ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย (กลอนสุภาพ) : หัวข้อ “วัฒนธรรม”

ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย (กลอนสุภาพ) : หัวข้อ “วัฒนธรรม”

จำนวน 10 ชิ้น

1.บุษกร
Sent: Saturday, October 26, 2013 1:26 PM
วัฒนธรรม (1.บุษกร)

มรดกแดนสยามงามแสนสุด แสงธรรมพุทธศาสน์ประกาศค่า

คือรากฐานทุกศาสตร์ศิลป์จินตนา เป็นวัดวาอารามอร่ามเรือง

จิตรกรรมประติมากรรมล้ำเลอเด่น ดนตรีเล่นหวานหูใจฟูเฟื่อง

นาฏกรรมศิลปาค่าควรเมือง อาหารเครื่องหวานคาวเป็นข่าวไกล

เมืองน้ำใจไมตรีอารีจิต แสนโสภิต “ยิ้มสยาม” งามสดใส

สงกรานต์สรงน้ำพระขจรไป โลกหลงใหล “ลอยกระทง” ลงวารี

กินอยู่แบบพอเพียงเลี้ยงชีวาตม์ ใต้ร่มบาทกษัตราพาสุขศรี

สมุนไพรแก้ป่วยไข้ได้คืนดี ปวดเมื่อยมีนวดแผนไทยไม่กังวล

สัญลักษณ์ “ไหว้สยาม” งามประจักษ์ เอกลักษณ์ “มวยไทย” เลือดไทยข้น

กีฬาดังโดดเดนเป็นสากล แดนอำพนพิพัฒน์วัฒนธรรม์

เปิด “อาเซียน” จุดเปลี่ยนไทยในวันนี้ สามัคคีร่วมทางร่วมสร้างสรรค์

แผ่คุณค่าความเป็นไทยไปชั่วกัลป์ โลกกล่าวขวัญตื่นตะลึงซึ้งงามไทย
………………………………… (1.บุษกร) …………………………………

2. สิทธิศักดิ์

Sent: Wednesday, October 30, 2013 2:04 PM

วัฒนธรรมนำไทยให้โลกเห็น (2. สิทธิศักดิ์)

กว่าจะเป็นประเทศไทยในวันนี้ กว่าจะมีสิ่งภูมิใจให้ยึดถือ

กว่าจะรุดว่าจะก้าวให้เล่าลือ กว่าจะคือ “ประเทศไทย” ใช่ง่ายเลย

กว่าจะได้แผ่นดินถิ่นที่อยู่ ต้องโชกเลือดแลกสู้ใช่อยู่เฉย

กว่ากะทิจะริล้ำนำนมเนย ต้องเฉลยขนมไทยให้โลกยิน

กว่าลายไหมจะไปโชว์โผล่ต่างชาติ ต้องสามารถสร้างศรัทธาผืนผ้าซิ่น

กว่ากีต้าร์จะกล้าน้อมยอมแคนพิณ ศิลปินต้องกล้าเหนื่อยไม่เคยพอ

กว่าวิหารสถูปจะจูบตึก ต้องผนึกกำลังพุทธเท่าไรหนอ

กว่าสยามจะสง่าน่าเยินยอ เราต้องก่อ-ต่อ-รักษา มาเนิ่นนาน

วัฒนธรรมนำไทยให้โลกเห็น นิสัยเย็นยิ้มง่ายหลายชาติขาน

ประเพณีมีน้ำใจใช้มานาน มาถึงชานต้อนรับนับเป็นวงศ์

มาวันนี้คิดไปให้เศร้าโศก ลูกหลานไทยวิ่งตามโลกจนใหลหลง

ขายประเทศแลกเศษเงินเมินไทยพงศ์ คำนับลงตรงเงินตราหน้าไม่อาย

พวกอาหารจานด่วนล้วนขยะ มาปะทะอาหารไทยให้สูญหาย

แกะสลักผักแต้มแต่งแข่งกันตาย น่าเสียดายภูมิปัญญามีมานาน

ผ้าลูกไม้ลายไหมไร้เสน่ห์ ยีนใส่เท่สูทสวมโก้โอ่ลูกหลาน

กีต้าร์ไฟใส่ดังดังฟังเป็นทาน ก็ถึงกาลสิ้นมนต์ดนตรีไทย

“วัฒนธรรมไทย”ถอดไปขว้าง “หายนะพันทาง”หยิบมาใส่

วิถีบ้ามาขยี้วิถีไทย แล้วจะเหลืออะไรให้โลกยล

………………………………… (2. สิทธิศักดิ์) …………………………………

3. สุธิดา

วันที่ตอบ 2013-10-31 16:45:04

"เสน่ห์แห่งวัฒนธรรมไทย" (3. สุธิดา)

๑.ไทยเรานี้ล้วนมีเอกลักษณ์                      แจ้งประจักษ์สิ่งดีงามมิสูญหาย
เรายึดมั่นเป็นแบบแผนตามติดกาย                         สื่อความหมายมีเสน่ห์ทุกแห่งหน
        ๒.ประเพณีล้ำเลิศประเสริฐยิ่ง                       สรรพสิ่งรุ่งเรืองบังเกิดผล
ทั่วหย่อมหญ้าทั่วแคว้นต่างยินยล                                       แสนสุขล้นบนรากฐานความเป็นไทย
         ๓.อัตลักษณ์การไหว้ประดับชาติ                   ชุติราษฎร์มรดกรักษาไว้
มารยาทอ่อนน้อมมีน้ำใจ                                      กิตติไกลแดนดินถิ่นขวานทอง
         ๔.ทั้งอาหารหลายหลากนั้นมากมี                 ไทยวิถีรสโอชามิเป็นสอง
ชาวต่างชาติหลั่งไหลมาลิ้มลอง                              เราทั้งผองโชคดีได้มีกิน
         ๕.ด้วยรอยยิ้มสานสัมพันธ์พาสดใส               หวานละไมน่าชื่นชมทั่วทุกถิ่น
เหมือนเป็นญาติพี่น้องร่วมแผ่นดิน                         คือทรัพย์สินอันล้ำค่าวิจักษ์แดน

          ๖.นาฏศิลป์ไทยสืบทอดมายาวนาน              แต่ก่อนกาลอนุรักษ์เราหวงแหน
ศิลปวัฒนามิคลอนแคลน                                      ระบิลแคว้นกึกก้องหล้าสถาพร
          ๗.เสน่ห์แห่งสยามนามเลื่องลือ                   ปิติชื่อความภาคภูมิสโมสร
"วัฒนธรรม"อยู่คู่บ่เรือนรอน                                  เลิศขจรงามเด่น ณ สากล

………………………………… (3. สุธิดา) …………………………………

3. อภิสิทธิ์
Sent: Wednesday, October 30, 2013 9:42 PM
วัฒนธรรม (3. อภิสิทธิ์)

สายเลือดไทยสืบสายนานหลายยุค เกิดจากสุขร่มเย็นเป็นพื้นฐาน

วัฒนธรรมความดีมีมานาน หากลูกหลานเห็นค่าน่าภูมิใจ

ยิ้มสยามงามล้ำเกินคำกล่าว ร่มสีขาวพราวพระศาสน์ชาติยิ่งใหญ่

อิสระร่มเย็นไทยเป็นไทย โยงสายใยแห่งรักสามัคคี

ชนทุกถิ่นใกล้ไกลไทยทุกแหล่ง ต่างร่วมแรงปรองดองดุจน้องพี่

หน้าแจ่มใสใจซื่อถือไมตรี คือวิถีแห่งสยามงดงามตา

เกิดมากินข้าวไทยใครก็อิ่ม ชาติอื่นลิ้มยังรักตระหนักค่า

ข้าวจากแปลงบรรพชนล้นทุ่งนา ปลูกรักษารุ่นต่อรุ่นดั่งทุนทอง

ประเพณีศรีไทยไม่สิ้นค่า ภูมิปัญญาสืบสานงานสมอง

ผืนแผ่นดินไทยอุดมสุขสมปอง คือรากของวัฒนธรรมความมั่นคง

วิถีพุทธสืบความดีวิถีชีพ ดุจประทีปส่องสังคมสมประสงค์

ผูกหลักคิดสร้างชื่อด้วยซื่อตรง เกียรติยืนยงจากปู่ย่าสง่างาม

ทิศทางไทยในมือถือหางเสือ อาจล่มเรือหรือล่องหล้าน่าเกรงขาม

อยู่ที่เราเลือกวิถีดีหรือทราม คือกฎความเสื่อม-สุขทุกชีวิน

วัฒนธรรมความดีที่เหมาะสม วอนสังคมเห็นค่าอย่าดูหมิ่น

หากหลงทรัพย์รับสินบนจนชาชิน คงจะสิ้นชาติไทยอีกไม่นาน

สร้างคุณค่าจากภายในใจตนก่อน สืบคำสอนจากปู่สู่ลูกหลาน

วัฒนธรรมทั้งหมดเราจดจาร เป็นเพื้นฐานการทำตัวชั่วหรือดี…

………………………………… (3. อภิสิทธิ์) …………………………………

4. วรรณภา
ไปรษณีย์

วัฒนธรรมไทยให้พ้นทาส (4. วรรณภา)

            วัฒนธรรมไทยให้โดดเด่น ดั่งเชิงเช่นพราวพิมพ์ยิ้มสยาม
ต่างชาติผู้รู้เห็นเอ็นดูตาม                          จิตใจงามด้วยเอื้อเฟื้อช่วยเหลือกัน
            นาฏศิลป์ถิ่นไทยที่ปรากฏ             รำแม่บทงามดั่งนางสวรรค์
โขนละครย้อนยุคปลุกเผ่าพันธุ์                   ไทยยึดมั่นไม่เลยละประเพณี
            การเคารพผู้ใหญ่ไทยทั้งชาติ           มิได้ขาดครบในไทยวิถี
ความเป็นอยู่อย่างไทยมากไมตรี                 รักศักดิ์ศรีรักชาติศาสน์ราชา
            วัฒนธรรมคำพูดพิสูจน์ได้ ความเป็นไทยพาทีมากมีค่า
“สวัสดี” “ขอโทษ” “โปรดเมตตา”             และคำว่า “ขอบคุณ” หนุนนำไทย
            ศิลป์ปราสาทราชวังทั้งโบสถ์วัด     เรืองจำรัสศิลป์ศาสตร์ชาติสมัย
เป็นวัฒนธรรมดำรงชัย                             คู่อยู่ในประเพณีอันดีงาม
            เทศกาลสงกรานต์ทุกฐานถิ่น         ทั่วแผ่นดินมารดาฟ้าสยาม
เรียกว่าวัน “ครอบครัว” ทุกเขตคาม           บ่งบอกความผูกพันรักมั่นคง
            วัฒนธรรมไทยหนึ่งในหล้า            ศิลป์ภาษาคือมงกุฎสุดสูงส่ง
วัฒนธรรมนำไทยให้ดำรง             สมประสงค์ภิญโญแต่โบราณ
            วัฒนธรรมนำไทยให้พ้นทาส         เลิศวิลาสเรืองไทยใฝ่สืบสาน
เอกลักษณ์ศักดิ์สวัสดิ์ชัชวาล                     ให้ลูกหลาน “อนุรักษ์” เป็นหลักชัย

………………………………… (4. วรรณภา) …………………………………

5. หรรษา

ไปรษณีย์

วัฒนธรรมคือธงชัย (5. หรรษา)

ในโลกนี้มีอารยะชาติ                                ที่สามารถพัฒนาจรรยาศัย
ทุกศักดิ์ศรีมีสังคมอุดมชัย                                     ซึ่งเป็นความยิ่งใหญ่ในปวงชน
            มี “วัฒนธรรม” จำเริญลักษณ์                   ซึ่งเป็นหลักอยู่ร่วมรวมเหตุผล
รู้เคารพนบน้อมทั้งถ่อมตน                                    คมในคนจึงครบเครื่องเรืองปัญญา
            คมในฝักรักในชาติศาสน์กษัตริย์                 รักสมบัติความเป็นไทยใฝ่รักษา
คมในธรรมความดีชื่นชีวา                                    รักประชารักชาติรักแผ่นดิน
            คมในคำนำให้เห็นความเป็นปราชญ์           ศัพทศาสตร์ซับซ้อนอักษรศิลป์
กวีไทย..หลายคนโลกยลยิน                                    ทุกท้องถิ่นอนุรักษ์เป็นหลักชัย
            อีกขนบธรรมเนียมยิ่งเยี่ยมนัก                    เอกลักษณ์..ประเพณี..ศรีสมัย
การแต่งกายตามกาลสานสืบไทย                            ชุลีไหว้เคารพยามพบกัน
            “วัฒนธรรมไทย”..ไทยโดดเด่น                   การละเล่นทุกอย่างล้วนสร้างสรรค์
ความเป็นไทยได้ย้ำความสำคัญ                              ด้วยยึดมั่น..ธรรมะ..ประเพณี
            ไทยเจริญเดินนำชาติจำรัส             เพราะมี “วัฒนธรรม” ล้ำศักดิ์ศรี
“วัฒนธรรม” นำหนุนคุณความดี                           ย่อมบ่งชี้ให้โลกเห็นความเป็น “ไทย”
            โอ้..ลูกเอย..หลายเอ๋ย..อย่าเลยละ                จำไว้นะความดีที่ยิ่งใหญ่
“วัฒนธรรม” ดำรง..ปักธงชัย                                เด่นอยู่ใน..โลกกว้าง..อย่างงดงาม

………………………………… (5. หรรษา) …………………………………

6. ปคุณา
ไปรษณีย์

วัฒนธรรมอาซี่ยน (6. ปคุณา)

            สวัสดี ชาวประชาแห่ง “อาเซี่ยน”              มาจุดเทียนให้สว่างเบิกทางฝัน
แล้วเดินตามหนทางสร้างสัมพันธ์                          ทักทายกันด้วยภาษาวัฒนธรรม
            “สบายดี” ที่ลาวกล่าวยามทัก                    “มิงการาบา” น่ารักพม่าร่ำ
“ซัวสะเด” กัมพูชาน่าจดจำ                                  ล้วนเป็นคำพูดจาที่น่ารัก
            “ซาลามัต ดาตัง” ทั้งบรูไน                        มาเลเซีย ก็ใช้เห็นประจักษ์
อุษาคเนย์เห่กล่อมกันพร้อมพรัก                             ถือเป็นหลักอยู่ร่วมรวมชาวชน
            เวียดนามสวัสดีว่า “ซินจ่าว”                    ถ้า “หนีห่าว” สิงคโปร์ภิญโญผล
“กูมุสตา” ฟิลิปินส์โลกยินยล                                 เราทุกคนใน “อาเซี่ยน” ควรเรียนรู้

            อีก “ซาลามัต เซียง” ไม่เลี่ยงหลบ              อินโดนีเซีย..ยามพบ ทักทายอยู่
ชาวอาเซี่ยนเรียนเถิดร่วมเชิดชู                               การไปมาหาสู่เสริมสัมพันธ์
            สิบชาติครบพบพักตร์ทักทายถาม               ล้วนงดงามด้วยการสามนฉันท์
ใบหน้าพริ้มยิ้มรักทักทายกัน                                  เรายึดมั่นรักใคร่มอบไมตรี
            วัฒนธรรมใหม่ในอาเซี่ยน             ต้องเร่งเรียนเร่งรู้อยู่ทุกที่
การทักทายชายหญิงนั้นพึงมี                                  “สวัสดี” บอกเขาว่า “คนไทย”

………………………………… (6. ปคุณา) …………………………………

7. ธารารัตน์
Sent: Thursday, October 24, 2013 9:40 AM
วัฒนธรรม (7. ธารารัตน์)

อันเอกลักษณ์                             ประจักษ์แต่กาล
สืบรุ่นลูกหลาน                           โบราณนานมา
ไหว้พระสวดมนต์                       ภัยพ้นนานา
รสธรรมล้ำค่า                             ชีวารื่นรมย์
ไปลามาไหว้                               ตนใคร่สุขสม
อยู่คู่สังคม                                  เพาะบ่มความดี
รู้คุณพ่อแม่                                 แน่วแน่สุขขี
รุ่งเรืองมั่งมี                                คงที่ถาวร
ศิลป์กรรมอ่อนช้อย                      เรียงร้อยคำสอน
ทุกบทรสตอน                             ละครโขนไทย
วัดวาอาราม                               งดงามยิ่งใหญ่
ซาบซึ้งตรึงใจ                             สดใสรุ่งเรือง
กวีศรีปราชญ์                              เก่งกาจหลากเรื่อง
เชิดชูบ้านเมือง                            ปราดเปรื่องล่ำลือ
ระนาดฆ้องวง                            ยิ่งยงเรื่องชื่อ
ประจักษ์ฝีมือ                             ฝึกปรือเชี่ยวชาญ

วัฒน์ธรรมสิ้นไป             มิใคร่สืบสาร
เหลือเพียงตำนาน                        วันวานล่วงลา
ร่วมแรงสร้างเสริม                      ต่อเติมรักษา
อยู่คู่ชีวา                                     ตรึงตราชั่วกาล

…………………… (7. ธารารัตน์ ) ………………………

8. นรินทิพย์ (ผิดกติกา / ผิดฉันทลักษณ์)
วันที่ตอบ 2013-10-30 16:40:08

วัฒนธรรม (8. นรินทิพย์)

            แต่งกายเหมาะสม           คนชมหนักหนา
เปิดเผยกายา                             มีมาตอนไหน
ไม่มีน้ำใจ                                 คือไทยยุคใหม่
พูดถึงอีกครา                               เรื่องภาษาไทย
            พูดกันอยู่ได้                    ศัพท์ใหม่ว่อนไป
คำพูดคำไทย                               หายไปไม่มา
วันนี้พอก่อน                               ต้องนอนแล้วหนา
ให้สุขกายา                                 ทุกคราสดใส

………………………… (8. นรินทิพย์) …………………………

9. นรินทิพย์ แก้ไขครั้งที่ 1
วันที่ตอบ 2013-10-30 16:47:50

แก้ไขครั้งที่ 1 แก้ตรงคำที่ "แรมรอนวุ่นวายวาย" เป็น "แรมรอนวุ่นวาย"

               วันนี้จะกล่าว                  หนุ่มสาวยุคนี้
อยู่กินแรมปี                                   ไม่มีแต่งงาน
ชีวิตย่ำแย่                                      เผยแพร่มานาน
หนังสือไม่อ่าน                               เกียจคร้านการเรียน
               ยุคนี้ก้าวไป                     ภายในอาเซียน
ทำผิดติเตียน                                  ต้องเพียรสั่งสอน
หากเอาแต่นอน                              วิงวอนขอพร
ไร้ความอาทร                                แรมรอนวุ่นวาย
               เอกลักษณ์ไทย                เริ่มไร้ความหมาย
บางสิ่งจางหาย                              ตายายสอนมา
คำพูดยุคใหม่                                 ไม่ใช้คะขา
การใช้ภาษา                                  นั้นหนาน่าห่วง
               หลายวันผ่านไป              คนไทยทั้งปวง
ยังคงพึ่งดวง                                  บวงสรวงต้นไม้
วัฒนธรรม                                    เลิศล้ำสิ่งไหน
ไม่เห็นมีใคร                                  ตอบได้สักคน
               หากใครใจง่าย                 สุดท้ายทุกข์ตรม
นี่หนาชีวิตคน                                ต้องทนรับกรรม
อยากได้อยากมี                               ชีวีล่มจม
ยาคือความขม                               อบรมเรามา
               แต่งกายเหมาะสม           คนชมหนักหนา
เปิดเผยกายา                                  มีมาตอนไหน
ไม่มีน้ำใจ                                      คือไทยยุคใหม่
พูดถึงอีกครา                                  เรื่องภาษาไทย
               พูดกันอยู่ได้                    ศัพท์ใหม่ว่อนไป
คำพูดคำไทย                                  หายไปไม่มา
วันนี้พอก่อน                                  ต้องนอนแล้วหนา
ให้สุขกายา                                    ทุกคราสดใส