จิตสำนึก (1.ธิดารัตน์)

๏ ความหยั่งรู้นี้ดี              หากเรามีจะสุขล้น

ไม่เสียเกิดเป็นคน            มิหมองหม่นรู้ชั่วดี

๏ เป็นคนหากทําผิด          รู้จักคิดในสิ่งดี

แก้ไขผิดพลาดนี้               ก็ยังเรียกได้ว่าคน

๏ สัตว์มิรู้ผิดชั่ว                 ไม่รู้ตัวผิดในตน

ไม่รู้ความหมองหม่น        ดั่งมิมีจิตวิญญาณ

๏ พูดถึงจิตสํานึก               คงต้องนึกถึงตัวญาณ

คือรู้ตัวตลอดกาล              ดั่งมีสติอยู่ในกาย

๏ จิตสํานึกในตัว               มีกันทั่วและหลากหลาย

จะติดไปจนตาย                ให้เรานั้นได้จดจํา

๏ จิตสํานึกที่ดี                   เรานั้นมีได้ทั้งนั้น

อยู่ที่เราบากบั่น            ลงมือสร้างสิ่งดีดีฯ

......................(1.ธิดารัตน์).......................

 

จิตสำนึก (2.กัญญารัตน์)

๏ โลกาในยุคนี้                                ผืนพงพีเกือบสิ้นสูญ

สัตว์ป่าไม่วิบูลย์                                คลายจำรูญพูนสุขสันต์

๏ พายุโหมกระหน่ำ                        แสนชอกช้ำแผ่นดินสั่น

น้ำท่วมทุกทุกวัน                             มิเฉิดฉันท์พลันหมองมัว

๏ ความตายมาเยือนถิ่น                    ที่ทำกินชาวชนทั่ว

ชนพรากจากครอบครัว                    มืดสลัวด้วยโศกา

๏ วันนี้โลกดั่งไฟ                              เกิดจากใครไซร้ประชา

ตัดไม้ทำลายป่า                                 เพราะนราไร้สำนึก

๏ โรงงานอุตสาหกรรม                   ปล่อยควันดำห่างตรองตรึก

น้ำเสียมากล้นลึก                             ปลากุ้งหมึกลอยเป็นแพ

๏ เกิดจากมือของคน                        เห็นแก่ตนโลภมากแท้

เมตตาแลเผื่อแผ่                               แค่สักนิดแทบไม่มี

๏ ถ้าหากเรากลับใจ                        โดยเร็วไวมิเสื่อมศรี

มาร่วมกันทำดี                                  จะสุขีด้วยสิ่งงามฯ

.........................(2.กัญญารัตน์)............................

 

สะกิด...จิตสำนึก (3.ณัฐกาญน์)

๏ เราเกิดเป็นมนุษย์                            สำคัญสุดต้องตรองตรึก

ปลูกฝังจิตสำนึก                                   ให้หยั่งลึกเป็นสันดาน

๏ โบราณกาลก่อนเก่า                        เลื่องลือเล่าเขาขับขาน

ธรรมชาติงามตระการ                        เรืองโอฬารอร่ามตา

๏ ทุ่งหญ้าวนาลี                                   เขียวขจีทุกทิศา

หอมกรุ่นอุ่นอุรา                                  ทุกคราวคราครั้งดอมดม

๏ พฤกษาเบิกเบ่งบาน                        เสียงลำธารผสานสม

ซาบซ่านชวนชื่นชม                           เริงภิรมย์รื่นฤดี

๏ สัตว์ป่าทั้งน้อยใหญ่                        อยู่อาศัยอย่างสุขศรี

สมดุลอย่างพอดี                                   เอื้อชีวีกันและกัน

๏ แต่ว่าเพลานี้                                     ทุกวิถีเปลี่ยนแปรผัน

ป่าหายมิเว้นวัน                                    สำนึกนั้นลบเลือนราง

๏ มนุษย์มีชีวิต                                     แต่ไร้จิตคิดสรรค์สร้าง

ทำลายทุกหนทาง                                เริ่มแรมร้างความปรานี

๏ เพลิงไฟที่ปะทุ                                 ร้อนระอุทุกถิ่นที่

สัตว์ป่า พนาลี                                      สิ้นชีวีด้วยมือคน

๏ เหลือเพียงผงธุลี                              เหยียบย่ำยีทุกแห่งหน

แม้แต่ชีวิตคน                                       แสนทุกข์ทนทรมาน

๏ ฉุกคิดกันสักนิด                               เมตตาจิตคิดสงสาร

ลูกหลานยังอยู่นาน                             เขาสืบสานสกุลใครฯ

...........................(3.ณัฐกาญน์)................................

 

จิตสำนึก (4.นันทนา)

๏ บนเส้นทางชีวิต                       มีดวงจิตลิขิตเขียน

ทุกข์สุขผลัดหมุนเวียน                   ย่อมแปรเปลี่ยนตามเวลา

๏ ดีชั่วตัวกระทำ                           ผลของกรรมน้อมนำมา

ทำดีย่อมปรีดา                               ทำชั่วช้าย่อมอับจน

๏ หนทางของชีวิต                         ให้พินิจคิดเหตุผล

จะสุขหรือทุกข์ทน                         ควรทำตนเป็นอย่างไร

๏ ได้ชื่อว่ามนุษย์                          ประเสริฐสุดเหนือสิ่งใด

ตั้งมั่นทำดีไซร้                              สร้างจิตให้กรุณา

๏ มนุษย์ต้องไม่โกรธ                   ไม่ถือโทษริษยา

มนุษย์ต้องเมตตา                           ถ้อยวาจาต้องปรานี

๏ มนุษย์ต้องซื่อสัตย์                     มัธยัสถ์รักษ์ศักดิ์ศรี

มนุษย์เสริมไมตรี                          สามัคคีมีน้ำใจ

๏ มนุษย์กตัญญู                            สนองรู้คุณผู้ให้

มนุษย์เคร่งวินัย                            อีกรับใช้ผืนแผ่นดิน

๏ ประดุจทรัพย์สมบัติ                   ที่เด่นชัดมิรู้สิ้น

สถิตย์ในดวงจินต์                        ทั่วทุกคนตลอดกาล

๏ หากแม้นนำมาใช้                      ประโยชน์ได้มหาศาล

ยกตนพ้นเขตมาร                         เดรัจฉานบ่กร้ำกราย

๏ รวมเรียกจิตสำนึก                       ที่ตราตรึกมิรู้หาย

คงอยู่คู่กับกาย                              มนุษย์ไปตราบสิ้นลมฯ

...........................(4.นันทนา)...................................

 

จิตสำนึก (5.แมน)

๏ บ้านเมืองช่างเคืองขุ่น                    ต่างวายวุ่นมุ่นตัณหา

เสียงปืนกลืนประชา                           เสียงด่ารบกลบเสียงธรรม์

๏ ทุกมือถืออาวุธ                                 เข้าเร่งรุดจุดห้ำหั่น

เหตุการณ์ผลาญชีวัน                          บั่นรกรากซากแผ่นดิน

๏ แผ่นฟ้าน้ำตาช้ำ                               ถึงแผ่นน้ำซ้ำราคิน

แผ่นภพต้องจบสิ้น                              แผ่นโลกดิ้นรินอบาย

๏ เริ่มแรกแทรกอำนาจ                      ผู้นำชาติวาดจำหน่าย

เปิดโชว์นโยบาย                                  ขายแผ่นดินรับสินบน

๏ ชีวิตเดินผิดเภท                                โกงประเทศสังเวชตน

ศรัทธามาปราบปล้น                           คนจัญไรใจอัปรีย์

๏ แม้สัตว์เดียรัจฉาน                           ยังรู้การงานหน้าที่

สัตย์ซื่อสื่อความดี                                วิถีสัตว์น่าศรัทธา

๏ กำเนิดเกิดเป็นคน                           ประเสริฐล้นเหนือหมูหมา

สำนึกที่ตรึกตรา                                   น่าอายหมาน่าบัดสี

๏ จิตสำนึกผนึกชาติ                           ประชาราษฎร์วาดวิถี

เสริมทางสร้างความดี                         มีสัจจาคำว่าคน

๏ หลักการประสานค่า                       เชิดธรรมมามหาชน

ต่อมใต้สมองตน                                  เปี่ยมล้นรักภักดิ์ดินแดน

๏ รู้รักสมัครมั่น                                   เลือดไทยนั้นหมั่นหวงแหน

จิตสำนึกผนึกแน่น                              หวังทดแทนหนี้แผ่นดินฯ

..............................(5.แมน)........................................

 

จิตสำนึก (6.แมน) (แก้ไขครั้งที่ 1)

๏ บ้านเมืองช่างเคืองขุ่น                    ต่างวายวุ่นมุ่นตัณหา

เสียงปืนกลืนประชา                           เสียงด่ารบกลบเสียงธรรม์

๏ ทุกมือถืออาวุธ                                 เข้าเร่งรุดจุดห้ำหั่น

เหตุการณ์ผลาญชีวัน                          บั่นรกรากซากแผ่นดิน

๏ แผ่นฟ้าน้ำตาช้ำ                               ถึงแผ่นน้ำซ้ำราคิน

แผ่นภพต้องจบสิ้น                              แผ่นโลกดิ้นรินอบาย

๏ เริ่มแรกแทรกอำนาจ                      ผู้นำชาติวาดจำหน่าย

เปิดโชว์นโยบาย                                  ขายแผ่นดินรับสินบน

๏ ชีวิตเดินผิดเภท                                โกงประเทศสังเวชตน

ศรัทธามาปราบปล้น                           คนจัญไรใจอัปรีย์

๏ แม้สัตว์เดียรัจฉาน                           ยังรู้การงานหน้าที่

สัตย์ซื่อสื่อความดี                                วิถีสัตว์น่าศรัทธา

๏ กำเนิดเกิดเป็นคน                           ประเสริฐล้นเหนือหมูหมา

สำนึกที่ตรึกตรา                                   น่าอายสัตว์น่าบัดสี

๏ จิตสำนึกผนึกชาติ                           ประชาราษฎร์วาดวิถี

เสริมทางสร้างความดี                         มีสัจจาคำว่าคน

๏ หลักการประสานค่า                       เชิดธรรมามหาชน

ต่อมใต้สมองตน                                  เปี่ยมล้นรักภักดิ์ดินแดน

๏ รู้รักสมัครมั่น                                   เลือดไทยนั้นหมั่นหวงแหน

จิตสำนึกผนึกแน่น                              หวังทดแทนหนี้แผ่นดินฯ

..............................(6.แมน)........................................

 

จิตสำนึก (7.กัญกาญจน์)

๏ อดีตไทยเคยสุข                             ด้วยประมุขคุ้มเกศี

เลิกทาสชนเปรมปรีดิ์                        พระบารมีคอยเมตตา

๏ สังคมปัจจุบัน                                 มุ่งฆ่าฟันสร้างปัญหา

ฆ่าแกงแล้งธรรมา                             นี่แหละหนาสันดานคน

๏ โกงชาติหวังได้ชาติ                        ใช้อำนาจหวังวาดผล

หลอกลวงประชาชน                         ติดสินบน คน หรือ มาร

๏ อำนาจแทรกแซงสื่อ                      ใช้สองมือชี้  หลังม่าน

ชาติไทยถูกรุกราน                             ก่อเหตุร้ายที่ชายแดน

๏ ผู้หญิงโดนขืนข่ม                        ชาย สุขสม หญิง ทุกข์แสน

เพียงเพราะเงินขาดแคลน               จึงจำนนขายพรหมจรรย์

๏ คนชั่วคุมสังคม                               จากสุขสมกลับพลิกผัน

สิ่งดีเคยให้กัน                                   ถูกเสกสรรให้หมดไป

๏ หยุดเถิดทำลายชาติ                      หยุดฉ้อราษฎร์หวังสุขใส

หยุดคิดขายชาติไทย                         หยุดเอาไว้ในใจตัว

๏ เพื่อตนพ้นกิเลส                          เพื่อประเทศพ้นความชั่ว

เพื่อชนพ้นหมองมัว                      เพื่อสังคมสุขร่มเย็นฯ

.................................(7.กัญกาญจน์)......................

 

จิตสำนึก (8.แพรวพรรณ)

๏ คนมีจิตสำนึก                                   นั้นล้ำลึกในอารมณ์

มีคุณต่อสังคม                                      สำนึกนำทำความดี

๏ เทิดภักดิ์รักองค์ราช                        ทั้งรักชาติรักศาสน์ศรี

รักบุพการี                                              กตัญญูรู้แทนคุณ

๏ น้อมนบเคารพครู                            ท่านคือปูชนีย์หนุน

รู้บาปและรู้บุญ                                     จุนเจือจานสานสุขชน

๏ สำนึกในหน้าที่                                คือทำดีมีเหตุผล

นำหนุนคุณค่าคน                                คู่สังคมชมชื่นไทย

๏ รู้คุณและรู้โทษ                                รู้ประโยชน์อันยาวไกล

รู้แพ้รู้อภัย                                             ไม่ขัดแย้งแบ่งเผ่าพันธุ์

๏ ทำดีสำนึกดี                                      สัมคมมีศรีสุขสันต์

น้ำใจให้แบ่งปัน                                   มั่นในธรรมสุขจำเริญฯ

…………………..(8.แพรวพรรณ)...............................