ในยุคเริ่มต้นของมนุษยชาติ เวลาถูกวัดโดยวิวัฒนาการและการค้นพบในแต่ละยุค โดยไม่มีตัวเลขหรือคณิตศาสตร์มากำหนด ด้วยความก้าวหน้าของการเกษตร จึงจำเป็นต้องสร้าง ประวัติศาสตร์ มาตรการสำหรับเวลา ด้วยการเคลื่อนที่เป็นวงกลมของเทห์ฟากฟ้า จึงเป็นไปได้ที่จะสร้างรูปแบบและทำให้เกิดปฏิทิน เมื่อดูวิธีนับเวลาทั้งสองแบบนี้ คุณจะเห็นว่าเวลามีทั้งความแม่นยำและไม่แน่นอนในเวลาเดียวกัน นั่นเป็นสาเหตุที่ไอแซก นิวตัน นักฟิสิกส์แยกความแตกต่างของเวลาแบบสัมบูรณ์และแบบสัมพัทธ์ เวลาสัมบูรณ์คือเวลาที่แน่นอน วันที่ เวลา ปี. สามารถเรียกอีกอย่างว่าระยะเวลาหรือเวลาทางคณิตศาสตร์ ในทางกลับกัน เวลาสัมพัทธ์ นำหน้าด้วยบทความที่ไม่แน่นอน มันไม่สม่ำเสมอและการมีอยู่ของมันเกี่ยวข้องกับปัจจัยภายนอก วันที่ หนึ่งชั่วโมง หนึ่งปี พื้นที่อื่นๆ ก็มีวิธีการวิเคราะห์และนับเวลาเฉพาะเช่นกัน ในทางภูมิศาสตร์มีเวลาทางธรณีวิทยา ในการวัดนี้จะมีการสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์ที่เกิดขึ้นในเปลือกโลกและในธรรมชาติ ในทางกลับกัน ศิลปะคำนึงถึงลักษณะต่างๆ ของสถาปัตยกรรม ตลอดจนวิธีการและเทคนิคในการดำเนินงานศิลปะ