ตั้งแต่การค้นพบของดาร์วิน นักพฤกษศาสตร์ นักนิเวศวิทยา นักกีฏวิทยา นักสรีรวิทยา และนักอณูชีววิทยาได้สำรวจทุกแง่มุมของพืชเหล่านี้ที่จมเหยื่อในเหยือกน้ำที่เต็มไปด้วยของเหลว ตรึงพวกมันด้วยใบ ฟลายเปเปอร์ หรือขังพวกมันไว้ในกับดักแบบ snap-trap และ พืชกินแมลง กับดักดูดใต้น้ำ พวกเขาให้รายละเอียดว่าพืชจับอะไรและอย่างไร รวมถึงประโยชน์และค่าใช้จ่ายของวิถีชีวิตที่เล่นโวหารของพวกเขา เมื่อเร็ว ๆ นี้ ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ระดับโมเลกุลช่วยให้นักวิจัยเข้าใจกลไกสำคัญที่สนับสนุนวิถีชีวิตที่กินเนื้อเป็นอาหาร เช่นแมลงวันดักจับแมลงวันอย่างรวดเร็วได้อย่างไร และวิธีที่มันแปรสภาพเป็น กระเพาะอาหาร ที่คั้นน้ำของแมลง แล้วกลายเป็น ลำไส้ เพื่อดูดซับ ซากเหยื่อของมัน แต่คำถามใหญ่ยังคงอยู่ วิวัฒนาการช่วยให้ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดเหล่านี้มีวิธีการกินเนื้อสัตว์ได้อย่างไร ฟอสซิลแทบไม่มีเงื่อนงำใดๆ เลย มีน้อยมาก และฟอสซิลไม่สามารถแสดงรายละเอียดระดับโมเลกุลที่อาจบ่งบอกถึงคำอธิบายได้ นักชีวฟิสิกส์Rainer Hedrichจาก University of Würzburg ในเยอรมนี ผู้สำรวจต้นกำเนิดของสัตว์กินเนื้อในการทบทวนชีววิทยาพืชประจำ ปี 2021 กล่าว นวัตกรรมในเทคโนโลยีการจัดลำดับดีเอ็นเอหมายความว่านักวิจัยสามารถจัดการกับคำถามด้วยวิธีอื่น ค้นหายีนที่เชื่อมโยงกับสัตว์กินเนื้อ ระบุเวลาที่และตำแหน่งที่ยีนเหล่านั้นถูกเปิด และสืบหาต้นกำเนิดของพวกมัน Hedrich กล่าวว่าไม่มีหลักฐานว่าพืชที่กินเนื้อเป็นอาหารมีนิสัยดุร้ายจากการแย่งชิงยีนจากสัตว์ที่ตกเป็นเหยื่อ แม้ว่าบางครั้งยีนจะส่งต่อจากสิ่งมีชีวิตประเภทหนึ่งไปยังอีกประเภทหนึ่ง การค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ชี้ไปที่ตัวเลือกร่วมและการนำยีนที่มีอยู่กลับมาใช้ใหม่ซึ่งมีหน้าที่เก่าแก่แพร่หลายในหมู่พืชดอก วิวัฒนาการเป็นสิ่งที่ลับๆ ล่อๆ และยืดหยุ่นได้ มันใช้ประโยชน์จากเครื่องมือที่มีอยู่แล้ว วิกเตอร์ อัลเบิร์ตนักชีววิทยาจีโนมพืชแห่งมหาวิทยาลัยบัฟฟาโลกล่าว การวิวัฒนาการเพื่อนำบางสิ่งกลับมาใช้ใหม่นั้นง่ายกว่าการสร้างสิ่งใหม่