ลูก เมีย แม่ พ่อ บ้าน เบือนหาย
ธารท่วมทุกข์โถมกาย เกือบสิ้น
ความหลังหลอกหลอนราย วันพ่อ
เห็นเขื่อนพระกาฬ...ดิ้น เดือดกล้ำกลืนทน
สายชลเคยชุ่มชื้น ดวงใจ เรานา
สายเลือดตกทอดไกล ก่อนนั้น
สายรักสืบสายใน ชลน่าน นานแม่
สายจิตสุขสุดขั้น จักขว้างเราหรือ
คือชีวิตเลือดเนื้อ วิญญาณ
ท่านเด็ดเราแหลกลาญ ร่ำไห้
เพื่อชาติชาติบันดาล ดับทุกข์ เราฤๅ
คำเอ่ยอ้างท่านได้ ดีดเนื้อเถือหนัง
ใสเย็นยังแจ่มจ้า จับใจ
ปลา เบ็ด แห ลอบไหล หลอกซ้ำ
วันลูกขี่คอไย ยอกเจ็บ
วันพ่อพายเรือจ้ำ จุดเชื้อไฟเผา
เยาว์วัยในก่อนนั้น แสนสุข
เป็นเด็กบ่รู้ทุกข์ เถื่อนร้าย
ปลา เบ็ด เล่น ธารปลุก รักชุ่ม ใจพ่อ
โตกลับถูกย่ำย้าย เถื่อนรู้ร้ายจำ
คำท่านหลอกเราขึ้น ท่าชล
เพื่อชาติ เราหลงกล สุดกลั้น
บัดนี้บ่มีผล ใดดอก
เราเก็บความเหนือชั้น ท่านไว้ในทรวง
ซากบ่วงในแม่น้ำ รำลึก
จมจ่อมในรู้สึก เสกแสร้ง
บรรพบุรุษร้าวนึก หนักหน่วง พ่อเฮย
ภาพภาพเหมือนแกล้งแกล้ง กลบร้ายหน่ายหนี
นี่น่ะหรือราษฎร์แท้ ในไทย
กาลประชาธิปไตย เติบกล้า
สายชล ณ สายใด ดื่มด่ำ เล่าพ่อ
ใสสะอาดปราศฝุ่นฝ้า ตอบถ้อยหน่อยเหวย
แต่งโดย: พีรมิตร
หัวข้อการประกวดประจำเดือน ตุลาคม 2550
- ระดับอุดมศึกษา และประชาชนทั่วไป : (แม่น้ำรำลึก )