ในช่วงปลายสหัสวรรษที่สองและครั้งแรกก่อนคริสต์ศักราช การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ที่ใหญ่ขึ้นซึ่งได้รับการสนับสนุนจากการเกษตรแบบปลูกพืชหลายชนิดเริ่มพัฒนาขึ้น ตัวอย่างข้อความแรกสุด เช่น เม็ดดินเผาของชาวซูเมเรียนจากเมโสโปเตเมีย และกระดูกออราเคิลจากจีน พาดพิงถึงการเกษตรแบบผสมผสานและการหมุนเวียนตามฤดูกาล แต่ความสำคัญของข้าวฟ่างไม่ใช่แค่เปลี่ยนความเข้าใจของเราเกี่ยวกับอดีตก่อนประวัติศาสตร์เท่านั้น โจนส์เชื่อว่าข้าวฟ่างและพืชเมล็ดเล็กอื่นๆ ข้าวฟ่าง อาจมีบทบาทสำคัญในการสร้างความมั่นคงทางอาหารในอนาคต จุดสนใจในการดูความมั่นคงทางอาหารในปัจจุบันอยู่ที่พืชที่ให้ผลผลิตสูง ข้าว ข้าวโพด และข้าวสาลี ซึ่งเป็นเชื้อเพลิง 50% ของห่วงโซ่อาหารของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม ธัญพืชเหล่านี้เป็นเพียง 3 ใน 50 ชนิด ซึ่งส่วนใหญ่ได้แก่ ธัญพืชเม็ดเล็กหรือ ลูกเดือย อาจถึงเวลาแล้วที่จะต้องพิจารณาว่าลูกเดือยมีบทบาทในการตอบสนองต่อความล้มเหลวของพืชผลและความอดอยากที่หลากหลายหรือไม่ โจนส์กล่าว