ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น (กาพย์ยานี 11) : หัวข้อ “ความทุกข์”

ผลงานกาพย์ยานี 11 ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

หัวข้อ “ความทุกข์” ปักษ์แรก ตุลาคม 2557 จำนวน 10 ชิ้น

1. David Ball
ส่งทางอีเมล

ความทุกข์ (1. David Ball)

ทุกข์เอยเจ้าคือใคร                       เหตุไฉนทำร้ายข้า
ความทุกข์จากมารยา                               จากริษยาอิจฉาคน
            จากห่วงหวงสิ่งใด                       จากความใคร่ความกังวล
เกิดมาจากจิตตน                                     หมู่ผู้ชนจึงทุกข์นาน
            ความทุกข์คือความคิด                  มโนจิตพิษฐาน
ทุกข์เปรียบหินกลางธาร                           ตั้งตัวต้านแนวนที
            เหตุการณ์ดั่งธารา                        ไหลไปมาไม่คงที่
เรือล่องในวารี                                         เปรียบชีวีที่เดินไป
            หากจิตคิดฟุ้งซ่าน                        ทุกข์วิ่งพล่านหินก็ใหญ่
หากจิตปล่อยวางไป                                 น้ำก็ไหลให้หินพัง
            เรือรี่ล่องลีลา                              สายนาวายากยับยั้ง
หินน้อยพอประทัง                                   หินประดังเรือก็ชน
            ทุกข์นั้นเป็นดั่งครู                        ช่วยให้รู้ให้ฝึกฝน
ปกติชีวิตคน                                           ผ่านสุขและอนาทร
            ความทุกข์เกิดที่ใจ                       สมุทัยมีไว้สอน
มรรคชูสู่บวร                                          นิโรธซ้อนสู่นิพพาน

………………………. (1. David Ball) …………………………

2. สภัชชา
ส่งทางอีเมล

ความทุกข์ (2. สภัชชา)

ความทุกข์อันรุกเร้า                        อีกความเศร้าโถมประดัง
บางคนต้องเซซัง                                     และทนท้อต่อชะตา
            บางคนมักเอ่ยอ้าง                        ไม่มีทางแก้ปัญหา
พร่ำบ่นจนปัญญา                                  ไม่มีทางจะสร้างตน
            เกิดทุกข์ต้องดับทุกข์                    ต้องรีบลุกแสวงผล
อย่าเอาแต่พร่ำบ่น                                  ลุกขึ้นมาสองขายัน
            เทียนธรรมเร่งส่องทาง                 ทุกก้าวย่างต้องขยัน
แก้ทุกข์ต้องรู้ทัน                                    ทุกคามเขตทุกเหตุการณ์
            ทุกข์เกิด ณ ที่ใด                        ต้องดับได้ทุกถิ่นฐาน
ความเพียรคือสะพาน                                           ให้ก้าวผ่านทุกผองภัย
            รู้ฐานการครองชีพ                       จุดประทีปสว่างไทย
ชีวิตต้องก้าวไป                                      ใฝ่น้อมนำทำกรรมดี
            ดับทุกข์ต้องด้วยธรรม                  ที่น้อมนำถูกวิธี
มั่นในไทยวิถี                                        มีธรรมเลิศประเสริฐครอง
            ความรักสามัคคี                          คือความดีตอบสนอง
ไร้ทุกข์สุขสมปอง                                    ผ่องผุดใจไทยร่มเย็น
………………………. (2. สภัชชา) …………………………

3. อรัญญา
ส่งทางอีเมล

ความทุกข์ (3. อรัญญา)

ทุกข์เอ๋ยความทุกข์ท้อ                  แม้นเกิดก่อแก่ผู้ใด
เจ็บช้ำทั้งกายใจ                                                  ต้องกลืนกล้ำนองน้ำตา
            ทุกข์เพราะไม่มีทรัพย์                   ย่อมเกิดกับทุกปัญหา
เป็นทุกข์ของประชา                                 ถึงย่ำแย่ร่วมแก้กัน
            ทุกข์หนักเพราะเป็นหนี้              วันพรุ่งนี้หาไม่ทัน
เจ้าหนี้จะโรมรัน                                     จะฆ่าฟันเอาถึงตาย
            ทุกข์แท้เพราะฝนแล้ง                   ข้าวในแปลงนาเสียหาย
ประเทศก็วุ่นวาย                                     มิเว้นว่างต่างชุมนุม
            ทุกข์แท้ลูกติดยา                                      เช้าค่ำพาเพื่อนมั่วสุม
รอบกายผู้ร้ายชุม                                    ทั้งปล้นจี้มีหลายคราว
            ทุกข์หนักเพราะรักหน่าย               มีหลายรายเป็นเรื่องราว
บางเรื่องก็ยืดยาว                                    ยิ่งทุกข์แย่เกิดแต่กรรม
            ทุกข์แท้แม้เศร้าโศก                   แสนวิโยคโลกธรรม
รู้ทันทุกข์ประจำ                                      ย่อมแจ่มแจ้งจิตภิรมย์สม
            รู้ทุกข์ดับทุกข์ได้                                      ย่อมพบชัยชนะสม
ชีวิตสุขอุดม                                           ด้วยความดีนิรันดร

………………………. (3. อรัญญา) …………………………

4. เมธาวี – ส่งครั้งแรก มีแก้ไข
ส่งทางเว็บบอร์ด

ความทุกข์ (4. เมธาวี – ส่งครั้งแรก มีแก้ไข)

ตรงข้ามกับความสุข                    คือความทุกข์อันมากมี
พรั่งพร้อมแวดล้อมมี                               ให้หม่นมัวคลุมหัวใจ
            " ความโลภ"มิประเสริฐ               แหล่งก่อเกิดความบรรลัย
ละทิ้งเสียให้ไกล                          ก่อนที่ใจจะมัวหมอง
            "โกรธา"คือวิบัติ                          สิ่งที่ขัดกับครรลอง
ทำตนน้ำตานอง                                      ทุกข์ระทมตรมชีวี
            " หลงผิด"ใช่หลงทาง                   พอเว้นทางก็ห่างหนี
ความเลวเข้าย่ำยี                                                 ชีวานี้มิยืนนาน
            ทำใจให้สงบ                               ย่อมสยบทุกภัยพาล
ความเลวที่ละราน                                   ก็หนีหายกลายออกไป
            ละชั่วละราคีอ                             เจิดราศีที่สดใส
สร้างธรรมนำดวงใจ                                "ยุติทุกข์"ปลุกใจตน

………………………. (4. เมธาวี – ส่งครั้งแรก มีแก้ไข) …………………………

5. เมธาวี – แก้ไขครั้งที่ 1
ส่งทางเว็บบอร์ด

ความทุกข์ (5. เมธาวี – แก้ไขครั้งที่ 1)

ตรงข้ามกับความสุข                    คือความทุกข์อันมากมี
พรั่งพร้อมแวดล้อมมี                               ให้หม่นมัวคลุมหัวใจ
            " ความโลภ"มิประเสริฐ               แหล่งก่อเกิดความบรรลัย
ละทิ้งเสียให้ไกล                          ก่อนที่ใจจะมัวหมอง
            "โกรธา"คือวิบัติ                          สิ่งที่ขัดกับครรลอง
ทำตนน้ำตานอง                                      ทุกข์ระทมตรมชีวี
            " หลงผิด"ใช่หลงทาง                   พอเว้นวางก็ห่างหนี
ความเลวเข้าย่ำยี                                                 ชีวานี้มิยืนนาน
            ทำใจให้สงบ                               ย่อมสยบทุกภัยพาล
ความเลวที่ระราน                                   ก็หนีหายกลายออกไป
            ละชั่วละราคี                               เจิดราศีที่สดใส
สร้างธรรมนำดวงใจ                                "ยุติทุกข์"ปลุกใจตน

………………. (5. เมธาวี – แก้ไขครั้งที่ 1) …………………

6. เมธาวี – แก้ไขครั้งที่ 2
ส่งทางเว็บบอร์ด

ความทุกข์ (6. เมธาวี – แก้ไขครั้งที่ 2)

ตรงข้ามกับความสุข                    คือความทุกข์อันมากมี
ล้วนอยู่ในทุกที่                                        ให้หม่นมัวคลุมหัวใจ
            " ความโลภ"มิประเสริฐ               แหล่งก่อเกิดความบรรลัย
ละทิ้งเสียให้ไกล                          ก่อนที่ใจจะมัวหมอง
            "โกรธา"คือวิบัติ                          สิ่งที่ขัดกับครรลอง
ทำตนน้ำตานอง                                      ทุกข์ระทมตรมชีวี
            " หลงผิด"ใช่หลงทาง                   พอเว้นวางก็ห่างหนี
ความเลวเข้าย่ำยี                                                 ชีวานี้มิยืนนาน
            ทำใจให้สงบ                               ย่อมสยบทุกภัยพาล
ความเลวที่ระราน                                   ก็หนีหายกลายออกไป
            ละชั่วละราคี                               เจิดราศีที่สดใส
สร้างธรรมนำดวงใจ                                "ยุติทุกข์"ปลุกใจตน

………………. (6. เมธาวี – แก้ไขครั้งที่ 2) ………………

7. รวิสรา
ส่งทางเว็บบอร์ด

ความทุกข์ (7. รวิสรา)

ความทุกข์ทุกคนมี                       เริ่มจากที่เหตุตัณหา
ทุกข์ใจในวาจา                                                   นองน้ำตาพาเศร้าใจ
            ความทุกข์เริ่มจากคิด                   หลงเดินผิดจิตเสื่อมไป
แผดเผาร้าวทรงใน                                   มิประพฤติยึดธรรมา
            ทุกข์มีก็หายได้                            วินิจฉัยใช้ปัญญา
มรรคแปดสื่อคุณค่า                                 ใช้ดับทุกข์ปลุกความดี
            รู้เหตุและรู้ผล                            เราทุกคนตามวิถี
สายกลางทางชีวี                                                 ย่อมพ้นทุกข์สุขนิพพาน
            พ่อแม่คอนสอนลูก                      สิ่งผิดถูกจากในบ้าน
เติบใหญ่ใจเบิกบาน                                 สังคมดีเปรมปรีดา
            ยิ้มมีไมตรีมอบ                            ใครทุกข์ปลอบเพื่อนเยียวยา
แม่สอนข้อธรรมา                                    ลูกบอกต่อก็สร้างคุณ
            ดับทุกข์วัยเด็กน้อย                       กำหนดรอยอันอบอุ่น
ผู้ใหญ่สอนทางบุญ                                  ชาติก้าวไกลไร้ความทุกข์
………………………. (7. รวิสรา) …………………………

8. รวิวรรณ
ส่งทางเว็บบอร์ด

ความทุกข์ (8. รวิวรรณ)

ความทุกข์เกิดในจิต                     คนที่คิดริษยา
ทุกข์ตรมคมวาจา                                    ใช้ภาษาที่หยาบคาย
            ความทุกเพราะกิเลส                    เกิดอาเพศแก่เรือนกาย
ติดตัวจนชีพวาย                                                  เพราะจุดหมายไม่มุ่งดี
            ความทุกข์ของมนุษย์                   ไม่สิ้นสุดความอยากมี
โลกจึงเป็นเช่นนี้                                      ทุกข์ทวีอยู่ที่ใจ
            ทุกข์กายเพราะหลงผิด                  ทั้งชีวิตช้ำหม่นไหม้
ระทมตรมทรวงใน                                  มียาใดมาบรรเทา
            มัวหลงอบายมุข                                      ได้เสพสุขแต่บางเบา
ร้อนรุ่มเหมือนเพลิงเผา                            สุขน้อยนิดเดินผิดพลั้ง
            แสงธรรมนำวีถี                          ยึดความดีเป็นที่ตั้ง
สายกลางสร้างชีวัง                                  ย่อมดับทุกข์ที่รุกครอง
            สติและปัญญา                                        นำชีวาให้ผุดผ่อง
สร้างสรรค์สุขครรลอง                              ด้วยประพฤติ...ยึดความดี
            สร้างบ้านอวลไอสุข                     พ่อแม่ปลุกปลอบไมตรี
มอบรักหลักชีวี                                       มอบถ้อยธรรมนำกมล
            อยู่สุขอย่างพอเพียง                                  อย่าสุ่มเสี่ยงสิ่งฉ้อฉล
สร้างสุขให้ทุกคน                                    สร้างผู้เยาว์...เข้าใจธรรม

………………………. (8. รวิวรรณ) …………………………

9. นัฎ
ส่งทางอีเมล

พ้นทุกข์ยุคมืดมัว ด้วยทำดีมีให้กัน (9. นัฎ)

น้ำตาคราเจ็บปวด          แสนร้าวรวดกลางทรวงใน
ทุกห้วงลมหายใจ                        ยังรู้สึกบาดลึกร้าว
          บ้านเมืองทุรยุค               จมความทุกข์มานานยาว
ทิวทุ่งอันพรายพราว                    ผลิตข้าวเต็มโกดัง
            เคยลิ้มอร่อยลิ้น               ข้าวจากถิ่นพอประทัง
เก็บเก่าจนเน่าคลัง                       กลิ่นเหม็นคลุ้งใครจะกิน
            นักการเมืองทั้งหลาย      อยู่สบายรวยทรัพย์สิน
รากหญ้าน้ำตาริน                        เทียมชั้นต่ำกรรมกร
            โต้แย้งแถลงถ้อย              เหมือนเราคอยดูละคร
หน้ากากฉากอาทร                      มีบ้างไหมมอบใจจริง
            ทุกข์ชนบนกระดาน       แสนร้าวรานหัวใจยิ่ง
เปรียบหมากฉากแย่งชิง                ของผู้ใหญ่ใช้สู้กัน
            หัวอกผู้ยากไร้                 มีหัวใจซึ่งไหวหวั่น
ทุกข์ขวางหนทางตัน                    ยากจะฝ่าน่าหวั่นกลัว
            ร่วมมือและร่วมใจ         เริ่มกันใหม่หยุดใฝ่ชั่ว
พ้นทุกข์ยุคมืดมัว                                     ด้วยทำดีมีให้กัน

………………………. (9. นัฎ) …………………………

10. นัฎ
ส่งทางอีเมล

สาเหตุแห่ง...ความทุกข์ (10. นัฎ)

ทุกข์ใจเพราะใฝ่ชั่ว                                  คอยเมามัวกลั้วตัณหา
หลงติดอวิชชา                                                    ก่อวิกฤตพิษเผาใจ
            เลวยิ่งทิ้งพ่อแม่                                       มิดูแลเอาใจใส่
ก่อทางกลางทุกข์ภัย                                ไฟนรกเผาชีวี
            ทำชั่วเป็นกังฉิน                                      ใช้ชีวินสิ้นศักดิ์ศรี
โกงกินสินธานี                                                    หมดความรักภักดิ์แผ่นดิน
            ทุกข์ช้ำซ้ำอุรา                                         ชนรากหญ้าน้ำตาริน
บางที่ไม่มีกิน                                                      เพราะแพ้ภัยคนใจทราม
            ความโลภก่อวิกฤต                                  เปลี่ยนชีวิตชนสยาม
เปลวไฟที่ไหม้ลาม                                               อยู่ในความทุกข์มืดมน
            ดับโศกด้วยสร้างสุข                                 สร้างสรรค์ยุคให้ทุกคน
ด้วยธรรมนำใจชน                                               ดับสาเหตุกิเลสภัย
            สายกลางทางดับทุกข์                 จะสร้างสุขสู่คนไทย
ฟื้นเหย้าด้วยเข้าใจ                                   ทุกข์ใดใดจะไม่มี