ระดับอุดมศึกษาและประชาชนทั่วไป (โคลงสี่สุภาพ) : หัวข้อ “สากล”
จำนวน 36 ชิ้น
1. แชหวด
Sent: Friday, November 1, 2013 9:57 AM
เสพติดสากล (1. แชหวด)
อินเทอร์เน็ตเชื่อมร้อย สากล
ทุกเทศเขตมณฑล ทั่วหล้า
หลอมความคิดจริตคน ลงแบบ เดียวแฮ
คือกับดักการค้า ซ่อนชี้นำจูง
สรรพเสียงสรรพภาพเร้า หูตา
เป็นเหยื่อบังเบ็ดมา ล่อไว้
ความอยากสุขโอชา อันตื่น ฟูแล
สะกดดังมนต์ให้ พร่ำเพ้อเวียนหา
งงงวยบอกว่านี้ จำเป็น
มึนเก็บทุกประเด็น ดั่งบ้า
โลกเขาเผ่นจนเห็น หลังแค่ ลิบแล
เรารึมัวชักช้า ย่องเยื้องทำไม
เสพจึงเสพอัดคลุ้ง เป็นควัน
หลงติดเพราะเมามัน สุดป้อง
ถมอยากว่าสักวัน คงอิ่ม พอนา
กลับบ่วงกระสันคล้อง เกิดแล้วรูดตึง
ยามละก็นึกเฝ้า เสียดาย
จดจ่อจิตมิคลาย ตอกย้ำ
บัดเดี๋ยวว่างงมงาย งันเปิด เสพแล
การกิจก็ชอกช้ำ เพราะไร้ใจทำ
สารเปรียบใบไม้ป่า ทั้งมวล
เพียงหยิบมือสมควร คู่รู้
เลือกเสพแต่กระบวน ควรเสพ
หลบหลีกมูตรคูถสู้ กอบกู้ปัญญา
อันเป็นไปเพื่อพ้น ทุกข์ทัณฑ์
ทั้งป่าหากเสพพันธ์ หม่นไหม้
ในคางคกอาจสรร เพชรซ่อน หัวเอย
ลองมั่นสติไว้ ก่อนเฟ้นหยิบเทอญ
International knowledge
is not ultimate life's truth.
It is just a gate to suf- fering.
Let us make wise use of computer.
.............................. (1. แชหวด)...............................
2. ประดิษฐ์
Sent: Friday, November 1, 2013 1:42 PM
คือสากล...นิรันดร์. (2. ประดิษฐ์)
คือเกิดกายร่างแล้ว ตนเอง
คนสัตว์อลเวง วุ่นว้า
สรรพสิ่งบรรเลง เวียนว่าย
สุขทุกข์เกลียดกลัวกล้า ไขว่คว้าหาตน
คือแก่ตามเร่งเร้า กายมา
ความเฒ่าแก่ชรา ร่างรู้
สังขารล่วงเพลา นานเนิ่น
สาวหนุ่มไม่อาจกู้ กลับฟื้นคืนเดิม
ดังเจ็บปวดป่วยไข้ ในตน
คนย่อมมีทุกคน ใช่แล้ว
ยากจนร่ำรวยชน เฉกเช่น เดียวกัน
มิอาจหลีกคลาดแคล้ว คลุกเคล้าสกนธ์
ทิ้งกายคืนร่างแล้ว ตายไป
สู่ภพชาติอื่นใด ทุกผู้
เวลาล่วงเร็วไว ขับเคลื่อน เดือนปี
ไปก่อนหลังไม่รู้ ทราบได้ด้วยตน
ติดโลภแลอยากได้ ดุจกัน
ทรัพย์สิ่งนับอนันต์ มากล้น
สะสมเก็บประชัน ขันแข่ง ใครฤๅ
ท้ายสุดตายจากพ้น เก็บไว้ทิ้งไป
เป็นโกรธเกลียดเคียดแค้น ใครใคร
ผู้ที่ไม่ตามใจ เช่นนั้น
อัตตาจ่อมจมใน อคติ เต็มทรวง
มีฉากบังปิดกั้น ห่อนรู้ดีงาม
งมหลงใหลคลั่งไคล้ ในกาม
รูปรสเสียงติดตาม กู่ก้อง
ชีวิตไม่งดงาม หลงใช่ ในตน
เวียนว่ายวนเกี่ยวข้อง จับจ้องอบาย
บอกสากลโลกนี้ ใดใด
ไม่ว่าเป็นใครใคร ดั่งนั้น
สังสารวัฏไป เปลี่ยนรูป ตามแกน
ชีวิตคนแสนสั้น หมั่นสร้างความดี.
.............................. (2. ประดิษฐ์) ...............................
3. ฑีดา ญาจันทร์
Sent: Friday, November 1, 2013 7:08 PM
จากมิตรภาพ สู่วัฒนธรรม นำสู้สากล (3. ฑีดา ญาจันทร์)
จากมิตรภาพแท้ ถึงศีล
ธรรมที่อยู่ในยีน อย่าทิ้ง
ท้ายสุดแขกไทยจีน จักมอด
ม้วยหมดลมล้มกลิ้ง กลับย้อนคืนดิน
คุ้นเคยชินช่างเอื้อ อัธยา
ศัยสนิทในลีลา เรียบร้อย
เรียงคำสู่ภาษา สอนสั่ง
สมวัฒนธรรมถ้อย ถ่องแท้รอยไทย
ใช้ใจใครใคร่คล้าย คะนึงครวญ
คิดตลบลองทบทวน ที่พลั้ง
เผลออย่าเชื่อคำชวน ต่างชาติ
ชั่วชีพชาวไทยตั้ง ต่างไว้ลายสยาม
สนามรานรบศึกสู้ สากล
การชนะประชาชน ช่วยต้าน
ทานมัยใฝ่ฝึกฝน ทนฝ่า
ฟันกิเลสศีลสะท้าน ท่องเน้นภาวนา
คราเรารวมร่วมพร้อม พรหมธรรม
ชาติจะรุ่งเรืองอำ- นาจเอื้อ
เฟื้อเหลือเผื่อบุญนำ กรรมก่าย
กองทัพราษฎร์ฉกาจเกื้อ รับต้อนอินเตอร์
เจอของดีเด็ดพ้น ภูมิไทย
นิยมว่ายอดเกินใคร ทั่วหล้า
โลกวิมุติสุดอำไพ พุทธศาสตร์
ตราวุธวิเศษท้า สยบทั้งจักรวาล
นมนานอีกหนึ่งข้อ ของดี
เด่นที่มิตรไมตรี ต่างยิ้ม
แย้มศิลป์ประเพณี นับเนื่อง
ด้วยอักษรไทยพริ้ม พร่างพร้อยพราวสวรรค์
ภูมิปัญญายอดแล้ว ลืมเลอ
เลิศเอกลักษณ์ประจักษ์เจอ แจ่มแจ้ว
เจื้อยเรื่อยเฉื่อยละเมอ เหมือนดั่ง
ไม่คิดภูมิใจแล้ว ดั่งแก้วกับลิง
ภูมิจิตจริงยิ่งเข้ม แข็งวงศ์
สามัคคีดำรง ร่วมได้
โดยใจใฝ่ประสงค์ สงวนศักดิ์
สิทธิรักษ์ภูมิไทยไว้ อย่าให้ใครกลืน
ยั่งยืนมิตรภาพทั้ง ไทยเรือง
รุ่งวัฒนธรรมประเทือง ทั่วด้าว
แดนแสนสุขนองเนือง นามประกาศ
ใช้ยอดของดีก้าว กระโดดสู้สากล.
.............................. (3. ฑีดา ญาจันทร์)...............................
4. ศิริลพักตร์ ส่งครั้งแรก มีแก้ไข
Sent: Sunday, November 3, 2013 10:31 PM
รวมกันสร้างโลก (4. ศิริลพักตร์ ส่งครั้งแรก มีแก้ไข)
ชีวิตเอยเอ่ยอ้าง นานนัก
มีถิ่นกำเนิดรัก ร่วมเกื้อ
รวมกันก่อแรงภักดิ์ รักษ์ป่า
ดุจดั่งอ้อมอกเอื้อ แม่ใกล้ใจเรา
มนุษย์ร่วมก่อสร้าง เมืองใหญ่
งามเด่นเห็นใกล้ไกล น่าจ้อง
ผลักดันเพื่อเมืองไทย ไปต่อ
เป็นที่รวมพี่น้อง เพื่อนพ้องสุขใจ
สันติสานเพื่อนบ้าน ของเรา
แลกเปลี่ยนของดีเอา แบ่งบ้าง
ดูแลช่วยบรรเทา เหมือนก่อน
ทุกสิ่งมองมุมกว้าง เพื่อสร้างไมตรี
รวมกันเป็นหนึ่งนั้น มั่นคง
สง่างามยืนยง แน่นแฟ้น
รบราฆ่าปลิดปลง เลิกก่อ
มาร่วมรวมแว่นแคว้น แผ่นฟ้าเกริกไกร
ขอทุกชาติช่วยล้าง อธรรม
มาช่วยกันชี้นำ ต่อต้าน
เอาใจใส่ในคำ นำต่อ
สิ่งไม่ดีคัดค้าน เพื่อบ้านเมืองเรา
พัฒนาช่วยเอื้อ เด็กไทย
เสริมส่งให้ก้าวไกล ใฝ่รู้
ขอจดจ่อเอาใจ สอนสั่ง
หน้าที่นี้ต้องสู้ จึ่งได้รู้จริง
โลกของเราอยู่ได้ ไม่ดับ
เป็นบ่อเกิดแห่งทรัพย์ ก่อเกื้อ
ชาวโลกร่วมประดับ รับต่อ
หมายมั่นทุกชาติเชื้อ ร่วมเกื้อหนุนกัน
………………………………. (4. ศิริลพักตร์) ……………………………….
5. ศิริลพักตร์ แก้ไขครั้งที่ 1
Sent: Sunday, November 3, 2013 10:35 PM
รวมกันสร้างโลก (5. ศิริลพักตร์ แก้ไขครั้งที่ 1)
ชีวิตเอยเอ่ยอ้าง นานนัก
มีถิ่นกำเนิดรัก ร่วมเกื้อ
รวมกันก่อแรงภักดิ์ รักษ์ป่า
ดุจดั่งอ้อมอกเอื้อ แม่ใกล้ใจเรา
มนุษย์ร่วมก่อสร้าง เมืองใหญ่
งามเด่นเห็นใกล้ไกล น่าจ้อง
ผลักดันเพื่อเมืองไทย ไปต่อ
เป็นที่รวมพี่น้อง เพื่อนพ้องสุขใจ
สันติสานเพื่อนบ้าน ของเรา
แลกเปลี่ยนของดีเอา แบ่งบ้าง
ดูแลช่วยบรรเทา เหมือนก่อน
ทุกสิ่งมองมุมกว้าง เพื่อสร้างไมตรี
รวมกันเป็นหนึ่งนั้น มั่นคง
สง่างามยืนยง แน่นแฟ้น
รบราฆ่าปลิดปลง เลิกก่อ
มาร่วมรวมแว่นแคว้น แผ่นฟ้าเกริกไกร
ขอทุกชาติช่วยล้าง อธรรม
มาช่วยกันชี้นำ ต่อต้าน
เอาใจใส่ในคำ นำต่อ
สิ่งไม่ดีคัดค้าน เพื่อบ้านเมืองเรา
พัฒนาช่วยเอื้อ เด็กไทย
เสริมส่งให้ก้าวไกล ใฝ่รู้
ขอจดจ่อเอาใจ สอนสั่ง
หน้าที่นี้ต้องสู้ จึ่งได้รู้จริง
โลกของเราอยู่ได้ ไม่ดับ
เป็นบ่อเกิดแห่งทรัพย์ ก่อเกื้อ
ชาวโลกร่วมประดับ รับต่อ
หมายมั่นทุกชาติเชื้อ ร่วมเกื้อหนุนกัน
………………………………. (5. ศิริลพักตร์ แก้ไขครั้งที่ 1) ……………………………….
6. พรายม่าน
Sent: Monday, November 4, 2013 3:49 AM
“สากลสยามปริวรรต” (6. พรายม่าน)
๐ สากลสาจริตแท้ สาไทย
สากลิ่นรุนสาไถย ถกคว้า
สารูปล่มสาใจ สากลัด
สาธกสาระบ้า บ่แม้นสาสมัย
๐ ขูดไคลสวมสูทเสื้อ สากล
หนังนุ่มรองตีนตน โหย่งยื้อ
วะโวยว่าข้าคน เจริญเท่า โลกนา
หรูแต่ในดานดื้อ เด่นเชื้อเดนชัง
๐ ตามฝรั่งเรียนแค่รู้ อะไร
ทำอย่างไรได้ไหม ไม่รู้
เหตุใดแหละทำไม โหวงโหว่
ประยุกต์เลยบิดบู้ บ่ายเบี้ยวตามตะแบง
๐ แย้งธรรมเธียรที่ก้อง จักรวาล
อริยสัจคือบนบาน ขูดไม้
บุญคือที่ทรัพย์สาน สวรรค์สู่
ตระหนี่ยังฝังไหม้ กอดแต้อสุภตน
๐ สากลเป็นคติทั้ง โลกตาม
สัตย์ซื่อคือสิ่งงาม หนึ่งนั้น
ศีลธรรมอภิบาล บูรณ์ชาติ
ฉ้อราษฎร์ลวงกลปั้น ใช่ชั้นโลกชม
๐ สากลลมป่าวร้อง ฤาเป็น
แปลงห่อปิดไรเล็น ห่อนเรื้อง
หนังเสือใส่อีเห็น ไหนสง่า
พอเอ่ยพอย่างเยื้อง ก็คลุ้งกลิ่นคาว ฯ
………………………………. (6. พรายม่าน) ……………………………….
7. ปั้นเหน่ง คนเล่นเงา
Sent: Monday, November 4, 2013 7:15 PM
สุนทรียสกล (7. ปั้นเหน่ง คนเล่นเงา)
สุนทรีย์กล่อมฟ้า กี่กัป
จินตนาประดับ โลกต้อย
สำเริงโลกย์สำรับ สำหรับ มนุษย์นา
โลกนรกสวรรค์สร้อย สอดร้อยศิลป์งาม
อิฐงามอร่ามเรื้อง ศิลปะ
ศิลป์สถาปัตยะ หยักแท้
เคหาระดาระดะ ระดับ ศิลป์เอย
กี่ยุคกี่หมื่นแก้ พ่ายแพ้แก่ศิลป์
เพียงยินวาบซาบซึ้ง ศิลปะ
วิเวกวาบวาทะ ถอดถ้อย
ตะลึงตาบคีตะ ขับกล่อม
เพียงหยาดอมฤตย้อย หยดเยิ้มอารยา
เพียงพลฟ้าย่างเยื้อง ศิลปะ
ศิลป์ซบสรีระ นาฏเนื้อ
ซ่านเซลล์กอปรนาฏกะ เริงระ- บำแล
สิเหน่ห์สรีระเอื้อ โอบเชื้อศิลป์อนันต์
เพียงเสี้ยวสัญลักษณ์สร้าง ศิลปะ
จารจักษ์อักขระ สื่อฟ้า
สอดร้อยศาสตร์วรรณ- กรรมกัป-กัลป์เอย
บานเบิกดวงวิญญาณท้า แกร่งกล้าร้อยวลี
สุนทรีย์กล่อมฟ้า ฝากกัป
จินตศิลป์ประดับ โลกอึ้ง
หลากศิลป์ทิพย์ระยับ โยงโลก
สุนทรียสกลทึ้ง ซาบซึ้งซึ่งกัน
………………………………. (7. ปั้นเหน่ง คนเล่นเงา)……………………………….
8. ฑีดา ญาจันทร์
Sent: Tuesday, November 5, 2013 1:49 PM
นานาชาติซิเออ.. (8. ฑีดา ญาจันทร์)
อินเตอร์แนชั่นเน้น แนนชัวร์
อะเมซิ่งอันซีนทัวร์ ทั่วด้าว
โอเลยเกิดฟินนัว น่าตบ
ดัดจริตพิษฝรั่งก้าว เกิดเพี้ยนภาษา
มารยายกย่องย้ำ ยวนยี
เห็นว่าต่างชาติดี เด่นแจ้ว
ฟังคำแต่ละที แทบกระอัก
ฟุตฟิตโฟฟายแล้ว อย่าล้ำตามสมัย
เซอร์ไพรส์ใช้ตื่นเต้น ตามโบ- ราณแฮ
หรูเริดแทนไฮโซ สุดซึ้ง
สวัสดีก่อนฮัลโล โทรศัพท์
อย่าปล่อยเกาหลีทึ้ง ถ่อยบ้าจุงเบย
บ่องตงเลยสุดสิ้น ศักดิ์ไทย
หากลูกหลานหลงใน นอกแคว้น
โชว์แชร์เฟสลายไลค์ ลองเล่น
คงจะซอรี่แม้น มอดม้วยมายเดีย
เพลียใจไทยที่ทิ้ง ไทยนำ
ไทยกลับลืมไทยคำ คิดค้น
พ่อขุนช่วยไทยทำ ไทยรุ่ง
อักขระไทยเลิศล้น หลากล้วนลายไทย
ภูมิใจในเพื่อนพ้อง ภูมิประชา
ภูมิภาคภูมิปัญญา หยั่งรู้
ภูมิพลพ่อนำพา ภูมิประสิทธิ์
ภูมิก่อพอเพียงสู้ สุขแท้ไทยภูมิ
คำว่าซูมเปลี่ยนเว้น เป็นขยาย
คำว่าซาวด์สลับกลาย กลับแย้ง
เป็นเสียงสุดเพริศพราย เพราะกว่า
เช็คร่างกายขอแจ้ง จักใช้ตรวจแทน
แบรนด์ระหว่างชาติเว้า อินเตอร์
เนชั่นแนลเผลอเรอ เรียกเน้น
นานาชาติซิเออ อ่านง่าย
ไทยสื่อไทยเลือกเฟ้น ฝากย้ำคำชวน
ควรพูดหัดชัดถ้อย กระทงความ
นี่กลับพูดกันตาม แต่งแต้ม
ภาษาฝรั่งคุกคาม ยามพูด
ไทยพูดไทยคล่องแย้ม ยั่วยิ้มพิมพ์สยาม
นามนานาชาตินั้น นำยล
มหัศจรรย์ชุมชน ชาติเชื้อ
กลมกลืนกับสากล กล้าแกร่ง
วัฒนธรรมไทยเอื้อ มิอาจให้ใครกลืน.
………………………………. (8. ฑีดา ญาจันทร์) ……………………………….
9. ผ่ง / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข
Sent: Wednesday, November 6, 2013 6:42 PM
สากลโลก (9. ผ่ง / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข)
หลุมคูถเกิดหน้อนยุ่บ- ยับคลาน
หนอนกิ่นมูลสำราญ เริ่งหล้าย
เสือกปากถึ่งอาหาร ทันที่
จวบต่ายมิอาจหม้าย อ่าจ้มโลกา
วารีมีปล่าเกิ้ด เนืองนอง
กระแส่โอฆ์ประคอง มั่จฉ้า
จนตายมั่นก็มอง มิพ่บ สินธุ์นา
จะแล่พบใดหน้า เพร่าะปล้าจมนที
สุโนกโบกเว่ห้า อากาศ
ยามบิ่นโผนผงาด เหลื่อใจ้
นกเคลือบหลอมเวหาส เป็นเอ่- กาแล
ถามน่กเห็นแถนไหม้ มั่นบ้อดนภา
คนกับนกปล่าหน้อน คือกัน
อาศั่ยโลกทุกวัน ข่อถ้าม
ทำกิจส่าระพัน ในโล่- กาแฮ
เห็นทุ่กข์ในโลกต้าม จริ่งหรื้อลองตรอง
จมปากจมูกหู่ต้า กายใจ
จมอ่ายตนะนอกใน วิ่ญญ้าน
กระทบส่ามปัจจัย ผนวกทุ่ก กาลแล
เป็นผั่สสะสาม้านย์ จู่งค้นหลงทาง
ยึดเบญจขันธ์ตั่วกู้ ของกู
โกรธหล่งโลภพันตู ฉุดรึ้ง
พอล่องแยกมันดู จะพ่บ เห็นแล
ไหนว่ะตัวตนตรึ้ง กู่บ้อดมานาน.
………………………………. (9. ผ่ง / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข) ……………………………….
10. ผ่ง / แก้ไขครั้งที่ 1
Sent: Wednesday, November 6, 2013 6:57 PM
สากลโลก (10. ผ่ง / แก้ไขครั้งที่ 1)
หลุมคูถเกิดหน้อนยุ่บ- ยับคลาน
หนอนกิ่นมูลสำราญ เริ่งหล้าย
เสือกปากถึ่งอาหาร ทันที่
จวบต่ายมิอาจหม้าย อ่าจ้มโลกา
วารีมีปล่าเกิ้ด เนืองนอง
กระแส่โอฆ์ประคอง มั่จฉ้า
จนตายมั่นก็มอง มิพ่บ สินธุ์นา
จะแล่พบใดหน้า เพร่าะปล้าจมนที
สุโนกโบกเว่ห้า อากาศ
ยามบิ่นโผนผงาด เหลื่อใจ้
นกเคลือบหล่อมเวหาส เป็นเอ่- กาแล
ถามน่กเห็นแถนไหม้ มั่นบ้อดนภา
คนกับนกปล่าหน้อน คือกัน
อาศั่ยโลกทุกวัน ข่อถ้าม
ทำกิจส่าระพัน ในโล่- กาแฮ
เห็นทุ่กข์ในโลกต้าม จริ่งหรื้อลองตรอง
จมปากจมูกหู่ต้า กายใจ
จมอ่ายตนะนอกใน วิ่ญญ้าน
กระทบส่ามปัจจัย ผนวกทุ่ก กาลแล
เป็นผั่สสะสาม้านย์ จู่งค้นหลงทาง
ยึดเบญจขันธ์ตั่วกู้ ของกู
โกรธหล่งโลภพันตู ฉุดรึ้ง
ลองแยกก่องมันดู จะพ่บ เห็นแล
ไหนว่ะตัวตนตรึ้ง กู่บ้อดมานาน.
………………………………. (10. ผ่ง / แก้ไขครั้งที่ 1) ……………………………….
11. ผ่ง / แก้ไขครั้งที่ 2
Sent: Thursday, November 7, 2013 7:06 AM
สากลโลก (11. ผ่ง / แก้ไขครั้งที่ 2)
หลุมคูถเกิดหน้อนยุ่บ- ยับคลาน
หนอนกิ่นมูลสำราญ เริ่งหล้าย
เสือกปากถึ่งอาหาร ทันที่
จวบต่ายมิอาจหม้าย อ่าจ้มโลกา
วารีมีปล่าเกิ้ด เนืองนอง
กระแส่โอฆ์ประคอง มั่จฉ้า
จนตายมั่นก็มอง มิพ่บ สินธุ์นา
จะแล่พบใดหน้า เพร่าะปล้าจมนที
สุโนกโบกเว่ห้า อากาศ
ยามบิ่นโผนผงาด เหลื่อใจ้
นกเคลือบหล่อมเวหาส เป็นเอ่- กาแล
ถามน่กเห็นแถนไหม้ มั่นบ้อดนภา
คนกับนกปล่าหน้อน คือกัน
อาศั่ยโลกทุกวัน ข่อถ้าม
ทำกิจส่าระพัน ในโล่- กาแฮ
เห็นทุ่กข์ในโลกต้าม จริ่งหรื้อลองตรอง
จมปากจมูกหู่ต้า กายใจ
จมอ่ายตนะนอกใน วิ่ญญ้าน
กระทบส่ามปัจจัย ผนวกทุ่ก กาลแล
เป็นผั่สสะสาม้านย์ จู่งค้นหลงทาง
ยึดเบญจขันธ์ตั่วกู้ ของกู
โกรธหล่งโลภพันตู ฉุ่ดดึ้ง
ลองแยกก่องมันดู จะพ่บ เห็นแล
ไหนว่ะตัวตนตรึ้ง กู่บ้อดมานาน.
………………………………. (11. ผ่ง / แก้ไขครั้งที่ 2) ……………………………….
12. ประดิษฐ์
Sent: Thursday, November 7, 2013 10:55 AM
สิ่งที่ซ่อนเร้น.... (12. ประดิษฐ์)
๑.ใส่เปลือกใสใคร่อ้าง อวดใคร
ปกปิดปฏิกูลใด ใช่รู้
หวนหอมห่มละไม มาดมั่น สรรพางค์
สง่าเชิดพงศ์ผู้ ผ่านพ้นอรพินท์
๒.ชูหน้าเทียวท่องฟ้า จรดแดน
อ้างอวดตนดีแสน เพราะพริ้ง
กุศลเอ่ยทดแทน ทุจริต เอิบอาบ
แท้จิตสะดีดสะดิ้ง ดุ่มด้นอนธการ
๓.จริตงามเลี่ยมแล้ แลตา
ยอดเยี่ยมเทียมดารา เด่นนั้น
ผู้ดีเลิศสัมมา มิตรหมู่ มหาชน
กลบเกลื่อนเถื่อนอัดอั้น อุบไว้ในฤดี
๔.ภาพหลอกมีมากแล้ว ลวงมี
เพียงผ่านม่านวจี ด่าวดิ้น
สวยใสสดฉวี ดำด่าง ร่างจริง
ว่ามิตรมีเท่าริ้น เหลือบไร้ในธุลี
๕.หลงรูปเสียงรสล้ำ เริงรา
กิเลสแลตัณหา ห่อไว้
โจนล่วงร่างมารยา เคล้าคลุก
เร้ารุกปลุกหมองไหม้ ไป่รู้ฤๅคน
๖.สากลมนุษย์ถ้ำ เสมอกัน
ยอยกข่มอารยัน กู่ก้อง
ห่อร่างอ้างจำนรรจ์ เกริกเกียรติ
แท้ปิดสิทธิ์จับจ้อง ปกไว้ให้ตัวฯ
………………………………. (12. ประดิษฐ์)……………………………….
13. ธุลี
Sent: Saturday, November 9, 2013 9:40 AM
ต่างสากล (13. ธุลี)
อันรูปนามที่แท้ ธรรมขันธ์
ล้วนต่างคือเธอฉัน เช่นนี้
ประกอบร่วมรวมกัน กายภาพ
คือร่างภาชนะชี้ ชอบด้วยมังสา
กายารับจิตไว้ ว่ายวน
แรกเริ่มในทุกคน คร่านั้น
บริสุทธิ์พูนผล ผุดผ่อง
แล้วค่อยคอยปลุกปั้น แต่งแต้มตัวกู
อยู่อย่างอยากยอกย้อน เย้ายวน
สรรพสิ่งยิ่งรัญจวน จิตนี้
มากน้อยค่อยแปรปรวน ปริบท
ล้วนต่างกิเลศชี้ ชั่วช้าโสมม
ขื่นขมตรมทุกข์แท้ ทางใด
อยู่ไม่อยากเป็นไป เปลี่ยนบ้าง
สุดทนยิ่งดวงใจ เจ็บปวด
เราท่านต่างกล่าวอ้าง อย่าพร้อมพบกัน
อันโลกมนุษย์นี้ น่าชัง
กิเลศสากลยัง อยู่ได้
ต่างเผ่าต่างเวียงวัง วงศ์ญาติ
กิเลศหุ้มจิตไว้ ว่างเว้นกามคุณ
คุณธรรมถั่งท้น ธรรมคุณ
ที่สุดคือเจือจุน จิตเจ้า
ยกใจสู่อรุณ อมรเลิศ
พ้นจากกิเลศเย้า ยอดเกล้าสากล
………………………………. (13. ธุลี) ……………………………….
14. กรวี
Sent: Monday, November 11, 2013 6:40 PM
สากล : ก้าวพร้อมเพรียง “สติ” (14. กรวี)
๏ เริ่มต้นหากก่อพื้น ปูทาง
แข็งแกร่งดังจับวาง ถูกต้อง
ปฎิรูปอีกดำเนินพลาง พลาดผิด นิดเฮย
เพียงแค่เหลียวจิตจ้อง จักพ้องความหมาย ๚
๏ พื้นฐานต้องแกร่งกล้า แข็งแรง
ใช่แค่หลักระแนง แผ่นไม้
เติบโตหากฐานแครง เคลือบอยู่ ได้ฤๅ
เมื่อก่อต่ออิฐไซร้ หลักล้มแหลกสลาย ๚
๏ คนเราหากก่ายก้าว เพียงเดิน
มั่นแค่เพียงมุ่งเพลิน ย่างเยื้อง
ย่อมขาดสติจำเริญ จิตอยู่ คู่นา
จึ่งพลาดพลั้งดั่งเรื้อง รุ่งแล้วดับหาย ๚
๏ หากอยากจรัสจ้า สุกสกาว
โดดเด่นแลพริ้งพราว พร่างพริ้ม
ฝึกสติเสมอคราว ก้าวสู่
ปลายสุดจักได้ลิ้ม รสแล้ความหมาย ๚
๏ เพียงฐานจิตมั่นแล้ว จึ่งตะกาย
ใช่แค่ถูกสนตะพาย ก่ายกล้า
แค่แสงส่องนำราย รางอยู่ มุ่งเฮย
จุดสุดมิทายท้า แต่ก้าวเพียงหลง ๚
๏ ทุกอย่างหากหลากล้วน บริบูรณ์
มีแต่จักเพิ่มพูน เท่านั้น
ต่อเสริมยิ่งทวีคูณ เพิ่มค่า
สูงอีกสักกี่ชั้น ย่อมพร้อมเพรียงเสมอ ๚๛
………………………………. (14. กรวี) ……………………………….
15. นิวัฒน์ / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข
Sent: Monday, November 11, 2013 8:27 PM
ความเป็นไทยเผยแพร่ไปสู่ชาวโลก (15. นิวัฒน์ / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข)
เอกลักษณ์ประกาศก้อง ผองไทย
อัตลักษณ์ประจักษ์ใน แหล่งหล้า
เผยแพร่ทุกแห่งไป ออกสู่ โลกนา
ศักยภาพในใต้ฟ้า ขาดผู้เทียบเทียม
เจียมตนประณตไหว้ ศรัทธา
ยอดเยี่ยมยากจักหา เช่นนี้
ทุกถิ่นที่ไปมา ลากราบ ไหว้แฮ
เลอเลิศนำชวนชี้ โลกรู้ชื่นชม
รื่นรมย์ธรรมชาตินั้น งดงาม
ทะเลป่าเลื่องลือนาม ทราบไว้
มุ่งขยับขยายความ ถ้วนทั่ว หล้าเฮย
ยกระดับท่องเที่ยวให้ ภาคพื้นขวานทอง
ครรลองวิถีสุดล้ำ เหนือใคร
ยิ่งใหญ่กว่าชนใด เปรียบได้
อารยะยิ่งวิไล เจิดแจ่ม มากนา
กินอยู่สร้างเครื่องใช้ เพียบพร้อมสุขสันต์
ผลักดันกล่าวป่าวร้อง สู่สากล
เป็นวาระรวมชั้นชน ร่วมสร้าง
วัฒนธรรมทั่วแห่งหน ยอมรับ รู้เฮย
เยี่ยงอย่างยกกล่าวอ้าง ประเสริฐแท้แลมอง
ไตร่ตรองระลึกย้อน วันวาน
บรรพบุรุษสร้างสืบสาน ก่อเกื้อ
ผดุงเกียรติศักดิ์ชั่วกาล คงอยู่ ตลอดนา
ให้เผ่าพันธุ์ชาติเชื้อ คู่ฟ้าดินสลาย
………………………………. (15. นิวัฒน์ / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข)……………………………….
16. นิวัฒน์ / แก้ไขครั้งที่ 1
Sent: Monday, November 11, 2013 8:30 PM
ความเป็นไทยเผยแพร่ไปสู่ชาวโลก (16. นิวัฒน์ / แก้ไขครั้งที่ 1)
เอกลักษณ์ประกาศก้อง ผองไทย
อัตลักษณ์ประจักษ์ใน แหล่งหล้า
เผยแพร่ทุกแห่งไป ออกสู่ โลกนา
ศักยภาพในใต้ฟ้า ขาดผู้เทียบเทียม
เจียมตนประณตไหว้ ศรัทธา
ยอดเยี่ยมยากจักหา เช่นนี้
ทุกถิ่นที่ไปมา ลากราบ ไหว้แฮ
เลอเลิศนำชวนชี้ โลกรู้ชื่นชม
รื่นรมย์ธรรมชาตินั้น งดงาม
ทะเลป่าเลื่องลือนาม ทราบไว้
มุ่งขยับขยายความ ถ้วนทั่ว หล้าเฮย
ยกระดับท่องเที่ยวให้ ภาคพื้นขวานทอง
ครรลองวิถีสุดล้ำ เหนือใคร
ยิ่งใหญ่กว่าชนใด เปรียบได้
อารยะยิ่งวิไล เจิดแจ่ม มากนา
กินอยู่สร้างเครื่องใช้ เพียบพร้อมสุขสันต์
ผลักดันกล่าวป่าวร้อง สู่สากล
เป็นวาระรวมชั้นชน ร่วมสร้าง
วัฒนธรรมทั่วแห่งหน ยอมรับ รู้เฮย
เยี่ยงอย่างยกกล่าวอ้าง ประเสริฐแท้แลมอง
ไตร่ตรองระลึกย้อน วันวาน
บรรพบุรุษสร้างสืบสาน ก่อเกื้อ
ผดุงเกียรติศักดิ์ชั่วกาล คงอยู่ ตลอดนา
ให้เผ่าพันธุ์ชาติเชื้อ คู่ฟ้าดินสลาย
………………………………. (16. นิวัฒน์ / แก้ไขครั้งที่ 1) ……………………………….
17. เชษฐภัทร วิสัยจร / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข
Sent: Thursday, November 14, 2013 5:31 AM
หยดน้ำแห่งสากล (17. เชษฐภัทร วิสัยจร / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข)
ที่นี่ เดี๋ยวนี้
เพ่งน้ำในแก้วเกิด กระแสกสิณ
อณูก็ระเหยบิน เบิกฟ้า
เป็นเมฆผสานจินต์ จับโสต สดับนอ
จิตเพ่งอณูน้ำกล้า เกิดแล้วจดจำ
ที่นั่น ขณะนั้น
น้ำแข็งละลายจากฟ้า ฟากสวรรค์
ปุยหิมะร่วงหล่นสรรค์ เสกสร้าง
ละลายเลาะแม่โขงวัน เวียนเปลี่ยน
จากถิ่นราบสูงกว้าง ก่อเกื้อมนุษยชน
คนทิเบตเนตรชุ่มชื้น ชลไหล
กินดื่มอาบทุกสมัย มากล้ำ
จีนจ้วงพม่าเย้าไต เตือนติด
ม้งละหุลำโขงค้ำ เขตเลี้ยงชีวี
วิถีตะวันทักถ้อย ทอระยับ
จูมพิตแม่โขงประทับ ทิพย์เอื้อ
น้ำระเหยเกิดไอกลับ กลายสู่ สวรรฤา
ไหลผ่านลาวลุ่มเกื้อ เกียรติเลี้ยงตลอดมา
สากลคนข่าสู้ ศึกประจัน
เลือดฝรั่งญวนไทยยัน ยุท้า
ญี่ปุ่นผ่านโขงกัน ก็ประหัต ประหารนอ
ปราสาททาสขอมกล้า แกร่งด้วยแส้ใคร
ไหลอสุจิจับเนื้อ นวลนอง
ปล่นฆ่าข่มขืนมอง มนุษย์ชี้
เลือดจามสู่สมุทรรอง รับสุข ทุกข์นา
ป้อนเหงื่อเลือดทะเลนี้ นับน้ำตามกสิณ
เลี้ยงถิ่นสเปนเกาะใต้ ต่อกระแส
ฟิลิปปินส์แสบแผล เลือดร้อง
ชวาสุมาตราแล เรือเชื่อม สู่นา
เจ็บป่วยผ่านสมุทรพ้อง พิพาทเลี้ยงมาเลย์
เฮโลอังกฤษเร้า เรียบเรียง
โปรตุเกสดัตช์เตรียมเสบียง บ่มไว้
ทาสจีนทาสแขกเสียง โศกสลด
หนอง-เลือด-เหงื่อทาสใช้ เชิดค้าอารมณ์
ที่นี่ เดี๋ยวนี้
ผสมผสานจากต้นน้ำ นำเห็น
ดับเกิดดับเกิดประเด็น เด่นด้วย
กิน-นอน-เกิด-ปี้เป็น ปล้นฆ่า
ปรากฏสากลม้วย ใหม่สร้างทุกสมัย
น้ำเมื่อเปลี่ยนรูปแล้ว ระเหยหาย
สู่ฟากฟ้ากระจาย จิตอึ้ง
แล้วตกสู่แก้วกลาย เหมือนเก่า
กสิณเพ่งอนิจจังซึ้ง ทราบรู้สากล
………………………………. (17. เชษฐภัทร วิสัยจร / ส่งครั้งแรก มีแก้ไข) ……………………………….
18. เชษฐภัทร วิสัยจร / แก้ไขครั้งที่ 1
Sent: Thursday, November 14, 2013 5:00 PM
หยดน้ำแห่งสากล (18. เชษฐภัทร วิสัยจร / แก้ไขครั้งที่ 1)
ที่นี่ เดี๋ยวนี้
เพ่งน้ำในแก้วเกิด กระแสกสิณ
อณูก็ระเหยบิน เบิกฟ้า
เป็นเมฆผสานจินต์ จับโสต สดับนอ
จิตเพ่งอณูน้ำกล้า เกิดแล้วจดจำ
ที่นั่น ขณะนั้น
น้ำแข็งละลายจากฟ้า ฟากสวรรค์
หิมะร่วงหล่นสรรค์ เสกสร้าง
ละลายเลาะแม่โขงวัน เวียนเปลี่ยน
จากถิ่นราบสูงกว้าง ก่อเกื้อมนุษยชน
คนทิเบตเนตรชุ่มชื้น ชลไหล
กินดื่มอาบทุกสมัย มากล้ำ
จีนจ้วงพม่าเย้าไต เตือนติด
ม้งละหุลำโขงค้ำ เขตเลี้ยงชีวี
วิถีตะวันทักถ้อย ทอระยับ
จูมพิตแม่โขงประทับ ทิพย์เอื้อ
น้ำระเหยเกิดไอกลับ กลายสู่ สวรรค์ฤา
ไหลผ่านลาวลุ่มเกื้อ เกียรติเลี้ยงตลอดมา
สากลคนข่าสู้ ศึกประจัน
ฝรั่งเศสญวนไทยยัน ยุท้า
ญี่ปุ่นผ่านโขงกัน ก็ประหัต ประหารนอ
ปราสาททาสขอมกล้า แกร่งด้วยแส้ใคร
ไหลอสุจิจับเนื้อ นวลนอง
ปล่นฆ่าข่มขืนมอง มนุษย์ชี้
เลือดจามสู่สมุทรรอง รับสุข ทุกข์นา
ป้อนเหงื่อเลือดทะเลนี้ นับน้ำตามกสิณ
เลี้ยงถิ่นสเปนเกาะใต้ ต่อกระแส
ฟิลิปปินส์แสบแผล พิพาทร้อง
ชวาสุมาตราแล เรือเชื่อม สู่นา
เจ็บป่วยผ่านสมุทรพ้อง ผลัดเลี้ยงมาเลย์
เฮโลอังกฤษเร้า เรียบเรียง
โปรตุเกสดัตช์เตรียมเสบียง บ่มไว้
ทาสจีนทาสแขกเสียง โศกสลด
หนอง-เลือด-เหงื่อทาสใช้ เชิดค้าอารมณ์
ที่นี่ เดี๋ยวนี้
ผสมผสานจากแหล่งน้ำ นำเห็น
ดับเกิดดับเกิดประเด็น เด่นด้วย
กิน-นอน-เกิด-ปี้เป็น ปล้นฆ่า
ปรากฏสากลม้วย ใหม่สร้างทุกสมัย
น้ำไหลเปลี่ยนรูปแล้ว ระเหยหาย
สู่ฟากฟ้ากระจาย จิตอึ้ง
แล้วตกสู่แก้วกลาย เหมือนเก่า
กสิณเพ่งอนิจจังซึ้ง ทราบรู้สากล
………………………………. (18. เชษฐภัทร วิสัยจร / แก้ไขครั้งที่ 1) ……………………………….
19. เชษฐภัทร วิสัยจร / แก้ไขครั้งที่ 2
Sent: Thursday, November 14, 2013 5:04 PM
หยดน้ำแห่งสากล (19. เชษฐภัทร วิสัยจร / แก้ไขครั้งที่ 2)
ที่นี่ เดี๋ยวนี้
เพ่งน้ำในแก้วเกิด กระแสกสิณ
อณูก็ระเหยบิน เบิกฟ้า
เป็นเมฆผสานจินต์ จับโสต สดับนอ
จิตเพ่งอณูน้ำกล้า เกิดแล้วจดจำ
ที่นั่น ขณะนั้น
น้ำแข็งละลายจากฟ้า ฟากสวรรค์
หิมะร่วงหล่นสรรค์ เสกสร้าง
ละลายเลาะแม่โขงวัน เวียนเปลี่ยน
จากถิ่นราบสูงกว้าง ก่อเกื้อมนุษยชน
คนทิเบตเนตรชุ่มชื้น ชลไหล
กินดื่มอาบทุกสมัย มากล้ำ
จีนจ้วงพม่าเย้าไต เตือนติด
ม้งละหุลำโขงค้ำ เขตเลี้ยงชีวี
วิถีตะวันทักถ้อย ทอระยับ
จูมพิตแม่โขงประทับ ทิพย์เอื้อ
น้ำระเหยเกิดไอกลับ กลายสู่ สวรรค์ฤา
ไหลผ่านลาวลุ่มเกื้อ เกียรติเลี้ยงตลอดมา
สากลคนข่าสู้ ศึกประจัน
ฝรั่งเศสญวนไทยยัน ยุท้า
ญี่ปุ่นผ่านโขงกัน ก็ประหัต ประหารนอ
ปราสาททาสขอมกล้า แกร่งด้วยแส้ใคร
ไหลอสุจิจับเนื้อ นวลนอง
ปล้นฆ่าข่มขืนมอง มนุษย์ชี้
เลือดจามสู่สมุทรรอง รับสุข ทุกข์นา
ป้อนเหงื่อเลือดทะเลนี้ นับน้ำตามกสิณ
เลี้ยงถิ่นสเปนเกาะใต้ ต่อกระแส
ฟิลิปปินส์แสบแผล พิพาทร้อง
ชวาสุมาตราแล เรือเชื่อม สู่นา
เจ็บป่วยผ่านสมุทรพ้อง ผลัดเลี้ยงมาเลย์
เฮโลอังกฤษเร้า เรียบเรียง
โปรตุเกสดัตช์เตรียมเสบียง บ่มไว้
ทาสจีนทาสแขกเสียง โศกสลด
หนอง-เลือด-เหงื่อทาสใช้ เชิดค้าอารมณ์
ที่นี่ เดี๋ยวนี้
ผสมผสานจากแหล่งน้ำ นำเห็น
ดับเกิดดับเกิดประเด็น เด่นด้วย
กิน-นอน-เกิด-ปี้เป็น ปล้นฆ่า
ปรากฏสากลม้วย ใหม่สร้างทุกสมัย
น้ำไหลเปลี่ยนรูปแล้ว ระเหยหาย
สู่ฟากฟ้ากระจาย จิตอึ้ง
แล้วตกสู่แก้วกลาย เหมือนเก่า
กสิณเพ่งอนิจจังซึ้ง ทราบรู้สากล
………………………………. (19. เชษฐภัทร วิสัยจร / แก้ไขครั้งที่ 2) ……………………………….
20. ฑีดา ญาจันทร์
Sent: Thursday, November 14, 2013 3:00 PM
เชิดช้างชูชัย (20. ฑีดา ญาจันทร์)
เอกลักษณ์อันรุ่งเอื้อ เรืองลออ
ไทยเริ่มถักร้อยทอ รักษ์ถ้อย
ภาษาพิเศษพอ สี่ภาค
ดันแผ่นดินพ้นด้อย ผ่านได้ผลดี
มีสิ่งหลายสิ่งซึ้ง ซ่านกมล
มาแต่เบื้องแต่บน บอกใบ้
โบราณบ่ลานลน เลอเลิศ
หัตถศาสตร์หัตถศิลป์ไซร้ หัดสร้างหัดเสริม
ดั้งเดิมโดยทั่วถ้วน ไทยฉวี
ฉวีวัฒน์ประเพณี แน่นแฟ้น
แคว้นใดไม่เคยมี เหมือนดั่ง
ดั่งว่าเมืองแมนแม้น มากยิ้มมนต์สยาม
เทิดทูนสามเทพไท้ สถาบัน
เสถียรบทบัญญัติยัน อยู่ตั้ง
ยืนตรงมั่นคงพลัน พลังชาติ
พร้อมช่วยศาสน์กษัตริย์รั้ง ค่าล้นคนลือ
คือไตรคุณยอดย้ำ อารยน
“อารยะธรรม”ชุมชน ชาติเชื้อ
ชาติช้างเผือกนำพล พลิกวิกฤติ
พลิกวุ่นกลับกลายเกื้อ ก่อนพ้นพาเจริญ
ชวนเชิญชาวพุทธพร้อม เพรียงชวน
น้าวจิตโน้มนุ่มนวล เหนี่ยวน้าว
ศาสน์“ศานติธรรม”ทวน เทินศาสน์
ชะลอลดงดแข็งกร้าว กลบร้าวกรรมชะลอ
เพียงเสียงพ่อเจิดจ้า จำคำ
กษัตริย์ตรัสพอเพียงนำ ผ่อนร้อน
ครา“สามัคคีธรรม” ไทยใฝ่
ทุกยุคร่มเย็นย้อน ยิ่งเน้นนานกาล
เจือประสานด่านต้าน เตือนปราม
ไตรเทพรวมสามนาม ถนัดกล้า
“อารยะ”จะงามตาม “ศานติ”
“สามัคคี”ท้าฟ้า คว่ำทั้งธรณี
คูณทวีมีท่วมท้น ทวีคูณ
ค้ำศาสน์ชาติไอศูรย์ ศาสน์ค้ำ
ก่อไตรคุณากูล ไตรก่อ
เป็นแบบอย่างโลกล้ำ หล่อเบ้าแบบเป็น
ลำเค็ญศึกศึกสะท้าน สะเทือนวัฒน์
ช้างช่วยชนชนสงัด สงบได้
สากลโลกโลกวิรัตน์ เรืองวิโรจน์
ตรีเทพเทพไทยใช้ เชิดช้างชูชัย.
………………………………. (20. รัก ทานตะวัน) ……………………………….
21. ทรงธรรม
Sent: Thursday, November 14, 2013 8:49 PM
"โลกแคบ" (21. ทรงธรรม)
ผิวดำขาวต่างล้วน มนุสสา
สีเลือดสีเดียวนา ว่าได้
การกินอยู่หลากมา อาจต่าง
อีกวัฒนธรรมไซร้ มากด้วยลีลา
โลกาภิวัตน์คล้อง ก้องสมัย
คือเทคโนโลยีไกล หลุดหล้า
ดาวเทียมเด่นส่งไป เพื่อสื่อ-สารเนอ
รับข่าวร้อนด่วนหน้า- เครื่องนี้ทีวี
สัมพันธ์ปรีดิ์ทั่วทั้ง พสุธา
แลกมิตรภาพพา โอบอ้อม
จึ่งหลอมร่วมประชา- คมโลก
เศรษฐกิจสิ่งแวดล้อม ต่างเอื้อถึงคาม
สามจีติดต่อด้วย สัญญาณ
คุยสะดวกสำราญ นอกบ้าน
อินเตอร์เน็ตบริการ ช่างฉับ-ไวนา
แค่กดคลิกนะถ้าน ก็รู้หลากหลาย
(ถ้าน = ท่าน เป็น โทโทษ)
ญาติสหายรอบโลกนั้น ห่างเหิน
ด้วยเฟสบุ๊คหยอกเอิน ดั่งใกล้
คุยฟุดฟิตฟอไฟ ปรับทุกข์ สุขแล
อารยะธรรมได้ เพริศแพร้วโกมล
คนไทยตัวอย่างนั้น มากมี
เลือกคู่กันเสรี ฝรั่งบ้าง
นานาชาติสุขี หายเปล่า-เปลี่ยวนา
ลูกครึ่งเต็มเมืองอ้าง นักร้องนักแสดง
เบียดกันแซงแข่งสร้าง โรงเรียน
มีกะตังค์ก็เพียร สง่าเข้า
นานาชาติเสถียร พูดคล่อง
เซเยสโอเคเช้า บ่ายคล้อยบ๊ายบาย
การค้าขายคล่องแม้ แดนไกล
ตามแต่งตั้งเงื่อนไข ยี่ห้อ
หรือขอลิขสิทธิ์ใน ธุรกิจ
พาร่ำพารวยจ้อ สนั่นบ้านสนั่นเมือง
เคืองแค้นตะหงิดจ้อง ใส่กัน
มหาอำนาจแย้งหยัน ฮึ่มร้อง
ทองคำพุ่งน้ำมัน ก็ร่วม ด้วยเฮย
โลกแคบฮึดฮัดก้อง บ่อยครั้งสะเทือนสิน
ข้าวจานกินอิ่มท้อง ผองคน
อภิวัฒน์พัฒนาจน กร่างกร้าว
สงบสุขแก่สากล พลโลก เถิดนอ
ประเสริฐจิตอะคร้าว กอบเกื้อการุณย์
………………………………. (21. ทรงธรรม) ……………………………….
22. แบ่งปัน
Sent: Friday, November 15, 2013 1:38 PM
"สากล ๑" (22. แบ่งปัน)
ก่อกำเนิดเกิดใต้ สุริยา
สรรพสิ่งดิ้นรนหนา อยู่ยั้ง
ระทมทุกข์เจ็บโรยรา ถ้วนทั่ว
ท้ายสุด บ อาจรั้ง ดับสิ้นร่างสลาย
เดียวดายเหงาเทวษเศร้า โศกตรม
ฤ โลกไร้รื่นรมย์ สักน้อย
ปัญญาหมั่นลับคม เห็นเหตุ
ยึดติด"ตน"นำคล้อย สู่ห้วงตัณหา
วิญญาณ์สุขสงบด้วย ฝึกฝน
รักสรรพสิ่งทั่วสกล แน่แล้
งามอัปลักษณ์รวยจน ใช่ต่าง
กายจิตมอบรักแท้ โอบเอื้อช่วยเหลือ
ธรรมประเสริฐเกื้อหลักค้ำ สากล
ปฏิบัติ"เมตตา"ดล ทุกข์พ้น
ศรัทธามั่นช่วยคน ผาสุก
ทุกข์เจ็บฤๅสุขล้น บ่ร้างลาหนี
พลีตนรักผู้อื่น มิพรั่นใด
รักสัตว์รักพืชไพร ไป่เว้น
ธรรมพิสิฐพิสุทธิ์ไสว ใจกระจ่าง
"สกล"มั่น บ เลือกเฟ้น เงื่อนอ้าง"เรา-เขา"
เดียวดายเปล่าเปลี่ยวสิ้น ด้วยธรรม
ละเหตุแห่งทุกข์ระกำ สุขล้น
แช่มชื่นรื่นเริงประจำ เช้าค่ำ
ตัด"ติดตน"หลุดพ้น แน่แล้"สากล"
………………………………. (22. แบ่งปัน) ……………………………….
23. แบ่งปัน
Sent: Friday, November 15, 2013 1:38 PM
"สากล ๒" (23. แบ่งปัน)
สื่อสารสรรค์โลกกว้าง แคบลง
ฤทธิ์เทพเคยจารประจง วาดไว้
พากเพียรส่งสมประสงค์ สำเร็จ
รู้โทษประโยชน์ใช้ ทุกผู้สุขสันต์
สัมพันธ์สกลโลกหล้า หนึ่งเดียว
ปรากฏเหตุ วิชชุเชียว ทราบถ้วน
ทัศนาสดับชัดเจียว แจ่มกระจ่าง
ปิดลับอันใดล้วน สุดสิ้นกังขา
ภาษาสารสื่อหล้า สากล
เศรษฐกิจร่วมร่ายมนต์ กระทบกว้าง
โรจน์รุ่งร่วงดับดล ทุกขณะ
ตั้งสติจัดสรรสร้าง โลกหล้าเทียมสวรรค์
วัฒนธรรม์ไหลหลากข้าม ปฐพี
ปรับเปลี่ยนขนบประเพณี เหมาะใช้
ศิลป์ศาสตร์เชี่ยวชาญทวี คดีกระจ่าง
ผู้เฒ่าเจ็บเด็กได้ ประโยชน์ท้นทุกสถาน
สากลขานรับรู้ อนิจจัง
มั่นมุ่งประสานพลัง ลดแย้ง
สหประชาชาติความหวัง แห่งรัฐ- ชาตินา
ปัดเป่าเภทภัยแล้ง เหตุไร้น้ำใจ
ธงธรรมไสวสะบัดพริ้ว ทั่วสกล
มิตรภาพหนึ่งเดียวดล พี่น้อง
รักเอิบอิ่มกายกมล ยึดมั่น
สะบั้นตัดตนพวกพ้อง ป่าวร้อง"สากล"
………………………………. (23. แบ่งปัน) ……………………………….
24. อัมพิกา
Sent: Friday, November 15, 2013 6:35 PM
รักษ์โลก (24. อัมพิกา)
กำเนิดสรรพสิ่งสร้าง สืบสมัย
คนสัตย์พืชเผยนัย นาถพ้อง
รูปลักษณ์แผกผิดไป ประหลาด
หวังเผ่าคงปกป้อง ปรับให้บหาย ๚
ขยายพันธุ์สถิตพื้น พงไพร
ครองสถานถิ่นพิไล พิลาสล้ำ
กอปรรติเต็มฤทัย ทางสวาท
คือโลกคือธรรมย้ำ เยี่ยงนี้นมนาน ๚
ลำธารอากาศเกื้อ- กูลกัน
ระบบนิเวศสรรค์ เสกสร้าง
ยึดโยงสื่อสัมพันธ์ ผองเพื่อน
เพียงหนึ่งขาดคงคว้าง คลาดแล้วแปรผัน ๚
ปรัตยุบันบางบทชี้ ชนเห็น
สูรย์แผดเผาลำเค็ญ คลั่งร้อน
ผลาญผืนป่าอวยเย็น ราบย่ำ
หอบฝุ่นฟุ้งตลบต้อน ตวัดแล้งลาญดิน ๚
ชลารินดังร่ำร้อง แรงถอย
ไหลหลั่งกะปริบกะปรอย เปลี่ยนแล้ง
สายใสจากยอดดอย เจียนดับ
พรรณพืชพลอยเหี่ยวแห้ง เหือดห้วยลำละหาน ๚
ชลธารทิพย์จากฟ้า ฟากสวรรค์
ผิวแผ่วพรมรำพัน พิลาปไห้
ระเหยระเหิดเหหัน เหินห่าง
โถมทับทวีเทวษไว้ ว่ายเวิ้งวันฝัน ๚
ราชันดำริพร้อม พระหทัย
ราชินีเคียงครรไล แหล่งน้ำ
องค์กรพหุพิสัย สำนึกรักษ์ โลกนอ
รวมเหล่าชนช่วยค้ำ ขจัดพ้นภัยภินท์ ๚
หวังชีวินมนุษย์ยั้ง ยืนยง
ทุกเผ่ายังดำรง รุ่งรั้ง
ทุกชีวิตยังคง อยู่คู่ โลกเนอ
ลบผิดเคยพลาดพลั้ง กอปรกู้โลกา ๚
………………………………. (24. อัมพิกา) ……………………………….
25. พล
Sent: Friday, November 15, 2013 9:29 PM
เหนือสากล (25. พล)
มวลมัตสยาแหวกหว้าย วารี
ชลชื่นระเริงฤดี ค่าล้วน
เจ้าครองแผ่นผืนนที ทั้งหมด
สุดขอบมหาสมุทรถ้วน ถิ่นเจ้าโดยจริง
มวลสิงหราชผู้ ดุดัน
สัตว์ใหญ่น้อยเกรงขวัญ ฉกาจกล้า
เจ้าครองแผ่นไพรสัณฑ์ ทั้งหมด
สุดขอบพิภพหล้า ถิ่นเจ้าราชสีห์
มวลสกุณีร่อนร้อง สุนทรา
เหินปีกเหนือคณนา น่านนี้
เจ้าครองแผ่นผืนนภา ทั้งหมด
สุดขอบหาวหมื่นลี้ ถิ่นเจ้าโดยกระบวน
มวลมนุษย์ยิ่งโหดร้าย ทารุณ
เข่นฆ่าสัตว์ตัดบุญ บาปล้น
ครองโลกตักตวงทุน ทั้งหมด
สุดขอบสากลพ้น ถิ่นข้าจักเอา
แต่เหล่าสัตว์ใหญ่น้อย นานา
วิหคแลมัจฉา นั่นด้วย
ราชสีห์อีกมนุสสา ทั้งหมด
สุดขอบชีพย่อมม้วย หมดแม้นรูปธรรม
ใดค้ำใดคู่ฟ้า สถาพร
เฉกทิพย์ธรรมอันบวร ประเสริฐแท้
เหนือซึ่งนิรันดร ทั้งหมด
สุดขอบสากลแล้ ประกอบด้วยความดี
………………………………. (25. พล) ……………………………….
26. สิชล
Sent: Friday, November 15, 2013 10:29 PM
กบใน-นอก กะลา กับโลกสากล (26. สิชล)
(๑)
โลกแคบว่าโลกกว้าง เกินประมาณ
ใหญ่กว่าผืนจักรพาฬ แผ่พ้น
รู้รอบวิชาชาญ เชิงเชี่ยว
เหนือปราชญ์ฉลาดล้น เลิศล้วนศาสตร์ศิลป์
จินตภาพเทียบทิพย์แท้ เมธี
รู้หยั่งชั่งปฐพี พิสูจน์ฟ้า
โลกธาตุทุกธุลี เจนจบ
ฤๅ “กบ” ใดในหล้า อาจกล้าเปรียบปาน ฯ
(๒)
สัณฐานโลกเสื่อมสิ้น แหลกสลาย
โลกกร่อนกรอบกลับกลาย วิกฤตเข้า
อัตตาแตกกระจาย เกินปรับ- ตัวเอย
วิปริตรุกรุมเร้า พินาศแล้ว “กะลา”
เหนือฟ้ายังครอบด้วย เพ็ญสูรย์
แสงหิ่งห้อยฤๅปูน เปรียบได้
โลกทัศน์ปราชญ์พิบูลย์ หางอึ่ง อนาถนอ
“สัจจะ” สอนสั่งให้ อย่ารู้ลืมตนฯ
(๓)
“สากล” โลกยิ่งกว้าง ทางไกล
รู้ปรับเปลี่ยนปรุงใจ จรัสแผ้ว
“ตาธรรม” พิศนอกใน รู้รับ เรียนเฮย
เปรียบหยาดน้ำหยอดแก้ว ใส่แก้วว่างเสมอ
เพียงเผลอ “โลกใหม่” ล้วน ล้าหลัง
“ความรัก” กลับจีรัง สถิตหล้า
“สันติภาพ” ภูมิพลัง สามภพ พิสุทธิ์เอย
สรรพสุขอยู่คู่ฟ้า เมื่อสิ้น “สงคราม” ฯ
………………………………. (26. สิชล) ……………………………….
27. อานายเซีย.
วันที่ตอบ 2013-11-04 14:32:20
สากล : นิรันดร์ (27. อานายเซีย.)
สากลยลเรื่องห้าง รถรา
ฤาเบิ่งกิริยา หมู่บ้าน
สังคมที่พารา เรืองรุ่ง
ฤาเรื่องจิตสะอ้าน เอ่ยให้ ทัศนา
หากธานีฟู่เฟื้อง วิไล
นะนั่นยุโรปไกล ใหญ่พร้อม
รถเรือเร่งเร็วไว รุกรี่
ชนดื่นตื่นห้อมล้อม เร่าร้อน พารา
แอฟริกาบ่เฟื้อง เมืองท่า
ยึดอยู่คู่วนา อู่บ้าน
ทนสู้อยู่อุตส่าห์ ก่อร่าง
แม้อยู่คู่เกียดคร้าน ย่านนั้น ทุกข์ทน
โลกสถานถิ่นนี้ รีบเร่ง
ก่นวิ่งก่นละเลง ก่นสู้
ช่วงชิงแย่งเตบง ดาษดื่น
สุขทุกข์ที่รับรู้ ซ่อนไว้ คับคา
กิจพาราฟู่เฟื้อง อ่อนฟุบ
จิตต่างย่างพองยุบ ตามติด
สังคมที่ลุกหรุบ ร้อนร่าน
ฐานถิ่นอยู่ละทิศ ห่อนร้าง ทุกข์ทัณฑ์
ทุกข์สุขนั้นแน่แท้ ผองชน
ดวงจิตที่ดิ้นรน หยุดด้วย
พอเพียงที่เลี้ยงตน ทุกอย่าง
ศีลคู่ธรรมจวบม้วย ชีพไล้ สุขบาง
ดวงจิตว่างสว่างแจ้ง เปี่ยมสุข
ใจไป่วิ่งเคล้าคลุก ก่อแก้
นิพพานนั่นดับทุกข์ สูญร่าง
มรรคนี่สากลแท้ บ่เว้น กาลฐาน.
………………………………. (27. อานายเซีย.) ……………………………….
28. นิเสธ
วันที่ตอบ 2013-11-13 22:33:41
สากลธรรม (28. นิเสธ)
1. ธรรมชาตินั่นแท้ สากล
หมดทั่วทุกตัวคน ย่อมรู้
จักแปลเปลี่ยนตามตน หาใช่
แลสิ่งใดหาญสู้ เก่งกล้าเกินกร
2. หากคนคิดต่อต้าน จงจำ
ทนอยู่กับผลกรรม ที่ได้
เกิดจากสิ่งกระทำ เป็นแน่
จึงบ่กลายกลับให้ เร่งล้าง.......กฎเกณฑ์
3. มนุษย์ทั่วทุกแคว้น แดนใด
จะต่างเทศหรือไทย ไม่เว้น
สำนึกคู่หายใจ ยังอยู่
จงอย่าหลีกหนีเร้น ว่างเว้นบุญคุณ
4. ธรรมชาติแน่แล้ว คือธรรม นั่นนา
ชนย่ำเหยียบกระทำ ร่ำร้าย
ถึงคราที่ผลกรรม ทำต่อ คืนนา
ก็อย่าเทียววอนไหว้ ว่าไซร้ ทารุณ
5. ดังเห็นเป็นอยู่แล้ว เหตุการณ์
เคยผ่านวันวานกาล ผ่านพ้น
เกิดมานั่นตำนาน วานบอก
ก็คลื่นทะเลล้น ท่วมท้น คน.........ตาย !
6. กฏของธรรมว่าไว้ กฏกรรม นั่นแล
หรือว่าสากลจำ ย่อมได้
อันเดียวนั่นแลนำ เกิดก่อ เราเอ๋ย
สุดแต่จะเรียกไซร้ ว่าใช้ คำใด
………………………………. (28. นิเสธ) ……………………………….
29. พีระพันธุ์
วันที่ตอบ 2013-11-15 16:34:34
สากล : จักรวาล โลก ธรรมและชีวิต (29. พีระพันธุ์)
๑.สากลโลกทั่วทั้ง ทุกสถาน
สากลยิ่งมโหฬาร ลึกล้ำ
สากลรอบจักรวาล เวิ้งว่าง
สากลพุทธพจน์ย้ำ หยั่งแจ้งแจ่มจริง
๒.จักรวาลธรรมชาติสร้าง สรรค์สรรพ
ฤกษ์เคราะห์แลลิบลับ ลิ่วแล้ว
เดือนดาวโน่นนั่นนับ นักแน่
ลอยฟ่องฟากฟ้าแพร้ว พร่างพร้อยสากล
๓.โลกาภิวัตน์เน้น นำเนื่อง
วัตถุรุดรุ่งเรือง เลิศล้ำ
สั่งสมสิ่งฝันเฟื่อง เฝ้าใฝ่
หลายหลากเลือกชูค้ำ ค่าคุ้มคู่ควร
๔.พุทธพจน์ชัดชี้ ชอบธรรม
ปฏิบัติสายกลางนำ แน่แท้
อริยสัจสี่ด่ำ ดับทุกข์
อริยมรรคแปดแก้ กลับให้สุขเขษม
๕.วันเพ็ญวิสาขให้ เห็นผล
วันโลกศาสน์สากล เกริกก้อง
พุทธศาสนิกชน แช่มชื่น
ธรรมวิสิฐวิสุทธิ์ซ้อง ซาบซึ้งเวไนย
๖.ชีวิตกายจิตแจ้ง จริงเห็น
ธาตุสี่รุ่มร้อนเย็น ยากยั้ง
นามรูปเกิดดับเป็น แปรเปลี่ยน
สรรพสิ่งหลุดรัดรั้ง หลากล้วนเสื่อมสลาย
๗.ชีวิตแผกผิดเพี้ยน ภายนอก
เชื้อชาติรูปลักษณ์บอก บ่งบ้าง
เพียงพิศผ่านพูนพอก พันธุ์เผ่า
แจ่มจิตวิญญาณสร้าง สิ่งแท้หนึ่งเดียว
๘.ชีวิตเทียบเท่าแท้ เทียมทัน
ไป่แยกเพศผิวพรรณ ผ่องคล้ำ
ชายหญิงย่อมเสมอกัน สกลกล่าว
บทบาทหน้าที่ย้ำ ยกไว้วิภาค
๙.ชีวิตผุดผ่องแผ้ว โผยเผย
ดีถูกใช่เชือนเฉย ชักช้า
เลวร้ายละหลีกเลย เลี่ยงหลบ
กรำกลั่นเกื้อกูลกล้า แก่นก้านกอบกุศล
๑๐.ชีวิตกายจิตได้ ดิฐธรรม
ดุจทิพย์ธารดลด่ำ ดื่มได้
พุทธพจน์พากเพียรพร่ำ พร้อมพฤติ
สากลโลกสบสุขไซร้ สร่างเศร้าโศกสูญ
……………………………….(29. พีระพันธุ์) ……………………………….
30. “ณ คะนึง”
วันที่ตอบ 2013-11-15 23:55:40
สากลโลก (30. “ณ คะนึง”)
สากลโลกล้วน นิยม
วิวัฒนาการสม สิ่งเอื้อ
อวยอเนกเชยชม สนองมนุษย์
พิสุทฺธิ์ ฤ กอปรเกื้อ กิเลสสร้างตัณหา ฯ
จินตนาโลกนี้ สวยใส
บำบัดบำรุงใจ อุดอู้
มวลมนุษย์หลงใน เจริญสุข
เรืองจิต ฤ เหลือบรู้ สู่แสร้งเพียงสนอง ฯ
สมองมนุษย์นั้น เลิศเลอ
เดียรัจฉานเสมอ ยากแท้
วิปริตบำเรอ ใจคลั่ง
ขาดสติคุมยากแล้ ย่างก้าวดิรัจฉาน ฯ
มาตรฐานทั่วทั้ง โลกา
ยอมรับกับนานา ผ่องแผ้ว
ทุกชนชาติเป็นมา อารยะ
วัฒนะเรืองรุ่งแล้ว เกียรติก้องทุกหน ฯ
สากลชนชาติล้วน ประสงค์
ยืนหยัดอยู่ดำรง เติบก้าว
จำเริญมั่นพันธุ์พงศ์ คงคู่
ในโลกเนานำน้าว ตราบสิ้นเพลา ฯ
สากลโลกเรื้อง เรืองอนันต์
อดีตจวบปัจจุบัน บัดนี้
มนุษย์พึ่งพากัน ผาสุข
ทุกข์ดับธรรมช่วยชี้ โลกล้วนสุขสันต์ ฯ
วันเวลาผ่านสร้าง สากล
สติโลกคงสัปดน เปลี่ยนขั้ว
มนุษย์ย่อมมีผล กระทบ
ระบบกลับเกลือกกลั้ว มั่วแม้นทิศทาง
อำพรางทางมืดฟ้า มัวดิน
มนุษย์โลภทรัพย์สิน มากล้น
ภิวัฒน์ยั่วชีวิน เชิงฉลาด
อำนาจบาตรใหญ่ท้น ท่วมแท้สันดาน ฯ
สานฝันอันเที่ยงแท้ สุขสม
บำบัดกับเกลียวกลม กลับฟื้น
สากลโลกภิรมย์ สมจิต
ชีวิตห่อนสะอื้น รื่นล้ำสุขสนอง ๚๛
………………………………. (30. “ณ คะนึง”) ……………………………….
31. รัตนโกสินทร์ศก
Sent: Friday, November 15, 2013 12:09 AM
‘สากลรัก’ (31. รัตนโกสินทร์ศก)
เงื้อมเงากงจักรร้าย ปีศาจ
หฤโหดอาละวาด ดั่งบ้า
ผ่านฟ้าผ่านอากาศ กระหน่ำ
เกลียวจักรนักล่าหล้า ล่าล้างจักรกล
ชนตึกตึกสะท้าน สะเทือน
ชนหย่อมย่านบ้านเรือน ป่นปี้
ชนชนพิฆาตเฉือน ทัพศพ
ชนพินาศสังหารกี้ เกลื่อนแล้งวิญญาณ
ธารสากลซาบซึ้ง สมัย
ใครซับน้ำตาใคร ปาดแก้ม
ใครชุบชีพชุบใจ ชุบโศก สลดเฮย
ต่างศาสน์ ชาติ เชื้อ แต้ม แต่งยิ้มสากล
ภัยปล้นสิ่งปลูกสร้าง สูญพัง
ปล้นชีพกี่ศพฝัง กี่ย้าย
ใจมนุษยชาติยัง ยั้งอยู่
พันหมื่นกงจักรร้าย ฤปล้นเสื่อมสลาย
หายนะกี่ครั้ง กี่คราว
ถอนหมุดเขตแดนยาว ยุดทิ้ง
สากลโลกราว หลอมร่วม
เป็นมาตรฐานพริ้ง เพริศฟ้าจักรวาล
*ไห่เยี่ยน ผ่านพบเพี้ยง พิบัติภัย
ล้วนรับรู้รักใน โลกท้น
นานาชาติหลั่งไหล ไหลหลั่ง รักนอ
ไหลหลั่งสากลล้น โลกเรื้องมหาศานติ์
*ไห่เยี่ยน เป็นพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นที่พัดเข้าประเทศฟิลิปปินส์เมื่อวันศุกร์ที่ ๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ เคลื่อนที่ด้วยความเร็วลมกว่า ๓๑๕ กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งจัดว่ามีความเร็วลมสูงสุด ๑ ใน ๔ ของโลก นับตั้งแต่ที่เคยมีการบันทึกประวัติศาสตร์ คาดว่ามีผู้ได้รับผลกระทบมากเกือบ ๑๐ ล้านคน บ้านเรือนเสียหายราว ๔๑,๐๐๐ หลัง ผู้เสียชีวิตกว่า ๒,๕๐๐ คน ทันทีทันใด...ความรัก ความช่วยเหลือจากนานาประเทศต่างทยอยหลั่งไหลเข้าสู่ฟิลิปปินส์
………………………………. (31. รัตนโกสินทร์ศก) ……………………………….
32. เพ็ญไพร
ไปรษณีย์
บทเพลงต่างกรรม (32. เพ็ญไพร)
ตมติดตนต่ำต้อย ตรอมตรม
กลางเกิดรื่นรวยรมย์ เรียบร้อย
สูงสุดตระกูลชม ชวนชื่น บานแฮ
ฟันฝ่าพาตนสุดสร้อย สุขเศร้าเราทำ
ยามเยาว์วัยเพริศแพร้ว พรรณราย
แลเริ่มออกลางลาย เร่าร้อน
วัยกลางค่อยคลอนคลาย คลาคล่ำ ครวญนอ
คราวแก่แลสะท้อน เที่ยงแท้อนิจจัง
เจ็บดังแดด่าวดิ้น ดึงดัน
หรุบหรุบรุมรุงรัง โรคร้าย
หยูกยากรอกเกรอะกรัง กองเกลื่อนเรือนเนอ
หยุดชีพวายวางไว้ พ่ายแพ้เวรภัย
ใดใดมิอาจเอื้อม เอาไป
ตายอยู่แดเดียวดาย หน่ายเหน้า
บางรายไม่ห่างหาย ญาติเยี่ยม เยียนนา
แลสุดแสนโศกเศร้า เสื่อมสิ้นดินกลาย
บทปลายเพลงกู่ก้อง กรรมเวร
เจ็บแก่ตายเกิดเป็น โซ่คล้อง
กงกรรมเก่าเกินเกณฑ์ เกลาติด ตามแล
กรรมใหม่พาพันพ้อง พลาดพลั้งอเวจี
จิตดีมีสติไว้ วางใจ ในเอย
ค่อยค่อยประคองไป ไป่เต้น
ปิติสงบสุขใส ใจสว่าง กลางเฮย
ลอยล่องหลบหลีกเล้น หลุดพ้นพงกรรม
………………………………. (32. เพ็ญไพร) ……………………………….
33. เพชร ปราการ
ไปรษณีย์
“สากลนิยม” (33. เพชร ปราการ)
ใช่เป็นไฟวูบเวิ้ง กลางดอน
วับวาบเผาฟางฟอน ฝากเถ้า
แต่เป็นเอกสถาพร พลวัต
เคียงคู่ยุคคลอเคล้า สอดคล้องครองนิยม ฯ
ชื่นชมกันทั่วทั้ง ธราดล
การแต่งกายสากล ยกอ้าง
งานคอนเสิร์ตผู้คน คับคั่ง
เครื่องอุปโภคสรรค์สร้าง สื่อพร้อมโหมกระพือ ฯ
มือถือ,แท็บเล็ต ถ้วน ไอที
พราวเทคโนโลยี ยิ่งล้น
การแพทย์ส่องรังสี ฉายคลื่น-แสงนอ
แลหยูกยาคิดค้น เปรียบแก้วทิพมณี ฯ
กีฬาต่างประเทศท้า ความประเทือง
ศึกฟุตบอลครองเมือง ฟาดแข้ง
หลายประเภทประพิณเรือง ระดับโลก
เกลากิเลสลดขัดแย้ง ยึดข้อกติกา ฯ
ศาสตร์,ภาษา, เร่งรู้ เล่าเรียน
งามสง่าบนสังเวียน ทุกก้าว
อีกด้านหนึ่งของเหรียญ เพียงพลิก เผยแฮ
เหมือนอีกด้านของด้าว ลัดนิ้วมือถึง ฯ
พึงนำศิลปะพื้น เมืองเรา
แลกเปลี่ยนกับเมืองเขา เกี่ยวก้อย
อย่ามัวแต่ดูเบา เขลาขลาด
ซึมแทรกทีละน้อย ส่องฟ้าเรืองสกล ฯ
………………………………. (33. ณ คะนึง) ……………………………….
34. ชูศักดิ์
ไปรษณีย์
พุทธศาสนา...สู่สากล (34. ชูศักดิ์)
ออกบวชเพื่อตรัสรู้ หลักธรรม
สู่ป่าหาทางนำ เกลศพ้น
หกปีที่ทรงบำ- เพ็ญเพื่อ- ตรัสรู้นา
พระสิทธัตถะทรงค้น พบแล้วธรรมพิสัย
ในอริยสัจจ์แจ้ง สัจญาณ
เข้าสู่ปฐมฌาน ผ่องแผ้ว
มีพระพักตร์เบิกบาน เอิบอิ่ม
บรรลุธรรมวิเศษแล้ว แพร่พร้อมคำสอน
อาทรมนุษย์ผู้ ปุถุชน
เผยแผ่อริยะผล พิสุทธิ์พร้อม
แสงประทีปธรรมดล จิตสว่าง
ทรงสั่งสอนธรรมน้อม มนัสเน้นสัจธรรม
นำพุทธพจน์แผ่กว้าง ไพศาล
สิบหกแค้วนมคธดาล สวัสดิ์ถ้วน
นำศาสน์ประดิษฐาน สถิตทั่ว
เกิดรัตนไตรล้วน เลิศแล้วศาสนา
สู่สากลโลกด้วย ธรรมคุณ
พุทธศาสน์เสริมบุญ เบิกฟ้า
พระธรรมย่อมค้ำจุน ผู้ปฏิบัติ
พุทธสาวกทั่วหล้า หลากล้นเรืองรอง
ล่วงสองพันหกร้อย พุทธชยันตี
พระพุทธศาสน์เรืองศรี สว่างด้าว
ธรรมแห่งพระผู้มี- พระภาค- เจ้าแล
ย่อมจักนำมนุษย์ก้าว ผ่านพ้นอบายภูมิ
………………………………. (34. ชูศักดิ์) ……………………………….
35. ศานต์
วันที่ตอบ 2013-11-14 18:03:59
วันฝันที่ติดปีก (35. ศานต์)
ยามเด็ก เคยนึกมุ่งหวัง
ถึงความ "อิสระ" อันสดใส
ท้องฟ้าที่กว้างยาวไกล
พร้อมนกน้อยโบยบินอย่าง "เสรี"
ฉันเห็นรุ้งทอดยาวที่ปลายฟ้า
เห็นใบไม้ ต้นหญ้า ดูพริ้วไหว
เห็นสายลมที่พัดโบยไป
เห็นปลายทางข้างหน้าช่างงดงาม
เกิดเป็นคน ก็คือ "คน"
ไม่ต่างคุณค่าและศักดิ์ศรี
ไม่แบ่งสูงต่ำว่าตัวดี
เพราะควรมีความ "เสมอภาค"
เท่าเทียมกัน
ฉันยังฝันถึงท้องทุ่งกว้าง
ฉันเห็นสายธารที่สดใส
ฉันเห็นทะเลที่กว้างยาวไป
ด้วยหัวใจที่เปี่ยมพลัง
เดินทางมาไม่ถึงครึ่งชีวิต
ความฝันที่มีเริ่มสั่นไหว
ความเหน็บหนาวเกาะกินภายใน
ด้วยใจที่เริ่มสั่นคลอน
เพียงเหลือจิตใจที่มุ่งมั่น
ถึงวันฝันที่คอยโหยหา
ต้องก้าวเดินด้วยพลังศรัทธา
กับความเชื่อมั่นใน "อุดมการณ์"
………………………………. (35. ศานต์) ……………………………….
36. ดอกไม้
วันที่ตอบ 2013-11-12 09:22:15
สากล (36. ดอกไม้)
ปฏิญญาสากลคนร่วมโลก หวังมีโชคมีชัยใจสุขสันต์
จึงประกาศศูนย์รวมร่วมมิตรกัน ภายใต้ฝันใต้ฟ้าหล้าผืนเดียว
จะแบ่งปันสรรสร้างทางสันติ จะดำริดำรงคงมั่นเหนียว
จะปกป้องธรรมชาติมิขาดเกลียว จะยึดเหนี่ยวธรรมยุคไม่รุกราน
จะแดนไหนใต้เหนือจะเผื่อแผ่ จะกันแก้ปวงภัยใฝ่สมาน
จะปรับปรุงแดนดินถิ่นกันดาร ร่วมผสานสัมพันธ์อันรื่นรมย์
จะตกแต่งแปลงร่างอย่างรู้ค่า จะสรรหากลวิถีที่เหมาะสม
จะปลูกฝังศรัทธาค่านิยม ความชื่นชมดีงามตามสัญญา
แม้นแล้งไร้ใจตรมสุดขมขื่น จะหยิบยื่นเจือสุขทุกภาษา
เป็นหนึ่งเดียวทั่วไปได้พึ่งพา ไม่แบ่งฟ้าแบ่งดินรินน้ำใจ
คือสากลฝนพรมร่มเย็นสุข ช่วยกันปลุกคนตื่นจากหลับใหล
เห็นแก่ตนเปลี่ยนแปรแผ่เผื่อไกล โลกยุคใหม่เจริญล้ำคนค้ำจุน...
………………………………. (36. ดอกไม้) ……………………………….
