หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
เรื่องซึ้งๆระหว่างพ่อกับลูกชายและเงิน 20 เหรียญ | |
เรื่องซึ้งๆระหว่างพ่อกับลูกชายและเงิน 20 เหรียญ
ชายหนุ่มเลิกงานกลับบ้านช้า ลูกชายมองนาฬิกาก่อนเข้าบ้าน เด็กน้อยตัดสินใจอยู่เนิ่นนาน “พ่อครับชั่วโมงทำงานได้เท่าไร?”
ชายหนุ่มมองลูกชายแล้วหงุดหงิด “มันใช่สิทธิ์ลูกควรรู้แล้วหรือไม่? เอาเถอะถ้าลูกอยากรู้...ขอตอบไป 20 เหรียญ เขาคิดให้ต่อโมงยาม”
เด็กน้อยยืนนับนิ้วตีหน้าเศร้า ก่อนจะบอกเสียงบางเบาเกินหักห้าม “ผมขอยืม 10 เหรียญก่อน-ค่อยติดตาม พรุ่งนี้จะพยายามมาใช้คืน”
ชายหนุ่มตวาดเปรี้ยงเสียงดังลั่น “นี่มันลูกของฉันหรือคนอื่น หยุดคิดเรื่องโง่โง่..ดับไฟฟืน วันพรุ่งนี้และมะรืนต้องไปเรียน”
วันรุ่งขึ้นชายหนุ่มเริ่มหายโกรธ “พ่อขอโทษ...พ่อให้ลูกยืม 10 เหรียญ บอกพ่อหน่อยที่เมื่อคืนเจ้าวนเวียน เจ้าจะเอาเงิน 10 เหรียญไปทำอะไร?”
เด็กน้อยค่อยรวมเศษเหรียญสะสมมา รวมเป็น 20 เหรียญกว่ากำกอบไว้ “ผมขอซื้อเวลาพ่อที่หายไป วันนี้กินข้าวเย็นไหม...ซักหนึ่งชั่วโมง!!!” | |
ผู้ตั้งกระทู้ กระบี่ใบไม้ (rainny4111-at-gmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2013-03-05 22:47:08 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2339990) | |
ชีวิตอันรีบเร่งในเมืองใหญ่ มัวชักช้ารำไรไม่ทันใครเขา สิ่งพ่อสอนลูกน้อยอดทนเอา เจ้าจงเข้าใจพ่อในเรื่องงาน
ชีวิตขาดหายความรักความอบอุ่น กลิ่นกับข้าวหอมกรุ่นโต๊ะอาหาร ตักพ่อลูกนอนหนุนคราวันวาร ลูกร้าวรานพ่อยุ่งงานจนลืมเลือน
เพียง ๑๐ เหรียญรักผูกพันฉันพ่อลูก พ่อผิดถูกยากจะตอบกลัวแชเฉือน ข้อคิดเล็กเล็กในชีวิตคอยย้ำเตือน รักลูกบริสุทธิ์เหมือนสิ่งใดเอย
ขอน้อมคารวะจากใจ “ทรชนบ้านนอก”
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2013-03-06 10:33:57 |
ความคิดเห็นที่ 2 (2339993) | |
.... "ผมขอซื้อเวลาพ่อที่หายไป".. สะเทือนใจ คมน้ำผึ้ง บาดถึงทรวง... ด้วยจิตชื่นชม : เงาเวลาแห่งรัตติกาล | |
ผู้แสดงความคิดเห็น เงาเวลาแห่งรัตติกาล วันที่ตอบ 2013-03-06 10:48:30 |
ความคิดเห็นที่ 3 (2341528) | |
เคยอ่านในเมล์ คุณกระบี่เขียนเป็นบทกวีได้ดีจังเลยค่ะ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ภูสุภา วันที่ตอบ 2013-03-13 07:51:29 |
ความคิดเห็นที่ 4 (2345884) | |
เพียงเศษเสี้ยววินาทีที่ขาดหาย อาจละลายสายสัมพันธ์อันยิ่งใหญ่ กองเงินโกฎิท่วมฟ้าสุราลัย มิอาจซื้อเวลาใหม่ให้ย้อนคืน เพื่อนเอ๋ย... หากละเลยวันวัยในหลับตื่น หลง-วงวัฎ-ลวงใจไร้จุดยืน จึงดาดดื่นทุกข์ระทมถมเส้นทาง ลืมตาเถิดเพื่อนรัก ภาระหนักทิ้งไปให้ไกลห่าง เพียงเศษเสี้ยววินาทีที่ "ปล่อยวาง" จึงเห็นโลก "แตกต่าง" ของชีวิต
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น สส วันที่ตอบ 2013-03-31 04:06:53 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 870662 |