หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
"แรงยิ่งกว่าเรยา" | |
“แรงยิ่งกว่าเรยา มงกุฎดอกส้ม”
๑. ดังกระฉ่อนทุกบ้านเรือนร้านค้าขาย มหา’ลัยแพร่ฉายเรื่องฉาวโฉ่ ท่าน ผอ.ตัวแสบแทบวิ่งโร่ เมียหลวงโผล่อวดศักดาบ้าทะลวง
๒. เงื่อนงำปมพิศวาสปริศนา น้องมุตาลาลับพรากสู่แดนสรวง พี่มุนิลแสนเจ็บช้ำระกำทรวง ล้างแค้นทวงยุติธรรมค่านารี
๓. ชายมากรักกามารมณ์สมสวาท หญิงเป็นทาสระบายใคร่เพื่อรักนี้ กลิ่นตัณหาเสพสมสุขคาวราคี จบลงที่รอยน้ำตาคนข้างกาย
๔. บทละครย้อนสอนใจใคร่ครวญคิด ใครถูกผิดต่างมุมมองต่างความหมาย กามกิเลสกองทับถมโง่งมงาย แรงเงาร้ายบอกเรื่องจริงสู่สังคม
๕. รักโลภโกรธหลงกามตัณหา ภาพมายาลวงจิตคนจนขื่นขม ฆ่าทำลายปลิดชีวิตหนีระทม จมปลักตมแห่งห้วงลึกสัตว์สันดาน
ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก” | |
ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2012-11-06 10:47:39 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2313742) | |
๑. ศีลธรรมค้ำดวงจิตชีวิตคน เกิดก่อผลสุจริตวิจิตรล้ำ ศีลห้าข้อเตือนย้ำใจสิ่งกระทำ เกิดเป็นคนดำรงธรรมย่อมว่าดี
๒. อัตตาตนแสวงหาอย่างบ้าคลั่ง กิเลสยังลุกท่วมไหม้ในใจนี้ รักโกรธหลงกามสวาทคาวราคี สู่ฉิบพลีบ่วงตัณหาพาฉิบหาย
๓. เพลิงโลกีย์รักร้อนรุ่มสุมประดัง ไม่ระวังพลาดพลั้งไปอาจจะสาย เดินทางผิดติดมลทินจนวันตาย คนข้างกายออาจสลายสิ้นความหวัง
๔. ศีลธรรมค้ำดวงจิตชีวิตคน อัตตาตนแสวงหาอย่างบ้าคลั่ง เพลิงโลกีย์รักร้อนรุ่มสุมประดัง ยากยับยั้งจนลืมตนหากสิ้นธรรม
ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก” | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-11-07 15:32:14 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2313963) | |
"คนไม่เลือกเวลา"
ทาสตัณหาราคะ ยากยิ่งจะหลีกเลี่ยงได้ ศีลข้อสามจงจำไว้ ห้ามประพฤติผิดในกาม
ข่าวคราวเห็นทุกวัน ยิงฆ่ากันยากจะห้าม ฆ่าเมียยิงตัวตาม คือคำถามเพราะเหตุใด
สังคมเสื่อมศีลธรรม อ้างเวรกรรมคงไม่ใช่ มักมากสนองใคร่ หญิงก็ร้ายชายก็เลว
ซ่อนชู้ชูเมียน้อย แม้นด่างพร้อยจนแหลกเหลว จิตใจดิ่งจมเหว ห้วงโลกีย์เพลิงสวาท
สัตว์สมสู่ตามกาล สืบวงศ์วานฝูงทายาท แต่คนสุดอุบาทว์ สบโอกาสสมยอมกัน
ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก” | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-11-08 14:11:06 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2317857) | |
"คุณนายนพนภา"
คุณนายหน้าโบท็อกซ์ กายกลิ้งกลอกหลอกสังขาร เนื้อหนังเหนียงหย่อนยาน ไม่ยอมแก่นะแม่คุณ
โง่งมหลงเรือนร่าง แต่ไกลห่างคำว่าบุญ ความดีเป็นต้นทุน เธอเมินเฉยไม่เคยแล
ลอกเปลือกอันห่อเหี่ยว ประเดี๋ยวเดียวกลับมาแก่ ต่างจากเหล่าดักแด้ ลอกคราบออกช่างงดงาม
บินโบยล่องลมไหว ปีกบางใบพลิ้วบินข้าม สายธาร นทียาม เปลี่ยนแปรไปตามเวลา
ใต้ห้วงจิตสำนึก ตกผลึกรู้คุณค่า คนเรานี้เกิดมา ย่อมดับสิ้นกันทุกคน
คุณนายหน้าโบท็อกซ์ เพียงหน้านอกสุกผ่องผล หน้าในร้ายเหลือทน จริงหรือเปล่านพนภา
ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก” | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-11-27 20:27:45 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 870630 |