ในเวลา
ในเวลาเคลื่อนคล้อย ลอยลับ
มิอาจเดินหมุนกลับ แน่แท้
เฉกโลกหมุนขยับ คราเคลื่อน
มัน บ่ หวน คืนแล้ ไป่คล้อยถอยหลัง ฯ
ชีพมนุษย์ยังโลกนี้ หายืน ยาวเอย
วัยเปลี่ยนถูกกาลกลืน บ่ แคล้ว
ปฐมวัยผ่านเพียงคืน รอแก่
เยือนมัชฉิมวัยแล้ว ย่างเข้าปัจฉิมสมัย ฯ
ในเวลาภพโพ้น ปรโลก
ขุมอเวจีโศก กว่าซึ้ง
กาลลับล่วงวิโยค ชั่วกัป กัลป์เอย
สัตว์นรกถูกรุมทึ้ง เร่าร้อนไฟผลาญ ฯ
ทุกข์ทรมานยิ่งแล้ อเวจี
ขุมข่ายนรกมากมี ว่างไร้
ยมฑูตห่อนปราณี หฤโหด
คนชั่วหมดกรรมไซร้ จุ่งได้บุญสนอง ฯ
ในเวลาพ่างพ้อง สรวงสวรรค์
เกษมสุขนิจนิรันดร์ ยิ่งแล้
เสวยบุญทิพย์อนันต์ นานเนิ่น
สืบโลกกาลมนุษย์แท้ แข่งสร้างดีสนอง ฯฯ
แต่งโดย : ศิลปากร
หัวข้อการประกวดประจำเดือน กันยายน 2550
- ระดับอุดมศึกษา และประชาชนทั่วไป : (ในเวลา)