นอกจากนั้นมีสิ่งหนึ่งที่ชาวบ้านและผู้เข้าร่วมพิธีต่างใจจดใจจ่อที่จะดูนั่นก็คือเลขธูปมงคลที่ได้จุดไว้ที่หัวหมู และเลขหางประทัดที่จุดถวายเจ้าพ่อ โดยธูปที่จุดที่หัวหมูเลขที่ปรากฏคือ 382 ส่วนหางประทัดมีข้อความว่ามั่ง มี ศรีสุข เลข 975 และ 42 ซึ่งต่างก็ใช้โทรศัพท์ถ่ายรูปเก็บไว้นำไปเป็นแนวทางเสี่ยงโชค เผื่อเจ้าพ่อท่านจะให้โชคส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ซึ่งหลังจากได้ตัวเลขแล้วบางคนก็รีบดิ่งไปยังแผงลอตเตอรี่ที่นำมาขายอยู่ในบริเวณพิธีหลายแผงด้วยกัน

โดยตามตำนานเล่ากันมาว่า มีพี่น้อง 2 คน คนพี่ชื่อกลาง คนน้องชื่อไกล ทั้งสองท่านชอบเล่นโบก เล่นเบี้ย ซึ่งใช้เม็ดมะขามผ่าซีก ดังนั้นท่านจะนำเม็ดมะขามติดตัวอยู่เสมอ ครั้งหนึ่งท่านทั้งสองได้เหาะเหินเดินอากาศมาจากประเทศลาวได้โปรยเมล็ดมะขามตามเส้นทางที่เหาะผ่านมา เป็นการเสี่ยงทายว่า ถ้าต้นมะขามเจริญงอกงามที่ใดตั้งแต่ 3 ต้นขึ้นไปก็จะตั้งหลักปักฐานอยู่ที่นั่น ซึ่งก็ปรากฏว่าในพื้นที่แห่งนี้มีต้นมะขามขึ้นมา 3 ต้น 

บริเวณที่ตั้งศาลเจ้าพ่อเมืองกลาง เมืองไกลนี้ ได้มีผู้คนเริ่มเข้ามาอยู่อาศัยในพื้นที่เพื่อทำมาหากินบริเวณนี้ แล้วก็ขยายออกไปโดยรอบ ชาวบ้านก็จะสัญจรผ่านเส้นทางนี้ เพื่อทำไร่ ทำนา ทำสวน ตลอดจนติดต่อค้าขายกับหมู่บ้านใกล้เคียงเป็นประจำก็จะผ่านเส้นทางระหว่างต้นมะขามใหญ่ 3 ต้น ที่มีต้นไม้ใหญ่ เช่น ต้นโพธิ์ใหญ่ ต้นหว้าใหญ่ กอไผ่ที่รกชัฏ ในตอนกลางวันแสงพระอาทิตย์ก็แทบจะส่องลงไม่ถึงพื้นดิน ทำให้บรรยากาศเย็นยะเยือกจนผิดปกติ 

ตามความเชื่อผู้เฒ่าผู้แก่ เล่ามาว่า มีคนผ่านไป-มา เพื่อทำการค้าขาย บางครั้งมีคนขี่ม้า ขี่ช้าง หรือคนที่ผ่านตรงสถานที่ ที่ศาลเจ้าพ่อเมืองกลาง เมืองไกลตั้งอยู่ มีผ้าโพกที่หัว หรือสวมหมวก โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ และไม่แสดงการเคารพก็จะมีอันเป็นไปทันที เช่น เป็นลมชักกระตุก เหมือนมีวิญญาณมาสิงอยู่ในร่างกาย หรือทั้งม้า ทั้งคนก็ล้มชักกระตุกทันที ต่อมาผู้คนเริ่มเลื่องลือถึงความศักดิ์สิทธิ์ และเล่าขานกันต่อๆ ไป จนเป็นที่เลื่อมใส ศรัทธา และเคารพบูชา ชาวบ้านได้ช่วยกันตั้งศาลขึ้น เพื่อให้เป็นที่สิงสถิตของดวงวิญญาณของ เจ้าพ่อเมืองกลาง เมืองไกล มาจนถึงปัจจุบัน.