พันธะปณิธาณ
1) หากโลกนี้ไม่มีกวีแก้ว
โลกคงแคล้วซึ่งสดับเสียงศัพท์ศิลป์
บทกวีคงร้างไร้ให้ยลยิน
กำซาบสิ้นด้วยความอนารยะ
2) จึงกวีต่างเขียนบทกวี
เพื่อสืบต่อวิถีแห่งอิสระ
ด้วยอักษรสร้างสรรค์จากพันธะ
แห่งภาระบทกวีของชีวา
จึงกวีต่างเนรมิตบทกวี
เพื่อศักด์ศรีกวีนิพนธ์อันล้นค่า
ประดับไว้ต่างดาวที่พราวฟ้า
ต่างยอดหญ้าหยัดระชดที่ปกดิน
ให้ชาวชนดื่มด่ำคำกวี
ด้วยวจีที่อ่อนไหวไม่รู้สิ้น
ให้รากเหง้าแห่งกวีที่บ่มริน
ผลิ, งอกงามในดวงจินต์ของผู้คน
ต่างกวีจึงมีปณิธาณ
แน่แน่วในวิญญาณทุกแห่งหน
ไม่ว่าอดีตแห่งวันวารจะผ่านพ้น
แต่บทกวียังคงล้นในวิญญาณ
3) จึงต่างเรียกเขาว่า กวี
เพราะเขามีหน้าที่เพื่อสืบสาน
และสร้างสรรค์กวีนิพนธ์ล้ำผลงาน
จากพันธะปณิธาณ งานแห่งกวี
แต่งโดย : แดนไกล ไลบีเรีย
หัวข้อการประกวดประจำเดือน กรกฎาคม 2550
- ระดับมัธยมปลาย : (ปณิธานกวี)