ตากรุ้งเริงฝัน
๏ โพยมงามยามเมื่อรุ้ง รังสรรค์-
วงโก่งกล่อมฟ้าอัน อิ่มชื้น
ฝอยฝนช่วยชูฝัน งามอยู่
โยงสู่ทรวงซึ่งรื้น กระเพื่อมแม้นเริงศิลป์ ๚
๏ แดนดินยามชุ่มน้ำ งามเหลือ
โพยมย่อมกล่อมใจเจือ ช่วงรุ้ง
เชิญฝนชุ่มเวิงเขือ แลแบ่ง เพียนอ
ออเอ่ยคำเพื่อคุ้ง ต่อเค้าความเขษม ๚
๏ ปรีดิ์เปรมจึงชื่นฟ้า ชมฝน
ทวยถิ่นสมกมล ยิ่งแล้ว
ปลูกฝันเพื่อปันผล พอแบ่ง กินฮา
นาดั่งวิมานแพร้ว เพื่อนพ้องเพลินสรวล ๚
๏ ชี้ชวนชมทุ่งทั้ง ทิวเขา
แดนถิ่นเถื่อนนาเรา ห่อนน้อย
ชูขวัญช่วยคลายเฉา เบาขุก
พาสุขจนอาจร้อย กาพย์เร้ามโนสมัย ๚
๏ เริงใจคราวซึ่งรุ้ง เรืองแสน
เห็นอย่างพิมานแมน นู่นโน้น
เชื่อมฝันเชื่อมเมืองแถน ลงสู่-
แดนอยู่ทวยฟากโพ้น ตากรุ้งเริงฝัน ๚ะ๛
แต่งโดย : ก่อพงษ์
หัวข้อการประกวดประจำเดือน พฤษภาคม 2550
- ระดับอุดมศึกษา และประชาชนทั่วไป : (ตากรุ้งเรืองโพยม)
ส่งผลงาน 29 พฤษภาคม 2550