21. KilaKung - หกสิบล้านหุ่นให้ ชั่วใช้เชิดแสดง

เว็บบอร์ด / 30 กรกฎาคม 2551 | อีเมล์ (ซ้ำ 2 ครั้ง)  30 กรกฎาคม 2551

๏    ครานั้นราษฎร์ทั่วทั้ง                อาณา

ออกสิทธิ์เสียงประชา                   สุดสิ้น

หลายเขตหลากคูหา                    กลาดเกลื่อน  ราษฎร์เฮย

ยืนนั่งยืนแดดิ้น                           เมื่อได้ทราบแถลงฯ   

๏    ผลแถลงแจ่มแจ้ง                   ปรากฏ

โฉดชั่วถูกกำหนด                        แต่งตั้ง

อกสูประดับยศ                            ลวงเล่ห์

ตำแหน่งเผาผลาญทั้ง                  แหล่งหล้าจักเสนอฯ   

๏    ทวิเนตรส่องล้วน                     ธรณิน

แลเหล่าสามานย์กิน-                   กริบหล้า

ยศสูงพ่างทรัพย์สิน                     พูนเพิ่ม  พันทวี

สูข่มเผือบ่กล้า                            โอษฐ์อ้าอาจแสยงฯ   

๏    โสตสำเหนียกแต่ต้น                พรรณนา

สดับเจรจา                                 ว่าร้าย

แผนแสร้งปฎิญญา                      ลวงล่อ  ราษฎร์แล

สูข่มเผือบ่ได้                               พร่ำเพ้อเพี้ยงเสมือนฯ   

๏    กายผองปูนหุ่นให้                   สามานย์  นั่นเอย

เชิดร่างตรึงวิญญาณ                   บ่สู้

รู้เห็นแต่บ่หาญ                            อาจเล่า

เผือเล่าสูบอกอู้                            แก่หล้าอาจมล้างฯ   

๏    ผองหลงเลือกชั่วช้า                 มานำ  ไทยฤา

ไทยจึ่งสัมฤทธิ์กรรม                     นั่นไซร้

อธิปไตยทำ                                 โศกสู่  ประชาแล

หกสิบล้านหุ่นให้                         ชั่วใช้เชิดแสดงฯ

.....................................................................................

22. นวลจันทร์ - เมืองหุ่น

อีเมล์ / 30 กรกฎาคม 2551

๏    หุ่นละครโรงเล็กพลิ้ว               เพลินตา

สมานจิตแจกวิญญาณ์                หุ่นเต้น

สามคนเชิดชูพา                          หนึ่งหุ่น  ไปแล

เรียก "คณะโจหลุยส์" เน้น             หุ่นแม้นมีกมล     

๏    ผลงานสรรค์หุ่นเชื้อ                 เชิงศิลป์

โลกร่ำขานระบิล                          กึกก้อง

อลังการคู่แผ่นดิน                        โดดเด่น

แข่งหุ่นหลายชาติซ้อง                  หนึ่งนั้นรางวัล     

๏    ลือลั่นงานสร้างหุ่น                  ยนต์พิไล

ชมชื่นผองเด็กไทย                       เจิดแจ้ง

จุฬาฯ,เกษตรฯเกริกไกร                 เพริศพัฒ-  นาเฮย

โลกทึ่งไทยบ่แล้ง                         เลิศล้วนมันสมอง     

๏    ครองรางวัลเอกเอื้อ                 อวยชน

กอปรกิจกู้ภัยผจญ                       ปรักล้อม

อีกขันแข่งหุ่นยนต์                       เตะฟุต-  บอลแฮ

มากสมรรถภาพพร้อม                  ทั่วหล้าสรรเสริญ     

๏    เชิญดูหุ่นอีกด้าน                     ด่ามัน

ถูกเชิดมาประชัน                         มีดไม้

คิดเห็นบ่ตรงกัน                          แยกฝ่าย

อ้างสิทธิ์เสรีให้                            จาบจ้วงวาจา     

๏    สามัคคีเหือดแห้ง                    จางหาย

อีกกี่เดือนปีคลาย                        เครียดสิ้น

โปรดเถิดโปรดสลาย                    วายหุ่น

โปรดเถิดหยุดพลิกลิ้น                  ปากแย้มยิ้มสยาม

.....................................................................................

23. ก.ไกรศิรกานท์ - เมืองหุ่น

อีเมล์ / 30 กรกฎาคม 2551

๐๖.๑๕ น.

๏    แตกตาตื่นแต่ต้น                    อโณทัย

อีกหนึ่งวันครรไล                         รีบเหร้ง

อืดอาดไป่พิสมัย                          นายบ่น เคืองนา

ยิ้มซู่เดินโดดเด้ง                          สู่ป้ายปากซอย

๐๗.๓๐ น.

๏    ปรูดปราดปลิวแล่นหลิ้ว           ตรงมา

เทียบจอดชานชาลา                     แม่นหมั้น

ยืนอยู่เร่งรี่หา                              รีบแย่ง เร็วเฮย

ขึ้นก่อนคนอื่นหนั้น                      ย่อมได้เอนสบาย

๐๙.๑๕ น.

๏    มือจับปากกาจรด                    อักษรา

จดจ่อในกิจจา                             แน่วแหน้

ทำงานแลกเงินตรา                      ตรำตราก ทนเฮย

เช้าค่ำทานทนแท้                         ดั่งเฉ้นหุ่นยนต์

๑๒.๐๐ น.

๏    ไฟหมดแสนอ่อนล้า                 ใจกาย

ทนอย่างซังกะตาย                       แต่เช้า

เร็วรีบเร่งสหาย                            ตรงเที่ยง แล้วนา

มาเพิ่มถ่านไฟเข้า                        ก่อนเหริ้มทำงาน

๑๙.๑๕ น.

๏    ติงหน่องเพียงแค่แย้ม              ทวารา

ก็ส่งศัพท์จำนรรจา                       อ่อนน้อม

มายมากสิ่งสรรหา                       เชิญท่าน ชมเฮย

จับจ่ายทุกสรรพพร้อม                  โปรดใช้บริการ

๒๒.๓๕ น.

๏    ปรูดปราดเร็วแล่นหลิ้ว             ตรงไป

กลับสู่โกดังใน                             เขตบ้าน

ปอกปัดเป่าคราบไคล                   พอเอี่ยม ลออเอย

ชาร์ตแบตฯบอกปิดร้าน                พรุ่งนี้ตามเดิม

.....................................................................................

24. เชษฐภัทร - เมืองหุ่นทุนเปรต

อีเมล์ / 30 กรกฎาคม 2551

๏    เมาห่าเมืองหุ่นโม้                    หัวหมอ

รัฐแสบร้อนสึกหรอ                       เสื่อมร้าย

ตลกตลาดตอ-                            แหลต่อ

เปรตโฉดปดชาติป้าย                   ชั่วปล้นฉลเปรม

๏    เอมอิ่มเอมเอ่ยอ้าง                   อัตตา

ใยชักใยโยงพา                            พวกพ้อง

หลอกลวงหลอกปวงประชา          ชนต่อ

หลังอยู่หลังหุ่นต้อง                     ตอบโต้ตีรวน

๏    ปั่นป่วนเงินผูกซื้อ                    เสียงควาย

ควายติดเชือกวอดวาย                  วุ่นเพี้ยน

เพี้ยนเพ้อถูกสนตะพาย                สภาหมด สภานอ

หมดประเทศตายโหงเฮี้ยน            ห่าเหี้ยหอกกิน

๏    กฎหมายกลายหมดป้อง           ปรับเกมส์

เปลี่ยนกฎโป้ปดเปรม                   เปรตบ้า

ปากบอกพวกหุ่นเกษม                  กระสันกราบ ตีนนอ

กระแสกราดเกรี้ยวเก่งกล้า            กอดผู้ชักใย

๏    ใช้เงินตวาดฟาดซื้อ                 แทรกแซง

แทรกสอดตำรวจแจง                   แจกเบี้ย

แจกเบ่งยศถาแถลง                     ถลุงเกียรติ- ยศฤา

เถลิงกฎเกณฑ์ห่าเหี้ย                   ห่ำหั้นหทัยทราม

๏    หยามทหารตบปากโอ้              อนาถหยาม

ย้ำสั่งเงียบขู่ปราม                        เปรตย้ำ

ฟาดเงินตบหัวตาม                      เงินฟาด

จริงถูกอย่ากล่าวซ้ำ                      สะเออะอ้างอวดจริง

๏    ปลิงสิงร่างเปรตย้อน               โยงใย

หยาบบาปชั่วชอนไช                     โฉดชี้

ปอกลอกบอกหุ่นไถ                      ประชาต่อ ไปนา

ชักพรรคหุ่นให้ปี้-                         ป่นเสี้ยมสูบเมือง

๏    ปมเขื่องสัตว์ถ่อยถ้อย              อันธพาล

ถูกชักใยสานงาน                         ง่ายแท้

เมืองหุ่นถูกวานการ                      เกณฑ์ลูก น้องนอ

ปั่นป่วนเมืองแน่แม้                      เลือดล้างละเลงตีน

๏    เพื่อเปรตปีนป่ายสร้าง              เปรตนคร

เพื่อผิดศาสน์พุทธสอน                 ผิดเพี้ยน

เพื่อลวงหลอกสัตว์หลอน              ลวงชาติ ชนฮา

เพื่อถีบทวยเทพเฮี้ยน                    โหดด้วยตีนคะนอง

๏    สยองมองเมืองหุ่นโอ้               อ่อนเพลีย เพื่อนเอย

ทุนเปรตโยงใยเลีย                       แลบลิ้น

เถิดสติตรึกอย่าเสีย                      สูญศรัท-ธาเฮย

อริยะขัดขืนอย่าสิ้น                      ศักดิ์กู้นครธรรม

.....................................................................................

25. กีรติ - ทางออก

อีเมล์ / 31 กรกฎาคม 2551

๏    คะคืบคลานเข่าเข้า                 เขามัว

ละล่วงเลยกลับกลัว                     บ่ได้

ไฟฉายส่องแสงสลัว                    ริบหรี่ เลือนราง

เดินปรี่เข้ามาไซร้              ก่อนก้าวต่อไป

๏    จรลีสู่ถ้ำ                                เดียวดาย

โดดเดี่ยวขาดสหาย                     คู่ข้าง

หนาวสั่นหวั่นตัวตาย                    ใจเหนื่อย นักแล

มืดหม่นบนทางร้าง                      หมดแล้วรอวัน

๏    ตาหลับนับหมื่นร้อย                แสนพัน

เหมือนไก่ขันไปวัน                        บ่ได้

มิมีดั่งพลังสวรรค์                                    ฉุดช่วย ชีวี

มีแต่มืดมนไซร้                            มอดไหม้ชีวา

๏    มาสดับรับสิ่งล้ำ                     ธรรมมา

ฝึกนั่งทำศรัทธา                          อย่ายั้ง

อาศัยเพ่งจิตรา                            ก่อเกื้อ บารมี

สาดส่องสุดแสงสร้าง                  สว่างไร้ ราคี

๏    จากสลัวมืดหม่นม้น                ศักดิ์ศรี

กระจ่างกลางชีวี                          ต่อได้

หากฝึกดั่งลมรพี                          ผ่อนเข้า ออกนา

ทุกสิ่งจะกลับใกล้                        อยู่ใต้ จิตใจ

๏    เปรียบกับคนค่นค้น                 ภายใน

ทางที่ออกมิไกล                           ไป่รู้

สงบนั่งพลางอภัย                        อยู่ให้ ใจซา

ลองนิ่งใครจะสู้                           แม้ทั่ง หนทาง

ถอดความ

เดินทางเข้าสู่หุบเขาที่มืดมัวและแลน่ากลัวเหลือเกิน  จะกลับก็กลับไม่ได้ทั้งๆที่กลัวเหลือเกิน แสงเหลือน้อยเต็มทีในที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความมืด เดินเข้าไปสู่ถ้ำอย่างเดียวดาย ภายในจิตใจมีทั้งความกลัว ความหวาดหวั่น ทุกๆสิ่งแลสิ้นหวังไปหมด นั่งหลับตานับไปเรื่อยๆก็ไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมาไม่ต่างกับไก่ที่ขันไป เดิมๆทุกๆวัน หากเอาแต่นั่งนับไปเรื่อยๆก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นอย่างแน่นอน ลองมานึกถึงธรรมมะดูบ้าง ลองนั่งสมาธิ กำหนดจิต  แสงสว่างก็จะมาเอง

แสงสว่างก็เหมือนกับทางออกที่อยู่ดีดีก็จะขึ้นมาเมื่อเรามีสมาธิ เหมือนกับมนุษย์ที่หากใจเย็นและรู้จักให้อภัยแล้วทางออกของชีวิต อยู่ไม่ไกลอย่างแน่นอน

.....................................................................................

26. สิทธิเดช  - เมืองไทยใช่เมืองหุ่น

อีเมล์ / 31 กรกฎาคม 2551

(อดีตกาล)

๏    เรืองเรืองเมืองแห่งผู้                ใจบุญ

จิตงดงามการุณย์                        อุ่นเอื้อ

รอยยิ้มแห่งสยามละมุน               ผุดผ่อง

ความเมตตาหนุนเกื้อ                   สุขล้ำสยามเอย

๏    ชื่นเชยความผ่องแผ้ว               จิตรกรรม

โดเด่นคุณธรรม                           ค่าฟ้า

เอกลักษณ์ลำนำ                         ขับกล่อม

บรรพชนหาญกล้า                       ปกป้องแผ่นดินไทย

                        (ปัจจุบัน)

๏    ลูกหลานไยไม่ซาบซึ้ง               เหงื่องาน

เห็นค่ากวีกานท์                           อ่อนด้อย

อยู่ใต้ร่มโพธิสมภาร                   มหากษัตริย์

ความคิดกลับต่ำต้อย                  โกรธแค้นไทยด้วยกัน

๏    ห้ำหั่นและมุ่งร้าย                    โจมตี

ต่างฝ่ายต่างชิงดี                         ชั่วแท้

การเมืองไม่ปรานี                         นองเลือด

เสียงแห่งผู้พ่ายแพ้                      ร่ำไห้คือประชา   

๏    ชะตาเมืองอ่อนล้า                   แล้วผองไทย

เหมือนหุ่นไร้หัวใจ                        ยิ่งแล้ว

ถูกเชิดถูกลากไป                          กดขี่

โอ้หุ่นเอ๋ยไม่แคล้ว                        หม่นไหม้ด้วยผองพาล

                        (อนาคต)

๏    จักรวาลจักมอดเชื้อ                 ความดี

กลียุค-มิคสัญญี                         แผ่คุ้ม

คนเหนื่อยอ่อนไร้ชีวี                  ประคองร่าง

สิ่งที่เห็นห่อหุ้ม                            เลือดเนื้อคือแผ่นยาง

๏    คนจักเสริมแต่งเต้า                 ด้วยน้ำยา

ตกแต่งทำหน้าตา                        เปลี่ยนเนื้อ

คือเมืองหุ่นมีชีวา                         เพี้ยนผิด

ต่างเผ่าพันธุ์ต่างเชื้อ                    มุ่งร้ายเข่นฆ่ากัน

                        (ทางออก)                             

๏    มนุษย์นั้นเปรียบผู้                   รู้ชั่ว-ดี

ความรักความปรานี                     สุขแท้

สันติภาพ  สามัคคี                      ทุกหมู่เหล่า

เกิดเรื่องรู้จักแก้                           หมดสิ้นจราจล

๏    ปัญญาชนย่อมรู้                     ด้ายปัญญา

หากเกิดมีปัญหา                         เพลี่ยงพล้ำ

ใช้สติก่อนโกรธา                          ระงับเหตุ

ประเทศไทยสุขล้ำ                       สงบด้วยความเข้าใจ

.....................................................................................

27. กอบกุล - มนุษย์เงินเดือน

อีเมล์ / 31 กรกฎาคม 2551

๏    เหน็ดเหนื่อยอีกเมื่อยล้า           มากมาย

แม้หน่ายต้องข่มกาย                    จิตไว้

เช้าเย็นมิเว้นวาย                          เวียนอยู่

เหนื่อยหนักเฝ้าข่มไซร้                  มนุษย์นี้เงินเดือน  ๚

๏    รุ่งเช้ารีบเร่งแล้ว                      ตื่นมา

กายแต่งอีกข้าวปลา                     จุกลิ้น

สายหน่อยเร่งรีบมา                      เรียงอยู่

ป้ายรถจำจดสิ้น                          ป้ายนี้ไปถึง  ๚

๏    เข้างานช้าเพื่อนฟ้อง                เจ้านาย

ถูกตัดเงินหดหาย                        หมดแล้ว

งานหนักอีกทั้งกาย                      โหยอ่อน  ลงเฮย

เสร็จกิจมิคลาดแคล้ว                   ดั่งไร้แรงหวัง  ๚

๏    วนเวียนวนเช่นนี้                     ตราบวัน

คืนผ่านดั่งกาลผัน                       ผ่านพ้น

จวบจนถึงฝั่งฝัน                          เดือนหนึ่ง

เงินออกใจเปี่ยมล้น                      สุขพร้อมใจหวัง  ๚

๏    จ่ายหนี้ค่าเช่าพร้อม                 ไฟฟืน

ทั้งอีกเงินคงคืน                           กลับได้

ที่เหลือฝากฝังผืน                                    ดินกลบ

ท้ายสุดฝากเก็บไว้                        สมุดนี้ธนาคาร ๚

๏    ฝั่งฝันที่เปี่ยมล้น                     กายใจ

คือพ่อแม่ได้ใน                            สุขพร้อม

เก็บเงินเพื่อซื้อใน                         สิ่งขาด

หวังสักวันหนึ่งน้อม                      ท่านให้สุขเกษม  ๚๛

.....................................................................................

28. จิระ - เมืองหุ่น

เว็บบอร์ด / 28 กรกฎาคม 2551

๏    ไทยเรือง เมืองหุ่น ครั้ง             เบาราณ

เชิดเชี่ยวเชิงชักชาญ                     แช่มช้อย

สืบสายสั่งสมสาน                       เสริมส่ง

หยัดหยิ่งหยาดหยดย้อย               อยู่ยั้ง    ยืนยาว

๏    สาวสวยหุ่นเลิศล้ำ                  ไฉไล

จิตจึ่งเจิดจับใจ                           แจ่มจ้า

องค์เอวป่องเป็นไห                       หดหู่    ใจเฮย

หนุ่มหน่ายหนักหนีหน้า                หนุ่มเหน้า   แหนงหนี

๏    นารีมีหุ่นเร้า                           อารมณ์

พลีร่างกายชายชม                       ด่วนให้

ทางรักทุกข์ระทม                         รอท่า

อกขุ่นขมตรมไหม้                        เมื่อสิ้น    เสน่หา

๏    มายาลวงหลอกเจ้า                 หลงเมือง

ขายรูปขายแรงเปลือง                   เปล่าแท้

หวังรวยรุ่งรองเรือง                       ริบหรี่

กลายกลับก็เกินแก้                       ชอกช้ำ  กล้ำกลืน

๏    ยืนโยงยามย่ำสิ้น                    สายัณห์

โชว์หุ่นอวดประชัน                       แอ่นอ้าง

โหนกเนินพุ่มปทุมถัน                   เติมแต่ง  กันนา

ชายคั่วชื่นคืนค้าง                        ชั่วครั้ง    เช่นเคย

๏    หญิงเอยจงรักเนื้อ                   นวลนาง

รักเริ่มปลูกถูกทาง                        เถิดเจ้า

ชายเร่งรวบหัวหาง                       ชมชื่น   เชยชิม

ใจอ่อนจักนอนเศร้า                      เมื่อสิ้น   ของสงวน

.....................................................................................

29. ไชยเชษฐ์ - หนังตะลุง (เมืองหุ่น)

เว็บบอร์ด / 29 กรกฎาคม 2551

๏    รูปหนังปักท่อนกล้วย               เป็นโพรง

พระอิศวรโหมโรง                         เกริ่นก้อง

กลุ่มลูกคู่เชื่อมโยง                       เสียงปี่ ทับนา

วงเล่นนายหนังร้อง                      อ่อเอ้อออออ

๏    มองจอขาวผ่านผ้า                  ผุดเงา

ฉลุลายบางเบา                                       ตอกเส้น

ดำเนินเรื่องผสมเชาว์                   วาทะ ศิลป์แล

วางบทกำหนดเน้น                       ใส่สิ้นวิญญาณ

๏    ชำนาญเสียงเปลี่ยนได้             ตามตัว

ไพเราะหรือน่ากลัว                       เล่นลิ้น

ยอดทองเท่งระรัว                        สวมบท

ตลกหนูนุ้ยสิ้น                             สะหม้อเฮฮา

๏    เข้าทางขวาออกซ้าย                จอขาว

ดึงปากชักแขนราว                       หุ่นปั้น

ไร้ปัจเจกยืนยาว                           ขีดสิทธิ์

เผด็จการกีดกั้น                           บั่นสะบั้นเสรี

๏    มีตัวเอกเด็กสร้าง                    นายหนัง

เชิดชักเพียงลำพัง                        พากย์เนื้อ

เจ้าเมืองปกเวียงวัง                      คลังรัฐ

บัญญัติบัญชาเอื้อ                       เพื่อสร้างการแสดง

๏    แสงเงายังเล่าร้อง                   มายา

ท้องพระโรงราชา                         แท่นร้อน

แก้วิกฤตพารา                             ลำบาก

เป็นเพราะนายหนังป้อน               บทเพี้ยนเขียนคา

๏    ปัญญาเพียงแผ่นเนื้อ              หนังควาย

ยากต่อความนิยาย                      แต่ต้น

จุดจบอัตตาตาย                          เมืองหุ่น

วูบดับเงาเงียบพ้น                        นิ่งค้างหนังตะลุงฯ

.....................................................................................

30. สราวุธ - เมืองหุ่น

เว็บบอร์ด / 31 กรกฎาคม 2551

๑. เล่นโลดโดดเด่นล้ำ                 ระยับสี

ใยย่นโยงขยับที                           หุ่นเต้น

ทำนองร่ายดนตรี                         ขับกล่อม กังวาน

จังหวะจะโคนเน้น                       เนื่องน้อมนำผสม

๒. ชื่นชมในหุ่นด้วย                     ดุริยางค์

ผสมสรรพสำเนียงสร้าง                ส่งให้

ย้ายโยกยิ่งกลวาง                        กระหยับย่อง  ซ้ายขวา

กำหนดหุ่นเดินได้                        ดุจด้วย ขยับมือ

๓. คือหุ่นที่ชีพไร้                          รอแสดง

นั่งนิ่งบ่สำแดง                            เดชร้าย

ใยขยับหุ่นกำแหง                        ดาบร่อน โรมรัน

แลหนึ่งหุ่นละม้าย                       มนุษย์ผู้  บ่เห็นหน

๔. สินบนถูกส่งให้                       หุ่นมนุษย์

เงินหล่นกอปรกิจทุจ-                   จริตเร้า

จิตจึงเสื่อมโทรมทรุด                    ซึมทื่อ สับสน

ศรีศักดิ์จักดับเศร้า                       เสื่อมสิ้น สูญหาย

๕. ขายชีพวันหนึ่งได้                    เห็นผล

ถีบส่งทาสหุ่นยนต์                       ประโยชน์สิ้น

ยึกยักยิ่งอับจน                            ย่ำแย่ หยามหยัน

ดุจดั่งชีพดับดิ้น                           สุดท้าย สนองกรรม

๖. ครองธรรมสุจริตแผ้ว               ผ่องใส

ชีพชื่นเกริกเกียรติไกร                    ก่องแก้ว

ยืนหยัดเยี่ยมธรรมละไม               สงบสุข สถาวร

เป็นหุ่นคงมิแคล้ว                        หม่นไหม้ หมองหมาง

.....................................................................................

31. Gothic Dan.- ณ โรงละคอนแห่งโลกียสังคม

อีเมล์ / 1 สิงหาคม 2551  เวลา 00:07:23  (เกินกำหนดเวลา)

๑)

๏    เปิดฉาก, แสง, ผ้าม่าน            เวที

นางเอกแต่งชุดสี                         สดแต้ม

เพลงประกอบ, ดนตรี                   ดังกระหึ่ม

ขาอ่อนก็ยะแย้ม                          ตื่นเต้นยวนยลฯ

๏    “นางเอก” ส่ายก้นยั่ว                ผู้ชม

เผยอปากลิปซิงค์ผสม                  ประกอบเต้น

ตึงตึงเต่งเต้านม                          อวบอิ่ม

เนินอกกระเพื่อม, เน้น                  ร่องเร้นเห็นสยิวฯ

๏    ผิวสาวขาวนุ่มเนื้อ                   เนียนนวล

ขาอ่อนว่าเย้ายวน                        ยิ่งแล้ว

พอเธอถอดชุด, ชวน                    ตาตื่น

สะโพกผึ่งผายแผ้ว                      สั่นเทิ้มสะท้านไหวฯ

๏    ชั้นในสีม่วงเข้ม                       เป็นประกาย

วับวับแวมแวมฉาย                      รัดเต้า

ทูพีซยั่วน้ำลาย                            ชายโฉด

เค้นเครียด, แข็ง, คับเป้า               หื่นเหี้ยนแรงกระหายฯ

๏    เพลงสุดท้ายใกล้จบ                ดนตรี

“นางเอก” เล่นท่วงที                     ควบชั้น

โชว์ “ไคลแม็กซ์” ของดี                 สุดยอด  จริงนา

“โอ้ว!!!” พู่ชมสุดกลั้น                  เสร็จสิ้นกิจระบายฯ

๒)

๏    “นางเอก” กลายหุ่นเปลื้อง        อารมณ์

เต้นส่ายคลายสุขสม                    เพศผู้

เชิดตนเซ่นสังคม                         บัดซบ

เพียงเพื่อหวังอยู่สู้                        ชีพดิ้นถวิลเงินฯ

 (โปรโมชั่นสุดพิเศษ)

(ชมเพลินเชิดหุ่นขึ้น                     เตียงนอน  ได้แล

กอดหุ่น, หนุนแทนหมอน              อาจได้

อ้อ! ฟรีบริการสอน                       วิธีเชิด  หุ่นนา

เผื่อท่านจะสะดวกใช้                   พุ่งเป้าเข้าสวรรค์!!!)

.....................................................................................

32. ดวงใจ - เมืองหุ่น

อีเมล์ / 1 สิงหาคม 2551  เวลา 13:25:24  (เกินกำหนดเวลา)

๏    ธรรมดาตัวหุ่นนั้น                     ไร้สมอง

เป็นแค่วัตถุของ                           เครื่องใช้

คือรูปร่างจำลอง                          ลักษณะ

ตามแบบคนสัตว์ไซร้                    สุดแท้เลือกทำ  

๏    คนทำตัวหุ่นไว้                        เชิดชัก

หุ่นไม่เคยตระหนัก                       ตื่นรู้

หุ่นคนย่อมประจักษ์                     เต็มจิต

เพียงแต่เขาทนสู้                         อ่อนก้มยอมตาม

๏    ดีงามจึงอยู่ด้วย                      คนเชิด

ทีท่าจะเลอเลิศ                                       เด่นด้อย

พฤติกรรมที่บังเกิด                       ดีชั่ว

สุดแต่คนเชิดช้อย                        ฉุดชี้ชักชวน

๏    เมืองควรมีแต่ผู้                       คนจริง

คนหุ่นพวกผีสิง                           เหล่านั้น

เลิกเถิดพึ่งพักพิง                         เขาอื่น

คิดอ่านเองยาวสั้น                       ปราศผู้ครอบงำ

๏    ใครทำเป็นปล่อยให้                 ชี้ชวน

เพียงเพื่อสิ่งเย้ายวน                     ยื่นให้

เป็นเหตุก่อกระบวน                      เมืองหุ่น

เขาย่อมเชิดชักใช้                         โยกย้ายตามใจ

๏    เมืองใดมีหุ่นล้น                      หลามเหลือ

เป็นข่ายเป็นเถาเครือ                    พวกพ้อง

หน่อแขนงแบ่งจุนเจือ                   ปันส่วน

โคตรพ่อแม่พี่น้อง                         ปู่ป้าลุงหลาน

๏    บันดาลทุกสิ่งสิ้น                    ทั้งหมด

หลายอย่างอยากเพิ่มลด               สั่งได้

คนหุ่นมุ่งแทนทด                        คุณท่วม  หัวแล

เคารพนบกราบไหว้                      แซ่ซ้องคงทน

๏    คนเชิดโฉดชั่วช้า                     เพียงใด

คนหุ่นยังมีใจ                               โอบอุ้ม

จะจูงชักอย่างไร                          ตามหมด

หุ่นเชื่อคนเชิดคุ้ม                         ปกป้องเยียวยา 

๏    ตีตราเมืองหุ่นแท้                    ทนทาน

คนหุ่นยังลนลาน                         โลดเต้น

ยินยอ มอยู่ดักดาน                       ดาษดื่น

ตัวมนุษย์จริงต้องเร้น                   หลบเข้ารกพง 

๏    เป็นดงเมืองหุ่นแล้ว                 อนิจจา

มีหุ่นเต็มพารา                             อนาถแท้ 

มีใครคิดนำพา                            เป็นห่วง  บ้างฤๅ

สามารถบอกทางแก้                     หุ่นฟื้นเป็นคน

.....................................................................................