หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
ความรู้สึก | |
ประจงจารลายเส้นเป็นรอยหมึก ความรู้สึกรุมเร้าทั้งเก่าใหม่ กลั่นออกมาจากเนื้อเยื่อหัวใจ เป็นสายใยใสเด่นเส้นบางบาง รักที่สุดจนไม่มีที่เหลืออยู่ ทั้งที่รู้หมายปองย่อมหมองหมาง แต่เมื่อรักถักใยจำไม่จาง ครองพื้นที่กว้างกว้างสร้างสายใย น้ำตาฉันรินละขณะนี้ จากตาที่เคยวามความสดใส สุขที่รักเศร้าที่หลงอย่างจงใจ รักเพียงใครข้างเดียว...เปลี่ยวเกินทน ขอศรัทธาแห่งธรรมนำดวงจิต พรหมลิขิตชี้ทางกลางปรายฝน แม้อาจไม่เป็นที่รักใครสักคน ขอสักหนเป็นที่พักรักของเธอ ... | |
ผู้ตั้งกระทู้ เหนื่อย :: วันที่ลงประกาศ 2011-03-31 21:33:00 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2166060) | |
ไฉนรักมักทำให้ช้ำอก สั่นสะทกซ้ำซ้ำคือร่ำโหย | |
ผู้แสดงความคิดเห็น โอดโอย วันที่ตอบ 2011-04-01 10:17:36 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 870586 |