หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
. . . เ ฮ ติ : โ ศ ก น า ฏ ก ร ร ม โ ล ก . . . | ||
| ||
ผู้ตั้งกระทู้ นายทิวา :: วันที่ลงประกาศ 2010-01-14 19:03:50 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2024854) | |
สวัสดีครับ ทุกท่าน | |
ผู้แสดงความคิดเห็น นายทิวา วันที่ตอบ 2010-01-14 19:06:27 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2025092) | |
....ธรณี พิโรธ เคืองโกรธจัด เวรซ้ำ กรรมซัด.แสนหดหู่ ตึกล้ม ระนาว กราวร่วงพรู อดสู.ใจยิ่ง เพื่อนหญิงชาย
...ปลิดชีพ ชีวิต หวิดสองแสน อกแน่น โศกา ชีวาหลาย เป็นภัย โหดจริง ยิ่งกว่าร้าย เสียหาย.เสียขวัญ.สั่นกระเจิง
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ภัทราจิตร วันที่ตอบ 2010-01-15 13:16:46 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2027820) | |
เมื่อโลกร้อนน้ำแข็งแบ่งสลาย โลกหมุนไปตะแคงเกิดแรงเหวี่ยง น้ำทะเลโป่งออกรอบแกนเอียง เกิดแรงเหวี่ยงไม่เฉลี่ยเสียสมดุลย์ จึงเกิดแผ่นดินปรับระดับไหว รอยเลื่อนใดเปราะขยับเพื่อปรับศูนย์ ธรรมดามวลของโลกย่อมโยกซุน ปรับสมดุลย์ของมันเท่านั้นเอง อันมนุษย์กำเหนิดขึ้นบนพื้นโลก ไม่ทุกข์โศกอยู่สบายหลายชาติเก่ง คำนวนว่าแผ่นดินหมิ่นโคลงเคลง เขากลัวเกรงจึงก่อสร้างอย่างมั่นคง ชาติเฮติไม่เคยยินแผ่นดินไหว ไม่มีใครนึกอาเภทหรือเหตุบ่ง วันนั้นยามเย็นย่ำมืดค่ำลง ต้องทำใจปลงชีวิตอนิจจา เสียงโครมครืนเลื่อนลั่นสนั่นทั่ว ฝุ่นควันมัวฟุ้งตลบกลบแผ่นฟ้า เสียงระงมโหยหวนแว่นสวนมา ต่างโกลาหนึตายร้องไห้กัน คนเรือนแสนล้มตายใต้ปรัก คนที่รักเรียกร้องหาระงมลั่น ลูกเรียกแม่ แม่เรียกลูกด้วยผูกพันธ์ สุดโศกศัลย์วันมหาโลกาพัง
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ประมุข (phumjaithai-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-01-23 19:00:40 |
ความคิดเห็นที่ 4 (2027903) | |
เมื่อโลกร้อนน้ำแข็งแบ่งสลาย
โลกหมุนไปตะแคงเกิดแรงเหวี่ยง
น้ำทะเลโป่งออกรอบแกนเอียง
เกิดแรงเหวี่ยงไม่เฉลี่ยเสียสมดุล
จึงเกิดแผ่นดินปรับระดับไหว
รอยเลื่อนใดเปราะขยับเพื่อปรับศูนย์
ธรรมดามวลของโลกย่อมโยกซุน
ปรับสมดุลของมันเท่านั้นเอง
อันมนุษย์กำเนิดขึ้นบนพื้นโลก
ไม่ทุกข์โศกอยู่สบายหลายชาติเก่ง
คำนวณว่าแผ่นดินหมิ่นโคลงเคลง
เขากลัวเกรงจึงก่อสร้างอย่างมั่นคง
ชาติเฮติไม่เคยยินแผ่นดินไหว
ไม่มีใครนึกอาเพทหรือเหตุบ่ง
วันนั้นยามเย็นย่ำมืดค่ำลง
ต้องทำใจปลงชีวิตอนิจจา
เสียงโครมครืนเลื่อนลั่นสนั่นทั่ว
ฝุ่นควันมัวฟุ้งตลบกลบแผ่นฟ้า
เสียงระงมโหยหวนแว่วสวนมา
ต่างโกลาหนีตายร้องไห้กัน
คนเรือนแสนล้มตายใต้ปรัก
คนที่รักเรียกร้องหาระงมลั่น
ลูกเรียกแม่แม่เรียกลูกด้วยผูกพัน
สุดโศกศัลย์วันมหาวินาศเอย | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ประมุข (phumjaithai-at-hotmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-01-24 06:59:08 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 871834 |