เด็กน้อยกับม้าวิเศษ
(เด็กน้อย) สวัสดี เจ้าม้าที่ข้ารัก
เจ้าทำงานเหนื่อยหนักเคยพักไหม
เจ้าทะยานผ่านต่างแดนมาแสนไกล
เจ้ากำลังจะท่องไปที่ไหนกัน
(ม้าวิเศษ) ขึ้นหลังข้ามาสิ...เจ้าเด็กน้อย
ข้าจะพาเจ้าล่องลอยไปชมสววรค์
ไปเดินเล่นวิ่งวนบนดวงจันทร์
ไปที่ที่เจ้าอยากฝันจะท่องไป
(เด็กน้อย) ดีล่ะ เจ้าม้า
เถิดพาข้าไปท่องชมเมืองใหญ่
อยู่ที่นี่ บ้านนา เขาว่าไว้
มันยากไร้แร้นแค้น แสนกันดาร!!
(ม้าวิเศษ) ขึ้นหลังข้ามาสิ...เจ้าเด็กน้อย
ข้าจะพาเจ้าล่องลอยตามทางผ่าน
เถิดเจ้า อดใจ อีกไม่นาน
ก็จะถึงเมืองวิมานที่อยากมา
(ระหว่างการเดินทางชมเมืองใหญ่)
(เด็กน้อย) เจ้าม้า นั่นอะไร
(ม้าวิเศษ) อ๋อ เจ้าอย่าไปสนใจ....แค่คนบ้า
(เด็กน้อย) แต่ทำไมข้ามองสองแววตา
เขาช่างน่าสงสารซะเหลือเกิน
(ม้าวิเศษ) ก็นี่แหละ...เมืองใหญ่...
คนยากไร้ใครกันจะสรรเสริญ
ยิ่งกว่าหมูยิ่งกว่าหมาเขามองเมิน
คล้ายคล้ายเผชิญ -ตัวเอง- อยู่เดียวดาย
(เด็กน้อย) แล้ว...เมืองนี้ เค้าไม่รักกันหรือ
ในเมื่อมือน้อยน้อยของเขาทั้งหลาย
ไม่เคยมั่นร่วมกระชับจับทักทาย
มีแต่หมายรบราคอยฆ่าฟัน
(ม้าวิเศษ) ก็สังคมมันวิปริต!!!
ทุกชีวิตเรรวนและป่วนปั่น
ความหรูหราที่เจ้าเห็นเป็นอยู่นั้น
ก็เพียงแค่ภาพกั้นความบรรลัย
(เด็กน้อย) เจ้าม้า...ตัวข้าอยากกลับบ้าน
โปรดท่องทะยาน พาข้ากลับได้ไหม
แม้ถิ่นฐานบ้านข้าจะยากไร้
แต่หัวใจแห่งความหวังยังคงมี
...............................................
...............................................
...............................................
...............................................
(ม้าวิเศษ) งั้นข้า ลาก่อนนะเด็กน้อย
ข้าขอตัวทะยานลอยไปเร็วรี่
หวังว่าเจ้าคงเข้าใจโลกใบนี้
โชคดี ในชีวิต นะเด็กน้อย...!!!
แต่งโดย แดนไกล ไลบีเรีย
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
หัวข้อการประกวดประจำเดือน พฤษภาคม 2550
- ระดับมัธยมปลาย : (ชักม้าชมเมือง)
19 พ.ค. 2550
