผม บางทีแกก็แกล้งทำเป็นไม่เห็น อนุญาตให้อ่านหนังสือนิยาย ในเวลาเรียนได้ -จะว่าไป มันคงพูดกันยาก เมื่อเด็กรักการอ่าน - ************************ -เชือ่ไม่ว่า หนังสือเหล่านี้ แทบจะไม่มีเวลาอยู่ในห้องสมุดเลย จากการที่ถูกเวียนอ่านของเด็กห้องผมและข้างเคียง- -โชคดีที่ ที่โรงเรียนผม ห้องสมุดค่อนข้างจะมีเงิน ..และได้บรรณารักษ์ที่ใส่ใจ.. หนังสือที่ได้รับการถูกหยิบยืม มากมาก จะถูกซื้อเข้าห้องสมุดเพิ่มอีก- *********** -และเมื่อใดก็ตามที่ผมอ่านหนังสือนอกเวลาเหล่านี้จบ มันจะทำให้ผมอยากอ่านหนังสือขึ้นอีก และถึงตอนนั้น หนังสือเอ็นทร้านซ์ ที่เป็นรายวิชา สังคม ฟิสิกส์ ชีวะ เคมี อ่านควบคู่กันไป ยิ่งเป็นอาจารย์ อุ๊ อาจารย์ปิง ยิ่งจะถูกกล่าวขานเยอะมากมาย- **ผมว่านิยายทำให้ผมมีแรงที่จะต้องต่อสู้กับหนังสืออื่นนะ- นับจากวันนั้น ถึงวันนี้ วันแรกที่ผมถูกมนต์หนังสือสะกดเป็นเวลาสิบปีแล้วครับ ผมมีความรู้ จินตนาการ โดยที่ไม่ต้องออกไปไหน หากแต่ช่วงหลัง ช่วง 4-5ปีให้หลัง ยุคหนังสือ ชีวิตใครต่อใครมาแรง ผมเลยไม่ค่อยได้อ่านหนังสือ และเมื่อผมหันไปหา เจ้าเพื่อนเก่า "หนังสือซีไรท์" 1. ผมว่าผมผิดหวัง มนต์เสน่ห์ที่ต้องให้จับหนังสือไม่ลง หายไป เท่าที่ผมสังเกต รอบรอบตัวผม ก็เปลี่ยนไป เมื่อผมถามถึงรุ่นน้อง ว่าหนังสืออะไรน่าอ่าน คำตอบที่ได้รับก็ไม่เหมือนเดิม จากแต่ก่อนที่จะต้องบอกว่า "หนังสือเล่มนี้ มันมาก วางไม่ลงจริงจริง" กลายเป็น " ลองอ่านซีไรท์ปีนี้สิ หนังสือได้รางวัลก็น่าจะสนุกนะ" ไม่มีใครเลย ที่แนะนำเพราะถูกมนต์ขลังของหนังสือสะกดจิต -- ผมว่า มันแย่นะ เพราะมันจะทำให้คนเลิกอ่านหนังสือ - ผมไม่รู้สาเหตุกลไลภายในว่าอะไรที่ทำให้ วงการหนังสือเมืองไทยเปลี่ยนไป 1.การที่เรามี ghost writer หรือเปล่า อย่างมากหลาย 2.นักเขียนดังดังในอดีตหลายท่าน เลิกเขียนหนังสือเอง ใช้รุ่นน้องเขียนแทน แต่ใส่ชื่อนักเขียนดังดัง เพื่อที่จะได้มียอดขายที่ถล่มทลาย 3.นักเขียนหน้าใหม่ ขึ้นมาอย่างมากมาย และยังไม่มีใครเด่นสักคน เพราะถ้าเด่นจะเป็นข้อ2ไปหมด 4.การที่เมื่อนักเขียนหน้าใหม่ ถูกนักเขียนหน้าเก่า ลอกผลงานไป หรือมีคนอื่น เอาเรื่องเขียนไปพิมพ์แทน 5.หรือว่าการที่รางวัลซีไรท์ กลายเป็น"สินค้า" ถ้าคุณมีเงินจ่ายค่าถ้วยรางวัล และคุณมีคนรอบข้างที่ใหญ่พอ คุณก็จะได้ถ้วยไปครอง นั่นก็หมายความว่า อีกหน่อย ซีไรท์ ก็ไม่ต่างอะไรกับรางวัลดาราทองคำ " สุพรรณหงส์" ไม่จำเป็นต้องมีคุณภาพ ไม่จำเป็นต้องมีอะไรดี - ผมก็ไม่รู้ว่าเหตุผล ข้อไหนในนี้ ที่ทำให้ วงการมันแย่ลง หรือมันอาจจะมีเหตุผลอื่นอีก -- ผมอยากให้หนังสือนิยายไทย มีมนต์เสน่ห์ โฉบฉาบอยู่ในวงการอีกครั้งหนึ่ง - ก่อนที่ ผมจะต้องหันไปอ่านหนังสือ พวก ภาษาต่างชาติ แล้วเลิกอ่านหนังสือไทย -- จากใจผู้ชายอ่านหนังสือครับ เรื่องเขียนตามคำขอ สงวนลิขสิทธิ์แน่นอนครับ
|