ในเวลาสุขล้ำ ฤดี
ดูรวดเร็วเต็มที ผ่านพ้น
ชั่วเพียงครู่เดียวมี มาสู่ เรานา
ยิ้มยั่วเริงรื่นล้น เลิศเรื้องปรีดา
เฮฮาหัวเราะครื้น เครงสรวล เสแฮ
ผองเพื่อนญาติประมวล มากแม้
รุมรอบระรินชวน ห้อมแห่
กินเกียรติกามนั่นแล้ ไป่ร้องรี่มา
ทิวาราตรีเพียบพร้อม เพราตา
สืบสักร้อยพันวสา เสกสร้าง
เปรียบลมพ่างพัดพา ผิวผ่าน วูบแล
หายั่งยืนเอ่ยอ้าง เที่ยงแท้โลกเรา
เนาเวลาทุกข์ท้น ทวี
ผันผ่านวินาที เนิ่นช้า
เช้าสายบ่ายเย็นหนี หลบหลีก เร้นนา
มากดั่งสุมใส่ข้า ครุ่นน้ำตานอง
ดวงจิตหมองหม่นไหม้ มืดมน
เปล่าเปลี่ยวใครยินยล รับรู้
ญาติมิตรสนิทตน ตีจาก ไกลแล
สุดมุ่งหมายมาดผู้ หนึ่งนั้นคลอเคียง
เพียงเพลาล่วงแล้ว เลยไกล
ทุกข์ค่อยคลายคลาไคล จากเศร้า
ยิ่งนานยิ่งเหมือนไฟ ฟืนมอด ลงแล
ดับถ่านเหลือเศษเถ้า ฝุ่นฟุ้งเลือนหาย
ใจกายจงพรักพร้อม ยินดี
ทุกข์สุขชั่วชีวี แน่แท้
เตรียมปรับเปลี่ยนแปลงมี มาสู่ เราเฮย
เบาหนักเร็วเนิ่นแก้ แกร่งกล้าหยัดยืน
ฝืนฝ่ากองทุกข์ได้ โดยธรรม
โลกุตร์พิสุทธิ์นำ นั่งใกล้
เล็งเห็นเหตุแห่งกรม เกิดก่อ
เย็นยิ่งดับลงได้ จิตเข้าสู่เกษม
เย็นยิ่งดับลงได้ มินาน
เปรมโลกียสุขได้ สิ่งนี้
หาใช่เป็นแก่นสาร แพร้วเพริศ ยิ่งแล
สัตว์ส่ำหรือหลีกลี้ ซ่อนเร้นในภัย
แต่งโดย : เศรษฐชัย
หัวข้อการประกวดประจำเดือน กันยายน 2550
- ระดับอุดมศึกษา และประชาชนทั่วไป : (ในเวลา )