โศก ใดซุกซ่อนเศร้า เต็มทรวง
โศก รักลูกเล็กรวง อกสิ้น
โศก พ่อยอดแห่งดวง ใจดับ
โศก นึกทุกครา...ดิ้น ด่วนให้ใจหาย
สาย รักแรกรักรู้ รสหวาน
สาย เลือดเกิดเติมกาล ดุจแก้ว
สาย ใยแต่งยาวนาน บ่จบ เป็นนา
สาย กลับสายเสียแล้ว เมื่อไร้ทูนหัว
มัว กอปรกิจเพื่อเจ้า แจ่มใส
มัว หมกมุ่นหลงใหล อกหล้า
มัว มักแต่เป็นไป ตามโลก
มัว หมักหมมหมอกฝ้า มืดแล้วจึงหมอง
ครองตนบ่อดแล้ว ใจคน
น้ำเนตรท่วมกมล ขื่นไข้
เสียสิ้นหมดสิ้นจน สิ้นหมด
เหลือจิตพอคืบใกล้ หน่อแก้วพุทโธ
ร่มโพธิ์คือร่มแก้ว เจียระไน
เย็นฉ่ำงามจับใจ จิตแจ้ง
เห็นทางทอดอำไพ ใสสุก สว่างนา
ต้นจรดปลายไป่แล้ง น่านน้ำปรานี
มีชลธารหนึ่งแท้ มนุษย์ชน
ตื้นลึกเชี่ยวเวียนวน วาดไว้
แต่ละเภตราคน เคลื่อนผ่าน
เรือล่มหรือผ่านได้ สุดแท้แต่กรรม ฯ
แต่งโดย: พีรมิตร
หัวข้อการประกวดประจำเดือน ตุลาคม 2550
- ระดับอุดมศึกษา และประชาชนทั่วไป : (แม่น้ำรำลึก )