ตากรุ้งเรืองโพยม
๏ แผ่นดินนี้แน่แท้ ของไทย
ไทยย่อมภาคภูมิใจ ทั่วหล้า
เรามีสิ่งอันใด เหลืออยู่
งามเด่นเห็นเจิดจ้า เช่นนั้นคือไทย
๏ ประนมมือกราบไหว้ บูชา
เสียงค่ะครับสดับมา กึกก้อง
น้อมหัวต่ำผ่านหน้า ผู้ใหญ่
ท่านนั่งเราจึ่งต้อง ย่อไว้ยำเกรง
๏ งานศิลป์ไทยมุ่งสร้าง ยาวนาน
ตราบเท่ารุ่นลูกหลาน ใฝ่รู้
สืบทอดร่ำเรียนการ ปั้นแกะ วาดแล
ไทยจึ่งจะกอบกู้ ก่อเกื้องานศิลป์
๏ โคลงกาพย์กลอนอ่อนข้อ ร้างลา
ขาดหน่วยงานนำพา แน่แท้
ช่วยฉุดช่วยเยียวยา หยิบยื่น
ช่วยจัดช่วยกันแก้ ก่อนล้าลืมเลือน
๏ นักกลอนนอนอ่อนเปลี้ย เพลียแรง
อยากคิดอยากขันแข่ง ฝึกบ้าง
ลัดเลาะเสาะหาแหล่ง หมายร่วม เขียนแล
หวังเพื่อช่วยเสริมสร้าง แม่นแล้วควรทำ
๏ บทกลอนไทยอยู่ยั้ง ยืนยง
สมดั่งจิตประสงค์ แก่กล้า
ร้อยกรองจักมั่นคง เคียงอยู่ แน่เอย
แสงเริ่มส่องสาดฟ้า ตากรุ้งเรืองโพยมฯ
แต่งโดย : อรณาฐ
หัวข้อการประกวดประจำเดือน พฤษภาคม 2550
- ระดับอุดมศึกษา และประชาชนทั่วไป : (ตากรุ้งเรืองโพยม)
ส่งผลงาน 21 พฤษภาคม 2550