1. เบ็ญจวรรณ - เมืองหุ่น
อีเมล์ / 3 กรกฎาคม 2551
๏ ดำรงคงอยู่ได้ ทุกวัน
ยามตื่นสืบสานฝัน แจ่มจ้า
งานทุกสิ่งเสร็จทัน เกิดก่อ
ประโยชน์ในโลกหล้า เพรียบพร้อมงดงาม
๏ ความสามารถเก่งกล้า ประจักษ์
ยอมเสี่ยงมากมายนัก เรียกร้อง
เกรียงไกรเพื่อดันผลัก สุดกู่
ยุติธรรมปกป้อง ต่อสู้ทุกครา
๏ เวลาเหงาตื่นขึ้น พานพบ
หัวเราะใสประจบ หยอกล้อ
ปรบมือรับสมทบ จังหวะ
รอไม่เคยตัดพ้อ แยกเขี้ยวยิงฟัน
๏ ฉันเห็นเธอส่งยิ้ม คราใด
โลกวิไลสดใส เพริศแพร้ว
ความหดหู่หายไป จรจาก
สดชื่นเหมือนมีแก้ว ค่าล้ำนำใจ
๏ ใครใครคงอยากรู้ จักเธอ
มวลมิตรแสนเลิศเลอ น่าใกล้
อยากพบคบเป็นเกลอ สนิทแนบ
หาใช่ใครไหนไซร้ แน่แท้หุ่นยนต์
๏ คนโปรแกรมสั่งไว้ ทำตาม
มีกฎในใจสาม สี่ข้อ
อันตรายคุกคาม ประสบมวลมนุษย์
ไม่นิ่งเฉยทดท้อ กอบกู้ช่วยเหลือ
๏ เหนือคำพูดไม่แย้ง ขัดกัน
คำสั่งรับมาพลัน ปกป้อง
สถานะมีอัน ถือยึดกฎสาม
คือหุ่นยนต์สอดคล้อง กฎข้อหนึ่งสอง
๏ มองหุ่นยนต์พรั่งพร้อม ความดี
ความประเสริฐมากมี นบน้อม
ใจสะอาดเป็นศรี เป็นเกียร์ติ
ชาวมนุษย์แวดล้อม พี่น้องเมืองหุ่นต์
.....................................................................................
2. ลูกพ่อขุนเมืองทอง - เมืองละคร
เว็บบอร์ด / 8 กรกฎาคม 2551
๏ ฉากละครเริ่มแล้ว งดงาม
แสงกระพริบไฟยาม ค่ำนี้
เฉิดฉายจรัสความ เริงรื่น หลากนา
แบบบทละครชี้ เรื่องให้คนดู
๏ เมืองหรูกำหนดไว้ ในละคร
ฉากแบ่งตัดเป็นตอน แต่งแต้ม
หุ่นเชิดต่างอาภรณ์ อวดสู่ ชนเฮย
ดุจหนึ่งดอกไม้แย้ม ยิ่งล้ำงดงาม
๏ ฉากสยามบัดนี้ ลือไกล
เมืองแห่งศิวิไล เลิศล้ำ
ศิลปะร่วมสมัย นี้เสิศ เลอนา
ฤาถิ่นอื่นกลายกล้ำ ยึดด้ามขวานทอง
๏ เสียงร้องชนดังขึ้น ทันใด
นี่น่ะหรือศิวิไล บ่แท้
งามเพียงศาสตร์ศิลป์ได้ เพียงชั่ว คืนนา
ฤาจะช่วยกันแก้ กลับร้ายคืนดี
๏ มัวแต่มีฝ่ายต้าน ต่อกัน
ดุจหนึ่งจะฆ่าฟัน ให้เกลี้ยง
บ่หันกลับสมานฉันท์ รักใคร่
เดินหน้ามุ่งไม่เลี้ยง โค่นล้มรัฐบาล
๏ ภาพประจานทั่วหล้า อับอาย
ชื่อเด่นก็กลับกลาย ต่ำต้อย
หวังจะช่วยกันขาย ชาติล่ม ลงแล
บ่คิดใช้มือน้อย ก่อให้ไทยเจริญ
๏ สรรเสริญความชั่วช้า สามานย์
ชูเชิดความหยาบกร้าน ก่อเกื้อ
ต่างฝ่ายต่างรุกราน ฤาหยุด ยั้งนา
หวังจะขูดเลือดเนื้อ หมดสิ้นถึงตาย
๏ ภาพฉายชาติบัดนี้ เปลี่ยนไป
ฉากจบของชาติไทย ใกล้แท้
ด้ามขวานอยู่หลายสมัย แตกหัก ลงฤา
หากไม่มีใครแก้ ชาติให้ดั่งเดิม
๏ เติมภาพรักหลากล้วน ปรองดอง
เติมแต่งด้ามขวานทอง ทั่วหล้า
เติมสุขสมานฉันท์ครอง ทุกถิ่น ไทยแล
ลบภาพที่หยาบช้า หมดไร้นิรันดร์
.....................................................................................
3. สุรกิจ - เมืองหุ่น
ไปรษณีย์ / 8 กรกฎาคม 2551
๏ กรงเกียรติกางกักกั้น มุมเมือง
ปรุงแต่งภาพรองเรือง ถิ่นฟ้า
คับแคบจิตโศกเคือง ขันแข่ง วังวน
ตึกใหญ่ใจหมอกฝ้า ซ่อนเร้นรอยคำ
๏ จองจำกำหนดด้วย เงินตรา
แหวกว่ายในมายา เล่ห์ลิ้น
หลังฉากต่างฉากหน้า สัตย์ซื่อ เลือนใจ
เข็ญขื่นทุรนดิ้น แต่งภาพเติมเงา
๏ มัวเมาหลงเห่อเฟ้อ ตามใจ
วัตถุทาสทันสมัย แข่งซื้อ
บัญญัติกฎเกณฑ์ใช้ เด่นเท่ ดูดี
แลกอดมื้อกินมื้อ ไขว่คว้าเพลินครอง
๏ จับจองในสิ่งล้วน มายา
เมืองแห่งความเย็นชา ค่าไร้
หัวโขนเด่นเต็มตา ยังแต่ ทุกข์ตรม
ทุกบทเสแสร้งไว้ หลบเร้นบังเมือง
๏ รุ่งเรืองเพียงแต่งแต้ม รอยปูน
สีเปลือกฉาบทาพูน เพิ่มไว้
เมืองหุ่น โศกอาดูร ต่างแย่ง ยื้อเฮย
เมืองแห่งน้ำจิตไร้ บ่มช้ำวาจา
๏ หน้ากากสวมต่างเต้น ตามเพลง
ทุกบทเมืองบรรเลง ยั่วย้อม
ลาภยศเกียรติวังเวง มัวหม่น มืดทาง
เมืองหุ่นบาปเศร้าล้อม ว่างไร้จุดยืน
.....................................................................................
4. รจนา - เมืองหุ่นแสนสวย
เว็บบอร์ด / 15 กรกฎาคม 2551
๏ เมืองที่มีหุ่นปั้น แสนสวย
เมืองแห่งคนร่ำรวย ทั่วหน้า
ไม่ต้องทุ่มแทงหวย ต่อเนื่อง
ได้นั่งเพลินมองฟ้า ไม่ต้องกังวล
๏ เมืองที่คนส่งยิ้ม จริงใจ
ร่วมรักษ์อธิปไตย แน่แท้
ไม่มีเงื่อนปมใด ยุ่งยาก
ต่างร่วมด้วยช่วยแก้ ยึดไว้ในธรรม
๏ ท่านผู้นำช่วยชี้ แนวทาง
รู้ระบบจัดวาง เรียบร้อย
ชอบแต่พูดบ่นพลาง เย้าสื่อ
ไร้เรื่องราวด่างพร้อย ย้กย้ายถ่ายเท
๏ ดุจดั่งเนรมิตไว้ เหมาะสม
ต่างชาติเวียนแวะชม ไม่เว้น
ไร้ขยะหมักหมม ในนอก
ปากต่อปากพูดเน้น แซ่ซ้องสรรเสริญ
๏ เพลินพิศชมชื่นไม่เว้น พิศวง
ปวงประชาซื่อตรง โอบอ้อม
ไม่เลือกรักเจาะจง แบ่งฝ่าย
สามัคคีพรั่งพร้อม หมดสิ้นปัญหา
๏ ฉายาเมืองหุ่นปั้น ธานี
ล้วนแต่คนแสนดี เลิศล้ำ
ไม่มีเรื่องบัดสี ซุกซ่อน
มีแต่สุขสนุกซ้ำ ดั่งแม้นเมืองสรวง
.....................................................................................
5. รจนา - เมืองหุ่นคล้ายเมืองคน
เว็บบอร์ด / 15 กรกฎาคม 2551
๏ เมืองหุ่นคือหุ่นปั้น ไร้สมอง
เหมือนไม่เหมือนคนมอง ตอบได้
รูปคนสัตว์สิ่งของ แตกต่าง
บางส่วนที่ปั้นไว้ ผิดเค้าของเดิม
๏ เติมส่วนที่ซับซ้อน เพียงผล
เพื่อถูกใจบางคน แน่แล้ว
ผิดแบบก็ยอมทน ปั้นแปะ
หุ่นแพะจึงไม่แคล้ว ถูกปั้นสำรอง
๏ จำลองหุ่นมนุษย์พร้อม ตามแผน
รายรอบขอบเขตแดน ด่านด้าว
แต่งประดับเมืองแมน งามเลิศ
ปั้นทุ่งนาป่าข้าว ที่กว้างกลางสนาม
๏ ตามด้วยหุ่นท่านผู้ เชี่ยวชาญ
และเหล่าข้าราชการ เพรียบพร้อม
แนวเขตพระราชฐาน บ้านพัก
ทางที่เดินวกอ้อม เด็กน้อยชายหญิง
๏ ปั้นสิ่งของเครื่องใช้ ประจำวัน
ผ้าผ่อนอีกแพรพรรณ ครบถ้วน
ไม้เถาเกี่ยวเกาะกัน งามยิ่ง
สาวนั่งเคียงหนุ่มล้วน รูปปั้นแต่งเสริม
๏ ลดเพิ่มขนาดให้ แม้นเหมือน
สรรพสัตว์บ้านเรือน รอบข้าง
เมืองหุ่นหากใครเยือน ชมเล่น
ล้วนแต่เบิ่งตาค้าง หลับแล้วพลอยฝัน
.....................................................................................
6. ณ เณร - เหลียวมองหุ่น หมุนดูตน
อีเมล์ / 18 กรกฎาคม 2551
๏ สามร้อยปีล่วงแล้ว ฉนำกาล
มรดกหุ่นเบาราณ สืบไว้
คารวะจิตวิญญาณ ครูท่าน เสมอนา
ศิลป์หุ่นศิลปินได้ ฝากด้าวแดนสยาม
๏ นาม หุ่นกระบอก นั้น เคยคง
กรมพระยาดำรงฯ เล่าอ้าง
ลุนายเหน่งสานวง ศิลปะ
หม่อมเถาะฯ มิปล่อยร้าง ล่วงรู้จึงผสาน
๏ เยาว์กาลฉุยเฉื่อยน้อม คะนึงถึง
ไม้นุ่น ทองหลางตรึง ติดตั้ง
ฉิ่ง ฉาบ ปี่ อื้ออึง เอะอะ
เขาชักเขาเชิดรั้ง ร่างเคลิ้มคลอขวัญ
๏ จักรพันธุ์ ซ่อมหุ่นไว้ วงกวี
หลวงใหญ่ จึ่งรุจี จรัสล้ำ
เก็บพิพิธภัณฑ์ฯ มี ค่ายิ่ง
มรดกสูงค่าค้ำ คู่ฟ้าเมืองอมร
๏ หุ่นละครเล็ก ครั้ง ครูแกร
สู่พ่อสาครฯ แปร ปรับบ้าง
โจหลุยส์ ท่านดูแล เปรื่องปราชญ์
เชิดชักข้ามโลกสร้าง ชื่อก้องสากล
๏ ขี้ผึ้ง คนก่อปั้น หุ่นสยาม
สถิตนครปฐมนาม รุ่งเรื้อง
หุ่นราชบุรีงาม วิจิตร
คือศาสตร์คือศิลป์เบื้อง บ่มหล้าเรืองสวรรค์
๏ เทคโนฯ สรรเด็กสร้าง หุ่นยนต์
เกริกเกียรติก้องสกล กลบฟ้า
ฟางนก วัฒนธรรมคน ชัยนาท
วิศิษฏ์ศิลป์ทั่วหล้า เลิศแท้ควรหนุน
๏ ทุกหุ่นคนแต่งให้ คนมอง
เชิดชักตามครรลอง เรื่องนั้น
เมืองหุ่น อาจมีสมอง กลกล่อม
มนุษย์มีชื่อชั้น เชิดได้อายผี
๏ มีชีวิตอย่าไร ชีวา
มีจิตขาดปัญญา ยิ่งเศร้า
มีสมองไม่พัฒนา พูลเพิ่ม
มีชีพเพียงหุ่นเร้า เยี่ยงนี้พึงตรอง
.....................................................................................
7. สุทัศ - เมืองหุ่น
ไปรษณีย์ / 23 กรกฎาคม 2551
๏ มธุรสแห่งผู้ เมธี
เอื้อนเอ่ยเผยวจี กล่าวอ้าง
โลกาที่ว่านี้ เปรียบดั่ง โรงละคร
เพียงหนึ่งใจนึกบ้าง จักรู้เห็นจริง
๏ หญิงชายวายวุ่นนี้ เพราะบท บาทเฮย
หน้าที่ชี้กำหนด อย่างนั้น
สวมหน้ากากตามกฎ ดั่งหุ่น เชิดแฮ
ท่องบทจดจำหมั้น แม่นแม้นการแสดง
๏ เป็นสังคมแห่งผู้ มารยา
ประจบแสร้งเจรจา ไป่เที่ยง
เปรียบเมืองหนึ่งชื่อว่า เมืองหุ่น
ปรับแต่ลีลาเหลี้ยง จิตนั้นดังเดิม
๏ กลับสังคมเปลี่ยนให้ หมดจด
คำกล่าวจริงงามงด เอี่ยมแท้
ถอดหน้ากากปลิดปลด หลุดจาก พักตร์ตรา
ใจแจ่มแช่มชื่นแหน้ หุ่นนั้นเป็นคน
๏ ทุกคนต้องร่วมด้วย ช่วยกัน
ทำแต่สิ่งสร้างสรรค์ หมั่นสร้าง
จับมือขจัดปัญ- หาหมด สิ้นแฮ
อย่าปล่อยไทยลอยคว้าง หยุดหนิ้งดูดาย
๏ ทำดีเป็นหุ่นให้ เยาวชน ทำตาม
เลียนแบบไม่สับสน บ่พลั้ง
ช่วยเด็กไม่เสียคน หลงสู่ อบายเฮย
หน้อยหนึ่งเพียงพลาดพลั้ง ไม่คุ้มกับเสีย
.....................................................................................
8. สุทัศ - เมืองหุ่น
ไปรษณีย์ / 23 กรกฎาคม 2551
๏ ยลทรวดทรงหุ่นน้อง งามงอน
งามเด่นลีลาจร อ่อนช้อย
เปรียบดังศศิธร ลอยเลือน นภา
สาดส่องสีนวลย้อย สู่พื้นโลกา
๏ ยามชมเชยพิศเผ้ง นงคราญ นางเฮย
เชยชื่นใดไหนปาน ชื่นน้อง
คราพี่จากไกลนาน แรมห่าง กัญญา
ใจพี่นี้เรียกร้อง นิ่มน้องคนึงหา
๏ กลัวแต่ชายอื่นนั้น เมียงมอง
ด้วยแม่นวลละออง แจ่มฟ้า
จักเป็นที่หมายปอง ของหมู่ มวลชาย
ใจหวั่นเกรงน้องข้า เชื่อลิ้น คารม
๏ วอนเรียมเจียมอยู่ยั้ง ศีลา
จงอย่าใช้มารยา หยอกเย้า
อรจงพิจารณา เสียก่อน ทำนา
เพราะพี่เชื่อใจเจ้า แน่งน้อยเนื้อนวล
๏ หญิงอื่นใช้หุ่นหล้อ บุรุษ ทั้งเมือง
อยากฝากน้องนงนุช ของผี้
อย่าหลงในหุ่นสมมติ บ่เที่ยง ดอกนา
งามอยู่เย็นวันนี้ พรุ่งเช้าหย่อนยาน
๏ ทั้งหุ่นงามอีกทั้ง ใจงาม
เป็นแบบเขาทำตาม อย่างนี้
ล่ำลือทั่วเขตคาม ขานกล่าว ไปไกล
หญิงอย่างน้องของผี้ นี่แล้วงามจริง
.....................................................................................
9. สุรพล - เมืองหุ่น
ไปรษณีย์ / 26 กรกฎาคม 2551
๏ เดินทางกลางตกใต้ ตาตรอง
เหนือผ่านอีสานมอง แม่นแม้น
หันเห็นเช่นกันสนอง นำสู่
มีหุ่นตุนเต็มแคว้น แต่งแต้มธานี
๏ มองนามีหุ่นห้าง วางราย
ไกวแกว่งโกรกลมสาย ส่ายพลิ้ว
ปัญญาไล่กากราย นกห่าง
คือหุ่นคือราวริ้ว ส่งสร้างเสริมงาม
๏ สยามงามหุ่นห้อย เรือนชาน
โยงหย่อนศิลป์ประสาน เที่ยงแท้
ริมทางช่างชำนาญ เนียนจัด
วางเกลื่อนคือกลแก้ ปัดป้องผองภัย
๏ ยุคสมัยไทยเก่งก้าว สากล
ไทยคิดประดิษฐ์ยนต์ หุ่นสร้าง
นำหนุนทุ่นแรงคน เทถ่าย
กลปุ่มกลไกง้าง เคลื่อนคล้อยคุมยาน
๏ เปรียบปานการเล่นลิ้น ลวงคน
หันหุ่นออกยินยล เยี่ยมหน้า
คอยกลืนชื่นชมผล พร่างซ่อน
มีเครื่องมือแทนท้า หุ่นหุ้นชูชวน
๏ คำควรคนเอ่ยอ้าง นามใด
จึงหุ่นสะพัดใน แผ่นพื้น
เสนอนามเสนาะไข เมืองหุ่น
เติมถ่านเติมฟืนฟื้น บ่มร้อนลวงเมือง
.....................................................................................
10. พรทิพย์ - เมืองหุ่น
ไปรษณีย์ / 30 กรกฎาคม 2551
๏ หุ่นคือสิ่งที่สร้าง โดยมนุษย์
แสนวิเศษที่สุด คิดไว้
การบังคับด้วยจุด เครื่องจักร
สารพัดเคลื่อนที่ได้ เครื่องชี้บอกทาง
๏ เมืองพัฒนาเริ่มด้วย ผู้นำ ที่ดี
ปวงประชาน้อมทำ เรียบร้อย
เศรษฐกิจระบือร่ำ ลือทั่ว โลกแฮ
ชาวต่างชาติเกี่ยวก้อย ร่วมหุ้นลงทุน
๏ หากเมืองหนุนด้วยพวก โกงกิน
เหล่าประชาเดินดิน ขัดข้อง
ทำการสิ่งใดผิน หน้าปรึก ษาเฮย
ก็อาจพบพวกพ้อง ปกป้องข้องเดียว
๏ เมืองเอี้ยวหันหกฝ้อง จมครืน
เศรษฐกิจอาจบ่ยืน ล่มล้ม
ผู้นำกลับจักฝืน นำชัก ชนนา
เปรียบดั่งหุ่นต้องก้ม เชิดซ้ายขวาหัน
๏ สัมพันธ์ฉันท์เพื่อนพ้อง กลับกลาย
ยิ้มอาบด้วยพิษร้าย ใส่หน้า
ความดีชั่วทั้งหลาย ซุกซ่อน ใจแล
ผลประโยชน์เบื้องหน้า เร่งคว้ามาครอง
๏ เมืองจำลองหุ่นนี้ ที่มา
เมืองถูกผู้นำพา ลื่นได้
หรือเมืองอาจพัฒนา รุ่งโรจน์
เมืองหุ่นผู้นำให้ กลับร้ายฤๅดี
.....................................................................................
11. คัมภีร์ - เมืองหุ่น
ไปรษณีย์ / 30 กรกฎาคม 2551
๏ ใครรุกรานผ่านเกล้า ฤทัยหม่น
เมืองหุ่นวุ่นวายคน โศกเศร้า
เมืองหุ่นวุ่นวายชน บ่นเบื่อ รัฐเฮย
เมืองหุ่นวุ่นคละเคล้า หม่นไหม้หมองมัว
๏ ตัวตนคนชั่วแท้ คือใคร
ฤๅว่าประชาไทย ใคร่รู้
ฤๅว่าหากผู้ใด ใหญ่ยิ่ง จริงนา
ฤๅว่านักต่อสู้ หยั่งรู้การเมือง
๏ การเมืองเรื่องเน่าเนื้อ โง่เขลา
เรื่องเล่าเนิ่นนานเนา ต่อสู้
เรื่องเคยเล่าน้ำเน่า เยาว์อยู่ อู่เอย
เรื่องเล่าเคยกอบกู้ ต่อสู้หมู่มาร
๏ วานบอกใครใคร่รู้ ใคร่ครวญ
ใครใคร่ใครรัญจวน ช่วยชี้
ใครครวญใคร่ทบทวน เมืองหุ่น วุ่นแล
ใครใคร่ครวญคราวนี้ ยิ่งให้ใคร่ครวญ
๏ ทบทวนเกมเมื่อครั้ง ต่อต้าน
ต้านต่อเกมหน้าด้าน กี่หน้า
เกมต้านต่อคะคาน เชิดหุ่น
ต้านต่อเกมชั่วช้า ป่าช้าสภาไทย
๏ สภาไทยล่มแล้ว เหลวแหลก
เหลวแหลกล่มจมแยก พ่ายแพ้
แหลกเหลวล่มจมแทรก หนีแผ่น ดินเฮย
เหลวล่มจมแน่แท้ แตกสิ้นสามัคคี
๏ สามัคคีเรื่องนี้ ดีแน่
ยอดเยี่ยมดีแน่แท้ พ่อชี้
ดีไม่แน่จะแย่ แพ่พ่าย ภัยนา
ไทยแย่เพราะเรื่องนี้ แน่แท้การเมือง
๏ ปราดเปรื่องเรื่องต่อต้าน ต่อยตี
ตีต่อยต่อต้านตี แต่งตั้ง
ตีต้านต่อยต่อตี ตั้งแต่ง ใครเอย
ตีต่อยต้านแต่งตั้ง ฝ่ายค้านรัฐบาล
๏ รัฐบาลหุ่นนี้ เร่าร้อน
ร้อนเร่ารัฐเว้าวอน แน่แท้
รัฐแก้ที่ปากบอน พูดก่อน ครวญแล
ร้อนเร่าที่เจ้าแก้ หน่ายแท้ธรรมนูญ
๏ ธรรมนูญหุ่นเชิด เมืองหุ่น
เมืองหุ่นใครเชิดหุ่น ก่อให้
ใครให้ก่อเมืองวุ่น เคืองขุ่น ใจนา
เมืองหุ่นเชิดหุ่นไซร้ ชั่วช้าเลวทราม...
.....................................................................................
12. นขวิภา - ศรีศิขเรศวร (แก้ไขครั้งที่ 1)
(แก้ไข) อีเมล์ / 25 กรกฎาคม 2551
๏ ซากศิลาสลักทิ้ง กองถม
เกลื่อนกลาดยอดภูพนม เสียดฟ้า
ลำตราวสระตราวตรม ดินแตก
เสียงระเบิดก้องป่าช้า ฉีกเนื้อสังเวย
๏ เคยกราบองค์ศิวะสร้าง เสมอกัน
มากราบหมุดเขตปัน ขีดรั้ว
บันไดสู่แดนสวรรค์ วิหารเทพ
แตกหักเคืองปลิดขั้ว- ขาดน้อง-พี่ไฉน
๏ มือใครกำสิ่วค้อน ศรัทธา
แกะสลักก้อนศิลา ก่อนนั้น
ใครถวายเครื่องบูชา เทวรูป
วอนเทพประจงปั้น ปกด้าวแดนขอม
๏ เครื่องหอมเลือนห่างร้าง แท่นบู- ชาฤๅ
กร่อนกระแสลมกรู โกรธเกรี้ยว
ลานนาคราชงู- เขียวพล่าน
สิงห์ทวารบาลเขี้ยว- หักสิ้นสง่าสิงห์
๏ บางสิ่งคงค่าแม้น ผ่านสมัย
บางสิ่งลบเลือนไป หมดสิ้น
คำสาปปริศนาใน เมืองหุ่น
ชักเชิดมือเชิดลิ้น พี่น้องไทย-เขมร
๏ เกณฑ์พลนักรบกล้า ท้าประจัญ
หลั่งเลือดบูชายัญ อาบพื้น
ยื้อเส้นขอบเขตขัณฑ์ สมมุติ
ศรีศิขเรศวรสะอื้น สลดทั้งสุวรรณภูมิ
.....................................................................................
13. ภัทราจิตร - เมืองหุ่น (แก้ไขครั้งที่ 1)
(แก้ไข) อีเมล์ / 28 กรกฎาคม 2551
๏ เมืองมายาผุดแล้ว รำพัน แม่เอย
เมืองม่านหมอกหมองควัน คละคลุ้ง
เมืองตึกก่อต่อชั้น แทรกเสียด ฤาพี่
เมืองขาดน้ำเวิ้งวุ้ง เน่าแล้ว ดำหม็น
๏ ม่านมายาเปิดแล้ว บรรลัย
ม่านบ่เหมือนม่านไทร ระย้า
ม่านพิษรุกลามไล่ ไกลห่าง ธรรมชาติ
ม่านกระตุกหุ่นบ้า แบบนี้ เป็นไฉน
๏ หุ่นมายาชอบแกล้ง กลัวใจ
หุ่นเล่ห์มารยาไถ กลอกลิ้ง
หุ่นกิเลสหลงใหล กามเกียรติ ฤาพ่อ
หุ่นงดงามถอดทิ้ง โศกเศร้า ทรวงหวิว
๏ กลลวงกันหลอกให้ ทรมาน แม่เอย
กลกลั่นแกล้งรุกราน โหดแท้
กลโกงถิ่นดินฐาน หุ่นนิ่ง ฤาพี่
กลสนุกหุ่นแพ้ พ่ายแล้ว พังเพ
๏ เมือง มายายับยั้ง เมืองคง เฟืองฟู
ม่าน หมดหมอกควันหลง หยดย้อย
หุ่น มากเล่ห์ปลดปลง เรืองรุ่ง นาแม่
กล ล่อหลอกมีน้อย หุ่นยิ้ม ยอฉลอง
๏ หุ่นยืนยงบ่ได้ แน่นอน พ่อเอย
หุ่นดับวายชีวร วอดสิ้น
หุ่นแห่ร่างกายจร ตายแน่
หุ่นมิอาจดีดดิ้น โดดได้ ดังหมาย
๏ หุ่นทะนงหุ่นโง่ งมเมา พ่อเอย
หุ่นจะจับคว้าเงา วิ่งจี้
หุ่นมิใช่ของเจ้า ครองครอบ ฤาพี่
หุ่นไม่อาจหลบลี้ ทูตท้าว ยมไฉน
๏ เมืองประจารหุ่นแล้ว ทรมาน แม่เอย
เมืองเสร็จเผด็จการ ร่ำให้
หุ่นโกรธหุ่นประหาร โชกเลือด คาวแน่
หุ่นบ่กลัวเทพไท้ ท่านฟ้า เมืองสยอง
.....................................................................................
14. สราวุธ - เมืองหุ่น
อีเมล์ / 22 กรกฎาคม 2551
๑. ชีพหนึ่งครองค่าได้ โดยธรรม
ยืนหยัดด้วยดีนำ เด่นได้
อีกชีพหนึ่งอุปถัมป์ เงินทุ่ม เททาน
ศรีศักดิ์จักหมองไหม้ มอดม้วย มลายเห็น
๒. เยียบเย็นยลหุ่นห้อม เต็มเมือง
นบนอบทรัพย์นองเนือง ตื่นเต้น
ประชานั่งหน้าเหลือง ทนทุกข์ เทวษท้น
เงินงบถูกลับเร้น ร่วมลิ้ม หลบหาย
๓. แฝงกายเดินหุ่นให้ เห็นทาง
ดีชั่วชอบละวาง หมดสิ้น
เทเงินทุ่มลงราง หลอมหล่อ เจตนา
คำสั่งหลุดปลายลิ้น หุ่นล้อม โกลาหล
๔. แปรคนเป็นหุ่นเพี้ยง พลิกมือ
เซ็งแซ่เสียงคนลือ ลั่นบ้าน
ยิ่งใหญ่ไม่ยึดถือ ธรรมถ่อง แทนทุน
แค้นคลั่งคนคัดค้าน ลิ่วล้อ วิ่งสลอน
๕. พรเงินพราวพร่างฟ้า พรายวับ
เหิมเห่อทุกหนหับ แห่ห้อม
พรธรรมร่ำลาลับ เลือนแหล่ง รอยบรรพ์
หนึ่งน่า นบนอบน้อม หนึ่งน้ำ ระเหยหาย
๖. ขายชีพ เสริมสุขสร้าง ทรัพย์สิน
ขายชาติขายแผ่นดิน โจ่งแจ้ง
ทุกข์เข็ญทั่วธานินทร์ โถมถั่ง ทรยุค
ฉาบฉ่ำน้ำตาแล้ง หลั่งย้อน คืนนัยน์
๗. ชักใยโยงหลบเร้น ลับหลัง
ละเล่นละครบัง บอดใบ้
กระชากน่ากากพัง เผยไผ่ ในกอ
ชอบชั่วตัดสินได้ หุ่นห้อม หายหัว ...
๘. ดีชั่วผลส่งให้ เห็นกัน
เดินชีพด้วยดีพลัน สุขพร้อม
เดินชีพชั่วโศกศัลย์ โทมนัส ในจิต
โลกหนึ่งจักนบน้อม นอบผู้ ประพฤติดี
.....................................................................................
15. ประสงค์ - เมืองหุ่น
อีเมล์ / 22 กรกฎาคม 2551
๏ หุ่นชักใยชักด้วย สายเอ็น
หุ่นกระบอกคนเป็น เชิดให้
หุ่นยนต์จักรกลเห็น ขับเคลื่อน
ปวงหุ่นทั้งหลายไซร้ เกิดด้วยมือคน
๏ มีเมืองแห่งหนึ่งนั้น พิกล
คนกลับเป็นหุ่นยนต์ เชิดได้
แม้ปวงประชาชน ถูกเชิด ชักนา
ดังผูกสายใยไว้ เสกด้วยมนตรา
๏ มวลชนเปรียบดั่งคล้าย ฝูงลา
มัดผูกจูงจมูกมา หมดบ้าน
เรียกร้องเรื่องนานา ตามสั่ง
ตั้งกลุ่มชุมนุมค้าน ต่อต้านกฎหมาย
๏ เยาวชนวัยรุ่นนั้น หลงอบาย
แฟชั่นการแต่งกาย เห่อบ้า
เกลือกกลั้วมั่วกามหลาย เขลาโฉด
ตามกระแสชั่วช้า ดั่งไร้ปัญญา
๏ พรรคการเมืองอยู่ด้วย เงินตรา
ผูกเหล่าสมาชิกสภา มัดไว้
การลงมติทุกครา กำหนด
ตามชักตามเชิดให้ ล่วงแล้วตามแผน
๏ ผู้นำเมืองแห่งนี้ ตัวแทน
คนที่อยู่ต่างแดน แต่งไว้
ลึกลับซับซ้อนแสน น่าเบื่อ
อำนาจแฝงกลับใช้ หลอกแม้ปวงชน
๏ รูปหุ่นเลียนแบบคล้าย กับคน
คนกลับเลียนหุ่นยนต์ เหล่านี้
ไร้สติครอบครองตน งมโง่
ถูกชักถูกเชิดชี้ เสื่อมสิ้นศักดิ์ศรี
๏ เป็นคนควรมุ่งสร้าง ความดี
ครองสติเหตุผลมี มั่นไว้
มรรคแปดเปรียบวิถี นักปราชญ์
ไม่อาจชักเชิดได้ อยู่ด้วยพอเพียง
.....................................................................................
16. ภัทรพงศ์ - คนละคร
อีเมล์ / 24 กรกฎาคม 2551
๏ ผืนพิภพแผ่นฟ้า โลกา
ดุจดั่งฉากมายา รอบล้อม
ประดับแต่งโสภา ครวญใคร่ หลงใหล
เสกสิ่งสรรพเพรียบพร้อม น่าคว้าครอบครอง
๏ ชายนารีติดข้อง มายา
ถูกแต่งปั้นหน้าตา หุ่นคล้าย
ชักเชิดท่วงลีลา ไหวเคลื่อน
ราคะรุกแรงร้าย เชิดให้คล้อยตาม
๏ กิเลสฝังรากเชื้อ เนื้อใน
โหมรุกบุกชิงชัย ทั่วหล้า
ครอบงำจับกายใจ แนบแน่น
ปิดคั่นหมดแรงล้า ฝ่าสู้หลุดหนี
๏ โทสะพาโกรธกริ้ว ตึงตัง
จับแต่งหน้าขึงขัง ดุแท้
เชิดทีท่าเกลียดชัง เดือดพล่าน ปานไฟ
หมายอริพ่ายแพ้ ดับดิ้นชีวัน
๏ โมหะพาคลั่งไคล้ หลงใหล
ทีท่าทุ่มเทไป ท่วมท้น
เฝ้าฝักใฝ่อาลัย หวงห่วง นานา
จิตมิดมืดยากพ้น จวบแม้นมอดม้วย
๏ โลภะพาจับจ้อง หมายปอง
มากละโมบเงินทอง ไข่วคว้า
ท่วงทีท่าครองครอง ทุกสิ่ง
หมายมั่นมุ่งของข้า อย่าได้ช่วงชิง
๏ มายาจักจบสิ้น ดับพลัน
ละกิเลสโรมรัน หม่นไหม้
ปลดชักเชิดหมุนหัน เมืองหุ่น
คนละครจบได้ หุ่นไร้มายา
.....................................................................................
17. นิมิตร - เมืองหุ่น
อีเมล์ / 26 กรกฎาคม 2551
๏ มนุษย์ในยุคนี้ อันตราย
ประสบเหตุมากมาย วุ่นแท้
ปัญหายิ่งบานปลาย พูนเพิ่ม
เมืองจึ่งถดถอยแพ้ เพื่อนบ้านเคียงกัน
๏ โปรแกรมสรรใส่ไว้ ในคน
กดปุ่มกิจวกวน ยอกย้อน
คนนำสื่อชอบกล คำสั่ง
ผลที่เกิดสะท้อน บ่ได้ตามตน
๏ บางคนเปรียบหุ่นผู้ ชักใย
โลดแล่นแสดงไป เพียบพร้อม
ขยับดั่งมีใจ ตามบท
ชักส่ายทางใดน้อม เล่นได้โดยดี
๏ บางทีเป็นหุ่นไม้ มีครู
โดดเด่นดึงคนดู อ่อนช้อย
มีคนช่วยเชิดชู กำกับ
เป็นดั่งคนคอยคล้อย เชื่อด้วยกลเกณฑ์
๏ บางคนเป็นหุ่นไว้ วางโชว์
สวมใส่ชุดผูกโบ เด่นได้
บางตัวยิ่งยศโต งามสง่า
นายแต่งอะไรให้ ย่อมต้องสวมพลัน
๏ อีกประเภทหนึ่งนั้น จักรยนต์
มีเครื่องควบคุมกล กล่อมไว้
นานไปจึ่งครอบคน ครองจิต
ขาดซึ่งคุณธรรมไซร้ ไป่เอื้อทำคุณ
๏ ในเมืองเห็นหุ่นได้ จนชิน
ขวักไขว่เป็นอาจิณ ค่ำเช้า
ทำงานเพื่อหากิน ตามแต่
กิจที่รับมอบเข้า เหล่านั้นคืองาน
๏ หากพาลเป็นหุ่นทั้ง เมืองไทย
จักเกิดวิกฤตไป ทั่วหล้า
คนหมดซึ่งหัวใจ ตอบต่อ
จิตเชื่อมสัมพันธ์ล้า เลิกล้มไมตรี
๏ เมืองจะมีเรื่องร้าย โรมรัน
ยุดแย่งชิงดีพลัน ต่อต้าน
หวังเพียงเพื่อชนะกัน กรรมก่อ
เห็นแก่ตัวเกียจคร้าน ชั่วล้นหลามเมือง
.....................................................................................
18. อภิญญา - เมืองหุ่น
อีเมล์ / 26 กรกฎาคม 2551
๏ เมืองลึกลับร่ำลือ เมืองเฮย
สุดลือเลื่องรูปปั้น ทั่วหล้า
ประณีตปั้นบรรดา เม็ดดิน
ปัดเช็ดเสร็จเป็นหุ่น รุ่นหลังถามเผือ
๏ ได้เป็นหุ่นนางฟ้า แสนสวย
รวยด้วยบุญความดี นักหนา
จ้องมองชื่นอุรา งามตา
หุ่นนางฟ้าปกปัก พิทักษ์คนดี
๏ หุ่นนางงามงามสม กุศล
จิตมงคลเกินใคร ผิวผ่อง
ใบหน้าฉายอ่อนโยน ทั้งปวง
เพราะมิลวงหลอกใคร มีใจซื่อตรง
๏ มาดทหารแข็งแกร่ง รักชาติ
หุ่นฉกาจกล้าหาญ เข้มแข็ง
รักชาติยอมพลีชีพ มิขลาด
ดูสง่าและปราดเปรื่อง หุ่นเลื่องลือไทย
๏ ศิลปินกึกก้อง ทั่วแดน
มีแฟนเพลงปลาบปลื้ม หลงใหล
ใครเห็นพากันรัก คลั่งไคล้
เสียงใสใสกังวาน เพราะใจให้ทาน
๏ แต่ละหุ่นล้วนดี คละแบบ
สมที่แนบด้วยความดี ที่ทำ
กรรมจึงส่งให้ได้ มีชื่อ
คนนับถือชื่อเสียง เพราะเพียรทำดี
.....................................................................................
19. พีรมิตร - เพรงกรรม
อีเมล์ / 28 กรกฎาคม 2551
๏ นี่ ! รัฐบาลหุ่นเหี้ยม เกรียมกระหาย
นั่น ! วิปหุ่นเกลื่อนกราย กรอกหม้อ
โน่น ! ม็อบหุ่นสืบสาย สูบเลือด
แน่ะ ! หุ่นไทยมุงก้อ เกลือกแกล้งวิกฤตสมัย
๏ เมืองใดดาษดื่นด้าน ศิลปา
เชิดหุ่นทั่วพารา เรียบร้อย
กลมกลืนเกลื่อนภาษา ศาสตร์หุ่น
เปิดวิกสำแดงถ้อย เถื่อนถ้วนธรณิน
๏ ผินเชิดขวาชักซ้าย เสกสรร
ผันหุ่นพลิกหฤหรรษ์ กลับไห้
ยิ่งเชิดยิ่งกระสัน ยิ่งสื่อ
ออกตกเหนือจรดใต้ แต่งแต้มเติมขลัง
๏ คลั่งใด ไยคลั่งไคล้ อุบายมาร
ใดเล่ห์ เล่ห์ใดปาน เปรียบได้
กาลามสูตรขาน ขมขบ ขื่นนอ
เบากว่าปุยนุ่นไซร้ แซ่ซ้องระกำธรรม
๏ ลำนำชีวิตพร้อง เพรงกรรม
หลงโลกโชกสีดำ ด่างพร้อย
ยากกลับ กลับยากจำ ทนเจ็บ
กว่าชีพเหลือกาลน้อย หน่วงช้ำจำเฝือ
๏ แลเหนือ เหนือตกใต้ ติดตม
แลออก ออกขื่นขม บ่มคว้าง
แลตก ตกระทม ทุกข์ทาส
ใต้ หมู่ทมิฬมล้าง เคราะห์ร้ายใครเหมือน
๏ เหมือนหัตถ์ทิพย์เชิดชี้ นิมิตเป็น
คล้ายเหลี่ยมเลวอยากเห็น โหดร้าย
ราวปลาผัก เลือดเย็น ข่มฆ่า พ่อเฮย
อยากเชิดอยากโยกย้าย ย่างยื้อมือสยอน
๏ ผ่อนปรนผลปวดร้าว อย่างไร ไทยเฮย
หุ่นเชิด เชิดหุ่นไกล กว่าหล้า
สืบทอดทาสสายใด ด่ำโศก
ใครเล่าฤทธิ์คมกล้า กอบกู้รัฐสยาม ฯ
.....................................................................................
20. คอนพูทน - เมืองหุ่น
อีเมล์ / 29 กรกฎาคม 2551
๏ ริมลานงานเริ่มแล้ว บรรเลง
เสียงคร่ำคราครวญเครง ครึกครื้น
คำพราวขับเป็นเพลง ฟังเพลิด
ชมพร่างกลางแผ่นพื้น พิศเพี้ยงเพียงเพลินฯ
๏ คนเชิญเขาเชิดเชื้อ พลางชวน
คำนุ่มในสำนวน กล่าวนั้น
ยักย้ายส่ายกระบวน ตามบท
เชิดชักลีลาชั้น แช่มช้อยคอยชมฯ
๏ แพรพรมผุดผ่องผ้า งามประไพ
ยลยิ่งยังยองใย ย่างย้าย
กายตัวและหัวใจ เขาจับ
ครองครอบบรรเลงคล้าย หุ่นเคลิ้มตามคลอฯ
๏ เพลงเติมพอแต่งแต้ม ลองตาม
สุดขอบทุกเขตคาม ค่าข้น
คนเชิดชักหยาบหยาม หยันเหยียด
ต้องเล่นแม้เหนื่อยล้น อ่อนล้าเอนไหลฯ
๏ พงไพรในหุบห้วย เวหา
เพียงสั่งจักนำพา พรั่งพร้อม
หลายหลากหุ่นโหยหา หาญหัก
หนุนเนื่องประณตน้อม อิ่มเนื้อสราญนานฯ
๏ งานใหญ่คงไม่สิ้น หมดเซา
เชิดชักมิพักเพลา พวกพ้อง
ทุกตนต่างตามเขา ขานขับ
มิอาจรินราดร้อง เพราะไร้มโนรมณ์ฯ
๏ ชมพลอยคอยคิดได้ คราใด
คนค่าอย่าให้ใคร ครอบเข้า
หลอกใช้ชิดชอนไช ชวนเชิด
เพียงเสพสุขคลุกเคล้า ชั่วครั้งบางคราฯ
๏ เวลาพลางคล้อยเลื่อน ครรไล
งานกล่าวคราวคลาไคล มิแคล้ว
หุ่นสอนสุดสงสัย หายสร่าง
ดีชั่วติดตัวแล้ว เถิดล้วนลามถลำฯ
.....................................................................................
