ฉบับไอ้หนุ่มบ้านนอก

๑
ร้าง “ลานรักลั่นทม” ระทมทุ่ง
ร้าว “ลานเทสะเทือน” รุ้งทุ่งร้องไห้
ยิ่ง “รักแล้งเดือนห้า” สะสาใจ
จำ “ฝากดิน” ฝังไว้กับวันวาร
แห่ง “ลูกทุ่งคนยาก” วิบากกรรม
“รักร้าวหนาวลม” ซ้ำซึ่งสงสาร
  แหละ “ด่วน บ.ข.ส.” ก็ “ซมซาน”
หอบหัวใจ “ไกลบ้าน” ไปแบกปูน
ฟัง “นักร้องบ้านนอก” ในซอกตึก
ให้ระลึก “ทุ่งร้างนางลืม” สูญ
เหมือน “มนต์รักลูกทุ่ง”  ไม่จำรูญ
แหละ “มนต์รักแม่น้ำมูล” ไม่จำเริญ
๒
“ไอ้หนุ่มบ้านนา  หน้าตามันดำเหมือนถ่าน...”
“คิดถึงบ้าน”  ห่วงหาระหกระเหิน
แว่ว “สิบสี่อีกครั้ง” ฟังเพลินเพลิน
อาลัยเนินรักกระโดนโนนกะเดา
ลาอดีตแห่งหน “ฝนเดือนหก”
อ๊บอ๊บอ๊กกบร้องทำนองเศร้า
สูด “กลิ่นโคลนสาบควาย” ใต้ฟ้าเทา
ไม่มีเจ้า “บ้านนาสัญญารัก”
๓
ยังแบกปูนไปโบกตึกผนึกบ้าน
ต่อห้างร้านให้เขาอยู่ดูสูงศักดิ์
คง “ข้าด้อยเพียงดิน” เดือดดิ้นนัก
แบกกรรมหนักกำไฉนไม่รู้แบ
วัยสี่สิบมิอาจมี “สิบสี่อีกครั้ง”
เฆี่ยนความหลังแปลกแปลบแสบรอยแผล
ยัง “ร้องไห้กับเดือน” เหมือนผู้แพ้
ไยรังแกแต่ข้า?...ชะตากรรม!

ไพวรินทร์  ขาวงาม
จันทร์  ๓๐  ตุลาคม  ๒๕๔๙
* ขอคารวะทุกเจ้าของเพลง...หยิบมาร้อยเรียงด้วยรื่นรมย์