บทกวีชุด "เจ้าผีเสื้อเอย" วีระศักดิ์ ขุขันธิน เขียนที่โรงพยาบาลศิริราช
แปลเป็นภาษาจีนโดย โชติช่วง นาดอน
๐ ห่อหุ้มด้วยไหมสีทอง
ประคบประคองราวน้ำค้าง
วันเวลาเริ่มนับถอยหลัง ๐
๐ 金 色 丝 包 囊 ,
扶 持 料 如 露.
时 日 始 倒 退 .
๒.
๐ กางเขนดงละเมอ
แสงแดดละมุนอุ้มร่างไว้
เรือใบสีฟ้าลอยกลางทะเล ๐
。野 鹊 鸲 呤 梦 话 .
柔 和日 光 托 它 身 .
天 色 帆 船 浮 海 中 。
๓.
๐ ปีกบางบางขยับไหว
กระพือไปตามสายลมอ่อน
แสงฟ้าสีทองอาบร่าง
๐ 薄 翅 振 动
随 软 凤 揺 扇。
金 色 天 光 浴 美 身。
๔.
๐ ลงกินน้ำริมธาร
อยากโผลงกลางน้ำใส
ฟ้าคำรามครืนครืน ๐
落 溪 边 服 水 ,
欲 投 身 清 水 去 。
天 怒 轟 隆 。
๕.
๐ โผไปตามพายุใหญ่
ลอยปลิว ปีกบางหล่นร้าวขาด
น้ำค้างร่ำร้อง ๐
投 身 随 暴 凤 .
漂 飘 ,薄 弱 翅 裂 断落 .
露 水 哭 叫 .
.jpg)
